Mafia In The Morning || soogyu

•Day 2

"Nereye gidiyorsun?" Evliliklerinin üzerinden henüz iki gün geçmişti. Birlikte oldukları gecenin sabahında büyük ağrılarla uyanmalarına rağmen ödün vermedikleri gururları yüzünden tek ses çıkarmamışlardı canlarının acısı için. Bu iki gün pek bir şey yapıp konuşmamışlardı da. Yüzyüze bile gelmemişlerdi neredeyse. Yemeklerini ayrı yemişler, biri koltukta biri odada yatmıştı aralarında bir konuşma geçmeden yine. Birlikte hiç yaşamamışlardı ki şimdi birbirlerinden habersiz yaşamasınlar. Onlar için evlenmeden önceki gibiydi birkaç şey.

Soobin işlerini telefon ve bilgisayarından hallediyor, görevlilerden isteyip getirttiği belgeleri kontrol ediyordu. Beomgyu ise... Onun böyle şeylerle uğraşı olmazdı, onun yerine yaptırdığı bir adamı oluyordu oldukça güvendiği. Bu yüzden bunlarla uğraşmak yerine internetten kendine başka bir ev araştırıyordu. Evlenmişti fakat Soobin'le aynı evde yaşamak onun için berbat bir şeydi ve farklı evlerde yaşama konusunda Soobin'in de hemfikir olacağından emindi. Birbirlerini çekmek, istedikleri son şey bile değildi.

Pekte uzakta olmayan bir ev bulduğunda ise hazırlanıp eve bakmak üzere dışarı çıkmaya karar verdiğinde Soobin'in ona seslendiğini duymuş ve ayakkabılarını giyinmeyi bitirdikten sonra ona dönmüştü. İki günün ardından bu ilk iletişimleri olmuştu. "Bu seni ilgilendirmemeli diye düşünüyorum." Şeklinde cevap vermişti kendince. Sonuçta daha iki gün önce kendisi de belirtmişti birbirlerinin hayatlarına karışılmayacağına. Şimdi ne diye böyle bir soru sorduğunu merak etmiyor değildi ama bu merakını çaktırmamayı seçmişti.

Kenardan araba anahtarını alıp kapıdan çıkacağı esnada kapı aniden başka bir etkenle kapanmış ve çıkmasına engel olunmuştu. Çatık kaşlarla önce kapının üzerindeki devasa ele bakmış sonrasında arkasına dönüp ondan uzun olan bedene bakmıştı. "Bizi balayında sanıyorlar. Şimdi evden çıktığını görürlerse hazır olda bekleyen habercilerle saçma sapan haberler hızla yayılır. Bunun olması iyi olmayacaktır." Beomgyu gözlerini devirdi. Şimdiden boşanmak istiyordu ki evlenmeyi de hiç istememişti. Evlenmeden önce bu kadar sorunu olmuyordu. Hayatında şimdiden pes etmek istediği tek şey bu evlilikti olmuştu hatta.

"İki gün yetti de arttı deriz bir şey olmaz. Ayrıca yalan mı, yaptık balayı işte daha ne." Gözlerini kaçırarak ve umursamadığını göstererek konuştuğunda Soobin sırıtacak gibi olmuştu ama bu kesinlikle sinirdendi. Fakat balaylarını yapma konusundan bu şekilde bahsetmesi de sakin bir sırıtışa etken olmuş olabilirdi. O gecenin üzerinde hiç durmamışlardı sonuçta ve şimdi bundan bu şekilde bahsetmişti Beomgyu. Aslında o geceden sonra aynı evde karşılaşmamış kadar da olmuşlardı ama bunu düşünmesi gereksizdi. Tek kaşını kaldırdı ve ona cevaben konuştu Soobin. "Madem öyle senin gibi işten uzak biri işe gitmiyordur herhalde, öyleyse nereye? Şimdiden kocasını aldatıyor haberleri mi yayılsın istersin yoksa?" Cümlelerinin bitimine doğru yüzüne dalga geçer bir ifade almıştı.

Beomgyu tekrar göz devirdiğinde Soobin'e o kadar çok göz devirdiğini fark etti ki gözlerinin yakında yerinden çıkacağından endişlenmişti bir an. "Soobin, evlendik diye benden sorumluymuşsun gibi davranma. Evlenmeden önceki hayatına geri dönebilirsin, sadece birlikte bulunmamız gereken yerlerde görünmekten başka bir işimiz yok birbirimizle. Sonuçta ömür boyu evli kalacak değiliz ya."

Bu laflar her ne kadar Soobin'in hoşuna gitmese de ve neden hoşuna gitmediğini çözemese de haklılık payı olduğundan daha fazla bir şey demedi ve kapıdan uzaklaşarak kafasını salladı. Soobin az önce oturduğu koltuğa doğru ilerlerken Beomgyu'nun sesi duyuldu. "Meraklanırsın şimdi sen bu yüzden diyorum sırf. Bak küçücük bir iyilik yapmış oluyorum sana böylelikle. Ev bakmaya gidiyorum, aynı evde olsakta birlikte yaşıyor gibi değiliz bu yüzden bir farkı olmaz." Diyerek kısa bir bilgilendirme yaptıktan sonra bir cevap beklemeden evden ayrılmıştı. "Kafana göre takılmak huyun olmalı. Bundan nefret ediyorum." Diyerek kendi kendine söylenen bir Soobin kalmıştı geriye de.