សំណព្វចិត្តប៉ាតូច{រដូវកាលទី២}

ភាគ: ៦១

ព្រឹកបន្ទាប់...

ពន្លឺព្រះអាទិត្យ ជះរស្មីពណ៌មាស ដ៏ស្រស់ត្រកាល ចែងចាំង លើផែនពុសភា រាង្គកាយកំលោះក្រមុំមួយគូរ គេងឱបគ្នាស្អិតរមួតលើគ្រែឃីងសាយ ក្នុងបន្ទប់ប្រណិត នាងតូចបម្រះខ្លួនតិចៗ ត្រសុលខ្លួនចូលឱបលោកប៉ា យ៉ាងណែន ធ្វើឱ្យនាយកំលោះដឹងដល់អារម្មណ៍ប៉ះពាល់ ទើបភ្ញាក់ខ្លួនលើកដៃឈ្លីក្បាលខ្លួនឯងបន្តិច ទាំងមិនទាន់អស់ងងុយ សេសសល់ចំហាយ ស្រវឹងកាលពីរាត្រីកន្លង ៖
" ហ្អឹម...ក្មេងតូចរបស់ប៉ា សឺត!! " ទោះយប់មិញស្រវឹងក៏ពិតមែន តែរឿងដែលខ្លួនបានធ្វើទាំងប៉ុន្មាន មិនបានភ្លេចនោះទេ ខួរក្បាលគេចងចាំបានល្អណាស់ ថាយប់មិញ គេខឹងប្រចណ្ឌនាងខ្លាំងយ៉ាងណា ជាមួយនិងការផុស story IGរបស់នាង ធ្វើឱ្យគេមួម៉ៅក្តៅក្រហាយ រហូតដល់ទប់កំហឹងមិនបាន ក៏ជ្រុលជ្រោះ ដាក់ថ្នាំកូនស្រី បង្ខិតបង្ខំលួងលោមកូនស្រី រួមមេត្រី ជាមួយគ្នា នៅយប់ឆ្លងខួបកំណើតរបស់នាង។
ម្ចាស់តូចបាន បម្រះខ្លួនដាក់ក្បាលកូនស្រី ឱ្យគេងលើខ្នើយទន់ ដោយនាយផ្ទាល់ បានចុះពីលើពូក ទៅទាញកន្សែង មករុំល្វែងក្រោម ដើរតម្រង់ទៅទូសម្អាងនាងតូច បន្ទាប់មកយកទូរស័ព្ទ ចុចឆែកមើលក្នុងIG របស់ស្រីតូច មើលរូបដែលនាងបានផុសកាលពីយប់មិញ មានចំនួនអ្នកចូលមើល រាប់ពាន់នាក់ ត្រឹម១រាត្រី នាយកំលោះមើលរួចក៏ទុក ចោលលើទូសម្អាងវិញ បន្ទាប់មក ក៏ដើរចូលបន្ទប់ទឹក ដើម្បីងូតទឹកសម្អាតកាយ ទទួលយក ភាពស្រស់ស្រាយ នាពេលព្រឹកព្រលឹម ងូតទឹករួចរាល់ឈររលាស់សក់ក្បាលបន្តិច ក៏បើកទ្វារចេញទៅបន្ទប់ខ្លួន នៅឯជាន់ទី៣នៃវិមាន។
ប៉ុន្មាននាទីក្រោយមក លោកជំទាវចន បានឡើងមកបន្ទប់ចៅស្រី ឡើងមកដាស់នាងទៅរៀន ព្រោះថ្ងៃរះឡើងខ្ពស់ហើយ ចម្លែកចិត្ត ថ្មើរនេះហើយ មិនឃើញចៅចុះពីបន្ទប់ ទើបគាត់ឡើងមកតាមចៅ ដោយបានលើកដៃគោះទ្វារ បន្ទប់ចៅស្រី ៖
[ តុក!! តុក!! ]
