Arkadaş..?

10 7 0
                                    

Uyandığım da hastane de değildim. Bir evdeydim ama burayı hiç görmemiştim.

Hemen yataktan kalkıp etrafa baktım. Kapıya doğru yürüdüm. Kapıyı açtığımda anladım ki bir oteldeyim otelin aradaki koridorundan anladım ama herkes nerdeydi?

Koridora çıkıp dolaşmaya başladım. Alt kata inmeyi düşündüm acaba kaç kat vardı?

Hem yukarı hemde aşağı inen merdivenler vardı.

Yavaşça aşağıya inmeye başladım.

Başım dönmeye başladığını hissettiğim için merdivenlerin yarısında durup oturdum. Başımı duvara yasladım.

Acaba saat kaçtı yanımda saate bakabileceğim hiçbir şey yoktu.

En alk kata inmek istiyordum ama başım çok dönüyordu.

Aşağı inebilirsem dışarı çıkıp temiz hava alıcam.

Gözlerimi bir daha açtım ve merdivenin korkuluklarından tutunarak aşağı indim.

Burası gerçekten çok büyük bir otel dışarı nasıl çıkıcam hiç bilmiyorum.

Derin bir nefes alıp merdivenin korkuluklarını bıraktım.

Aşağıya indiğimde girişin yanında bir masa vardı. Girişin yanında ki masada oturan adama elimle selam verip dışarı çıktım.

Dışarıda ki hava iyi geldi. Kendimi toparlamama yardımcı oldu.

Otelin bahçeye koyduğu oturma takımına oturdum.

Ayşegül teyzemleri düşünüyordum. Acaba ne yaptılar. Anneannem iyi miydi? Kendimi daha iyi hissedince gerçek dünya ya dönüp evdekilere bakıcam.

Koltuğun yaslanma yerine kafamı gök yüzüne bakıcak şekilde kafamı koydum ve gözlerimi kapattım.

Gözlerimi kapatır kapatmaz birisi "Ecenur!"diye bağırdı.

Başka birisi de "Ecenur! Nerdesin?" dedi.

Gözlerimi açıp kafamı kaldırdım "Burdayım." dedim.

Hemen yanıma geldiler Bilge Orhan, Bay Melih ve tanımadığım bir kaç kişi daha gelmişti.

"Nerdeydin Ecenur! Senin için çok endişelendik. Kaçırıldın sandık. Odanın kapısına tıklattım cevap vermedin odana girdim yoktun, bende seni gören olmuştur diye diğerlerine söyledim seni gören kimse olmamıştı. Oteli aradık en son dışarısı kalmıştı ve sende dışarıdaymışşın. Bir daha dışarı çıkıcağın zaman birisine haber ver!" dedi, Bay Melih.

Gerçektende herkes çok endişeli duruyordu. Bende biraz onları sakinleştirmek için

"Sadece uyandığımda nerde olduğumu anlamak için odamdan çıktım. Otel beni çok darladı bende hava almak için dışarı çıktım endişelenicek bir şey yok." dedim.

Aslında endişelenmeleri normaldi gece yarısı olmuştu. Bende olsam endişelenirdim.

Sonra ayağa kalktım çoklu oturulabilicek masalara yöneldim

"Madem hepimiz uyandık biraz sohbet edelim." dedim.

Çoklu oturulabilecek koltukların tekli olanına oturdum. Onlara dönüp gülümsedim. Onlarda bana gülümseyip yanıma gelip oturdular ama Bilge Orhan ve Bay Melih gelmedi

"Biz yatıcaz sizinde uykunuz geldiğinde yatın." dedi, Bay Melih ve Bilge Orhan'la beraber içeri doğru yürüdüler.

Sıcak&SoğukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin