SERENDİPÇE

7.Bölüm

Hoşgeldininiz!

Son bölümün okunması baya az:') bir tık üzdü beni.

Biliyorum bölümler biraz gecikiyor ama çoğu zaman yazmaya vaktim olmuyor. İyi ya da kötü bu yola çıktım. Sonuna madar devam ettirmeyi düşünüyorum.

Her neyse iyi okumalar 🙃

Yorum atmayı ve oy atmayı unutmayın tamam mı?🥺🥺

☄️☄️☄️

Soner  beni kendi evime bıraktıktan sonra benim için gerekli olan eşyaları toparlayıp orta boyuttaki bir bavula koydum.Ardından tekrardan Cihangir'in evine doğru yola çıktık.

"Bak önceden ne yaşadığımızı biliyorum. Yani liderlik uğruna sana ihanet ettiğimi ancak bu görevde bunları bir kenara bırakabilir miyiz? Lütfen?.."dedi Soner.

"Soner,görev ahlakı gelişmiş bir insanım. Kişisel çıkarlarım için masumların canını tehlikeye atmam. Attırmam da! Bir daha beni bu gibi şeylerle itham etme!"diye sertçe uyardım.

"Tamam,gene de özür dilerim. Tüm bu yaptıklarım için. Eslem'e inandım işte."diyerek kendini haklı çıkarmaya çalıştı.

"Babam ölmüştü Soner."dedim ne kızgınlıkla ne de nefretle. Sesimde herhangi bir duygu emaresi yoktu."Babam ölmüştü. Hayatta sizden sonra bağlandığım tek insan ölmüştü. Ve siz bunu fırsat bilerek beni arkamdan vurdunuz. Sadece 2 ay sadece 2 ay sonra!"

Utançla kafasını öne eğip yolculuğumuzun devamında sesini kesti.

Lojmanın kapısının önüne gelince Soner'i beklemeden arabadan inip bagajdaki bavulumu aldım.Soner de bir şey deme teşebbüsünde bulunmayıp basıp gitti.

Kapıdaki güvenlik erleri beni tanıdıkları ve kim oldığumu bildikleri için direkt olarak kapıyı açıp içeri girmeme izin verdiler.

"İyi nöbetler!"

"Sağ olun Açina Hanım."diye cevap verdi uzun boylu olan.

Yavaş hareketlerle lojmanın bahçesinde yürüyüp kendime zaman tanıdım. Ansızın içime dolan negatif duygular kalbimi sıkıştırmıştı.

Lojmanın kapsının güvenlik kodunu bilmediğim için daire ziline basıp kapının açılmasını bekledim.

Ağır kapıyı zorlanarak açtıktan sonra asonsöre doğru ilerledim.

Kapıda adını bilmediğim ancak Cihangir'e asılan kız ve bir adam vardı.

Adam beni görünce elini uzatarak "Merhaba,sizi burada yeni gördüm. Asker misiniz? Yoksa asker yakını öı?Ha bu arada ben Onur ve siz de?.."

"Açina. Cihangir'in kız arkadaşıyım."diyerek kısa kestim. Gözleri çok fıldır fıldırdı. Sevmemiştim.

"Ben de Selma. Tabii Cihangir benden çokça bahsetmiştir. Tanıyorsundur sen beni."diyip bana kibirle bakmaya başladı.

Alo, Bakırköy mü? Birisi sizin oradan kaçmışa benziyordu da...

"Aslına bakarsanız,hayır. Cihangir ağabeyin sizden hiç bahsetmedi Selma Hanım. Aklından geçenlerle gerçek hayatta yaşananlar birbirinden çok farklı."diyip gülümsedim.

Gözlerini devirip gelen asonsöre bindi. Ardından Onur ve ben de asonsöre girdim.

Yukarı kata çıkarken aramızda hiç konuşma olmadı. Ancak 2. kata geldiğimizde inen Onur Bey,Cihangir'e selam söyledi.

3.kata çıktığımda da ben indikten sonra sağımda kalan kapının ziline bastım.

Kapı tanımadığım bir kız tarafından açılırken sıcakkanlılıkla içeri çekildim.