" ហ្វីយ៉ាចៅ ភ្ញាក់ឬនៅ? ដល់ម៉ោងទៅសាលាហើយ " លោកជំទាវចន ឡើងមកបន្ទប់ចៅស្រី ឈរគោះទ្វារ ហៅនាងតូច ឱ្យក្រោករៀបចំខ្លួនទៅសាលា ថ្មើរនេះម៉ោង៩:០០ព្រឹកទៅហើយ ម្តេចនាងមិនទាន់ភ្ញាក់អ៊ីចឹង? គាត់ខំរៀបចំអាហារពេលព្រឹក ឱ្យចៅស្រីសំណព្វចិត្ត រួចរាល់ហើយ លោកជំទាវ ឈរគោះបណ្តើរផ្ទៀងច្រចៀករងចាំស្តាប់ សូរសៀង សំឡេងចៅឆ្លើយតបមកវិញ ក៏ប៉ុន្តែហាក់មិនមានប្រតិកម្មសោះ ម្ចាស់បន្ទប់ ស្ងាត់ឈឹង រហូតដល់ជុងហ្គុក ចុះពីជាន់ខាងលើមក ដើរកាត់បន្ទប់កូនស្រី ក៏ចូលខ្លួនមកប្រាប់ម្តាយ ៖
" អ្នកម៉ាក់ " សំឡេងកូនប្រុស ប្រចាំតូចកូលចន ហៅម្តាយក្បែរខ្លួនលោកជំទាវ គាត់ក៏ងាកទៅតាបប្រភពសំឡេង។
" អាវ!! ប្រុសតូច កូនមិនទៅធ្វើការទេហ្អេស? " ធម្មតាម្តាយកូនកម្រមានពេលនិយាយជាមួយគ្នាណាស់ គាត់និងកូនប្រុសមានពេល មិនសមស្រប និងពេលវេលា ទើបតែព្រឹកនេះ ក៏ឃើញកូនគាត់ ពាក់អាវសឺមីធម្មតា ខោរខ្មៅចុះមកជាមួយលែបថប និងឯកសារ នៅនិងដៃ គាត់ងាកទៅ ជួយសារេ កអាវកូនប្រុស ដោយបញ្ចេញញញឹមញដាក់កូន។
" មិនទៅទេ កូនសម្រាកនៅផ្ទះ អ្នកម៉ាក់ គឺថាហ្វីយ៉ា នាងមិនស្រួលខ្លួន មុននេះបន្តិចខ្ញុំបានខលសុំច្បាប់ ខាងសកល
វិទ្យាល័យរួចហើយ ចង់ឱ្យនាងសម្រាក យកកម្លាំងខ្លះ "
មិនចាំឱ្យអ្នកម៉ាក់សួរនាំទាន់ ជុងហ្គុក ក៏ឆ្លើយរៀបរាប់ ប្រាប់ម្តាយថែមទាំងប្រាប់ ពីមូលហេតុដែលនាងតូច មិនទាន់ងើបពីគេង ទោះថ្ងៃរះខ្ពស់ក៏ដោយ មានតែគេទើបយល់ថានាងឈឺអ្វី តែសុខចិត្ត និយាយបង្វែងដានម្តាយ របស់ខ្លួន។
" មិនស្រួលខ្លួន? ចៅម៉ាក់កើតអ្វី ហេតុអ្វីកូនដឹង? " លោកជំទាវភ្ញាក់ផ្អើលបន្តិច គាត់បន្តសួរនាំកូន តែក៏មិនបានចាប់អារម្មណ៍អ្វីច្រើន គ្រាន់តែឆ្ងល់តិចតួច តែប៉ុណ្ណោះ។
" ក្មេងស្រីពេញវ័យ មកថ្ងៃខែ តែបែបនេះឯង កូននៅមើលថែនាង ពឹងអ្នកម៉ាក់ ជួយប្រាប់អ្នកបម្រើ ធ្វើបបរក្តាមឱ្យនាងញ៉ាំផង ជុប!! អគុណអ្នកម៉ាក់ កូនស្រលាញ់ម៉ាក់ "
ជុងហ្គុកបញ្ចេញស្នាមញញឹមផ្អែម និយាយកុហសម្តាយ ទាំងដែលធាតុពិតនោះ វាមិនមែនបែបនេះទេ ហ្វីយ៉ាឈឺព្រោះតែ
