AVCI (TEXTİNG)

Annem ve babam

Yahya| Teşekkür ederim

Yahya| Uzun zman sonra bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum

Yahya| Biz arkadaşız değil mi şimdi

Siz| Evet arkadaşız

Yahya| Çok güzel

Siz| Çok güzel

Yahya| Harika

Siz| Cıvıma Yahya

Yahya| Mükemmel

Yahya| KCNSMCNS

Siz| Yahya

Siz| Miraç'ın yanında sevgili muhabbeti yapma tamam mı ben ona gerekeni söyledim

Yahya| Ne söyledin

Siz| Dedim işte bir şeyler

Siz| Sınıfıma da gelme

Siz| Kantinde falan konuşuruz

Yahya| Ok

Siz| Tamam o zaman iyi

Siz| Ağrın sızın var mı nasılsın

Yahya| Çok ağrım var

Siz| Yaa ne olacak şimdi

Yahya| Bilmiyorum

Siz| Ne demek bilmiyorum öncesinde ne yapıyordun ki

Yahya| Sol göğsümde bir ağrı var geçmiyor

Siz| Orda da mı yara var

Yahya| Var

Siz| Ne yapacağız şimdi

Siz| Uyuyamazsın da sen

Yahya| Sarılırsak geçer belki (Bu mesaj silindi)

Siz| Mesajını gördüm akıllı

Siz| Sen bana yürüyor musun

Siz| Korktum salak ya

Yahya| Kardeşim yazmış

Siz| Hadi ordan lan

Yahya| Tamam özür dilerim ayrılmıyoruz değil mi

Siz| Seninle sevgili miyim de ayrılıyoruz geri zekalı

Siz| Arkadaş olalım dedim

Yahya| Tamam tamam arkadaşız

Siz| Niyeti bozarsan her şey biter

Siz| Ciddiyim

Yahya| Tamam tamam ya

Yahya| Gül biraz bir şey yok

Siz| Tamam Yahya

Yahya| Özür dilerim

Siz| Özüre gerek yok

Yahya| Ayrılmayalım yani arkadaş kalalım

Siz| Böyle konuşma tamam

Siz| Ben bir an sinirlendim işte üzülme

Siz| Duygularımla oynuyorsun jsakdj

Yahya| Seni arayabilir miyim

Gözlerimi odamın kapısına çevirdim. Kapalı.

Siz| Arayabilirsin

Hemen aradı. Cevapladım.

"Balkız Hanımla mı görüşüyorum?" dedi keyifle. Gözlerimi devirip gülümsedim. Salak.

"Evet. Siz de Yahya Bey olmalısınız." deyip oyununa devam ettirdim. Güldü. İçten gülüyordu. Gözlerimin önüne kolundaki morluklar geliyor.

"Balkız orda mısın?"

İrkildim. "Burdayım burdayım." dedim yerimde kıpırdanarak. "Bir şey mi dedin?"

"Yarın okul çıkışı bir şeyler yapalım mı? Yarım saat sadece. Bir yere oturup bir şeyler içeriz."

"Olmaz, Yahya." dedim durgunca. "Ailemden biri görürse yanlış anlayabilirler."

"Arkadaş değil miyiz biz? Arkadaş gibi-"

"Okulda, kantinde içeriz boş ver." dediğimde onayladı beni. Kulağıma gelen seslerle başımı kapıya doğru çevirdim. Annemle babamın sesi geliyordu. Kendimi hızla yatağa çekip sırtımı kapıya döndüm.

"Yahya şimdi kapatmam gerekiyor. Yarın görüşürüz." dedim alel acele.

"Tamam iyi geceler."

Sesi düşünceli geliyordu. "İyi geceler." deyip kapattım telefonu. Telefonu yere bırakıp gözlerimi kapattım hemen. Kapı açıldı sonra. Uyuma numarası yapıyorum.

"Nasıl söyleyeceğiz Uğur? Sınav döneminde. Boşanma davasını bir süre erteleyelim."

Duyduklarımla şok geçirirken gözlerimi açmamak için direndim. Ne boşanması?