គេម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ជាលោកប៉ាចិត្តមារ បំពានរាង្គកាយកូនស្រី ញ៉ាំញីនាងរហូតដល់ គេងឈឺនៅលើគ្រែ ចប់សម្តីនាយកំលោះក៏ថើបថ្ពាល់ម្តាយ រួចចាក់សោរបន្ទប់ហ្វីយ៉ា រុញចូលទៅខាងក្នុង ដើម្បីមើលនាង ចំណែកលោកជំទាវវិញ ញញឹមសប្បាយចិត្ត ពេលឃើញទង្វើ និងការយកចិត្តទុក
ដាក់ របស់កូនប្រុសគាត់ ក្នុងនាមជាលោកប៉ា ចិញ្ចឹមបីបាច់
ហ្វីយ៉ា ស្រលាញ់ថ្នាក់ថ្នម ដូចជាកូនស្រីបង្កើតអ៊ីចឹង។
" ប្រុសតូចម៉ាក់ ជាបុរសល្អពេកហើយ អូខេណា "
[ ផឹប!! ] បើកទ្វារចូលមក មិនទាន់បាននិយាយអ្វីមួយម៉ាត់ផងខ្នើយកើយ មកពីណាមិនដឹង ក៏ហោះមកគប់ចំកណ្តាលមុខ ប្រុសកំលោះតែម្តង។
" ហ្អឺស " ជុងហ្គុកអស់សំណើច សើចដើមកក្រឡេកទៅមើលនាងតូចដែលគេងផ្អែកខ្នងនិងក្បាលគ្រែ សក់នាងរញ៉េរញៃ មិនមានសណ្តាប់ធ្នាប់ ទឹកមុខមិនរាប់ញ្ញាតិ កំពុងបាញ់ក្រសែភ្នែកពិឃាត មករកគេហើយ អ៊ួយ!! គួរឱ្យខ្លាច ជុងហ្គុកក៏រើសខ្នើយ រួចដើរចូលទៅក្បែរនាងតូច គេងលើគ្រែ ដាក់ខ្នើយក្បែរនាង ដាក់លែបថបចុះ ញញឹមស្រស់ឱនមុខទៅរកចង្អូរដើមទ្រូង កូនស្រី ថើបមួយខ្សឺត!! យ៉ាងវែងអន្លាយ។
" ចេញទៅ កុំប៉ះខ្ញុំ មនុស្សថោកទាប គម្រក់ ព្រៃផ្សៃ
លាមក អ៊ុប!! " នាងយកដៃរុញមុខមានមន្តស្នេហ៍ របស់លោកប៉ាចេគ តើដឹងដែរទេប៉ាបានធ្វើអ្វីខុស ប៉ាធ្វើខុសធ្ងន់ណាស់ មិនស័ក្តិសមជាមនុស្សទេ លោកប៉ាសមជាឳពុក មានចិត្តតិច្ឆានច្រើនជាង គម្រក់ថោកទាប ហ៊ានធ្វើរឿងស្មោកគ្រោក ទាំងនេះដាក់នាងទៅកើតដែរ គេមិនមែនជារប៉ាតូច របស់នាងកាលពីមុនទៀតនោះទេ នាងតូចជេរលោកប៉ា ផូងផាំង!! ក្តាប់ភួយ ខឹងក្រោធ សម្រក់ទឹកភ្នែកនៅនិងមុខលោកប៉ាដោយទ្រាំមិនបាន ប្រុសកំលោះក៏ ឱនទៅសង្គ្រប់ ស្នាមថើបលើបបបូរមាត់ បុិនជេររបស់នាង
បឺតជញ្ជក់ យ៉ាងរោលរាល់ ខាំបឺតខ្លាំងៗ។