"Öyle yapacağız artık. Ben salona geçiyorum. Erkenden çıkarım. Geç oldu, gün içinde yoruluyorsun zaten. İstirahat et."

"Kahvaltı hazırlarım sana. Aç gitme." dedi annem telaşla. Babamın derin nefes alışını duydum. Ben kendimi çok kötü hissediyorum.

"Nasıl istersen."

Kapı sesiyle gözlerimi araladım. Arkamı döndüğümde koridorun ışığı kapandı. Yerimde doğrulup gece lambasını açtım. Ellerim titriyor. Anne... Baba...

___

Okula geldiğimde ayaklarım geri geri gidiyordu. Sabah annem güleç yüzüyle beni uyandırıp kahvaltı yaptırmıştı bana. Belli etmiyordu. Babamı sorduğumda ustalıkla geçiştirdi beni. Annemle babam birbirlerini çok seviyorlar. Hayır boşanamazlar. İzin vermem.

"Balkız!"

İsmimi duymamla başımı kaldırdım. Yahya bana doğru geliyordu. Yaşaran gözlerimi kırpıştırıp burnumu hafifçe çektim.

Yanıma geldiğinde bir anda bana sarıldı. Başım göğsüne gelirken neşeli sesini duydum. "Günaydın, arkadaşım." dediğinde dudaklarımda gülümseme belirdi. Kollarımı beline sarıp gözlerimi kapattım. Gözlerim doluyor. Ben ne yapacağım? Anne... Baba...

Eli yüzüme hareketlendiğinde gözlerimi araladım. "Sen ağlıyor musun? Neyin var?" dedi telaşla. Kollarımı ondan ayrılıp başımı kaldırdım. Çatık kaşlarıyla bana bakıyordu. Ağlayacağım sanırım.

"Sonra konuşalım, Yahya." dediğimde sesim titredi. Yüzümü çevirip yanından geçeceğim zaman elimi tuttu. Başımı kaldıramazken elimi sıkıp gevşetti. Yürüdüğünde onu takip ettim.

Okulun arkasındaki banklardan birine oturduk. Sakindi burası. Bir süre hiç konuşmadan bekledim, bekledi.

"Annemle babam boşanıyor." deyip başımı ona çevirdiğimde ciddiyetle yüzüme bakıyordu. Kaşlarını hafifçe çattı. Devam ettim. "Annemle babam birbirini çok seviyorlar. Babam anneme kıyamaz. Kavga ettiklerini bile duymadım. Annem de babama ilk günkü gibi aşıktır."

Önüme dönüp gözyaşlarımı sildim. Bir şey demiyordu. Başımı tekrar ona çevirdiğimde boğazını temizledi.

"Birbirlerini sevdiklerinden emin misin?" deyip gözlerime baktı. Başımı salladım. "Boşanmalarının bir sebebi olmalı."

"Bilmiyorum, Yahya. Ama boşanmalarına izin vermeyeceğim. Birbirlerini seviyorlar."

Manidar gülümsedi. "Plan yapacaksın yani?" deyip kaşlarını kaldırdı. İyi fikir.

Heyecanla gözlerimi gözlerine çevirdim. "Neden olmasın. Evet, öyle yapmalıyım." dediğimde gözlerini kaçırıp güldü. "Kolay gelsin." diyerek önüne döndüğünde düşüncelere daldım. Ne yapabilirim?

Zil sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım. Yahya yerinden kalktığında elinden tuttum birden. Başını bana çevirdi. Gülümsüyorum. Yerimden kalkıp karşısına geçtim.

"Bana yardım eder misin? Fikir senden çıktı sonuçta." diye sorduğumda bakışları donuklaştı. "Bilmiyorum." diye mırıldandı. Elimi avucunun içine alıp sıktı. Bu hareketi bana güven verirken gözlerime baktı uzunca. Gülümsüyordu. Sonra sıkıntılı nefes verip gözlerini devirdi. Yüzündeki gülümseme geçmemişti.

"Tamam, ne yapıyoruz?"