" មនុស្សអាក្រក់ អ៊ុប!! " ក្រោយដកបបបូរមាត់ចេញ ជុងហ្គុកក៏យកដៃ ច្បិចថ្ពាល់កូនស្រី លេងទឹកមុខព្រានដាក់នាង ថែមទាំងខាំបបូរមាត់ខ្លួនឯងក្នក់ក្នាញ់ និងសម្តីនាង នៅតែជេរលោកប៉ា
ផូសផាំង!! ដដែល អស់ការអត់ធ្មត់ ក៏ច្របាច់មាត់នាង ចាប់សង្កត់ដៃ ថើបញ៉ាំញីបបបូរមាត់នាង ខាំគែមមាត់នាង រហូតដល់ក្រហម ចេញឈាមមករឹមៗ។
" បើអូនហ៊ានជេរបងទៀត បងនិងដាក់ទោស មិនត្រឹមតែថើប វានិងលើសពីនោះ យល់បាន " ប្រុសកំលោះងើបមុខឡើងសម្លឹងមើលមុខតូចច្រមិចកូនស្រី គេស្រាប់តែប្តូរសព្វនាមហៅនាង ពីកូនស្រីមកជាអូន ចំណែកគេវិញហៅបង សម្តីផ្អែមល្ហែមជាងមុន ទៅទៀត ក៏ប៉ុន្តែហ្វីយ៉ានាងមិនស្តាប់ទេ នាងមិនព្រមឱ្យគេ ធ្វើបាបរាង្គកាយនាង បន្តទៅទៀតឡើយ នាងរើបម្រះ ចេញពីការចាប់សង្កត់ដៃ បន្ទាប់មកក៏ជេរ ម៉ែរបស់គេ ព្រោះនាងខឹងខ្លាំងពេក។
" អូនម៉ែហ្អែង អ្ហាយ!! ឈឺ " នាងជេរម្តាយរបស់គេពេញៗមាត់ ទាំងដែលម្តាយគេជាលោកយាយរបស់នាង តែនាងខ្ពើមពាក្យថាអូនពិតមែន មិនចង់ស្តាប់ រឹតតែមិនចង់ឮតែភ្លាមនោះ ម្រាមដៃមានសរសៃ រាវចូលក្នុងភួយ ចូលទៅប៉ះពាល់កុលាបមួយទង ដោយសង្កត់ ដៃកណ្តាលចូលធ្វើចលនា ដាស់សតិអារម្មណ៍ ឱ្យនាងយល់ ថានាង និងមិនឈ្នះគេទេ ព្រោះគេជាម្ចាស់ជីវិតរបស់នាង។
" អូនឈឺត្រង់ណាពៅ? " ទោះជាប៉ាព្រៃផ្សៃបន្តិចតែប៉ា នៅតែថ្នមកូន ជុងហ្គុកញញឹមពព្រាយ ឱនមករកបបបូរមាត់ បុិនជេររបស់កូនស្រី សម្លឹងមើលដោយការក្នក់ក្នាញ់ ចង់តែណែបណិត ថើបឱ្យអស់ចិត្ត ឆ្អែតឆ្អន់ទេ មុខនាងនឹងគេ ស្ថិតនៅចម្ងាយ មិនដល់ មួយចង្អាម ពីគ្នាផង ចំណែកហ្វីយ៉ាវិញមុខមិនរីក នាងងាកមុខចេញ មិនព្រមសម្លឹងមើលមុខលោកប៉ាទេ ព្រោះចិត្តដែលស្អប់ ច្រើនជាងចិត្ត
ស្រលាញ់ ដែលនៅសេសសល់ ចំពោះលោកប៉ាចិត្តមារ។
" កុំមកសួរ មនុស្សថោកទាប យង់ឃ្នង "
" ប្រាប់បងមកពៅមាស អូនឈឺត្រង់ណា ហ្អឹម...ជុប!! "
" រអើម "

______
និពន្ធដោយ: មីនស៍ហ្វា
( បុរសបុិនលួងមានតែ ចន ជុងហ្គុក ម្នាក់ទេ
រងចាំតែពេលបងប្រុសដឹង លោកជំទាវដឹង ចាំមើល៍🤭)

To be continue