İyi birşey miydi kötü birşey miydi diye düşünürken odaya Changbin girdi bana bakıp hemen yanıma geldi dudağımda çok az kan vardı ve küçük yara olmuştu ne diyicektim nasıl bir yalan uydurucaktım bilmiyorum
"Jisung dudağına noldu"
Elini dudağıma koyup kanı sildi ve tekrar bana baktı
Hızlıca yalan uydurdum
"Düştüm Changbin yerde cam varmış dudağımı kesti"
Ben hiç inanmadım yalana Changbin niye inansın
Changbin kafasını sallayıp
"Bugün bizim Jeongin'le cinayet bürosunda nöbetimiz var bugün akşam gelmeyebiliriz senin şu katil yine birilerini öldürmüş heralde savcılarda gelicekmiş istersen sende gel evde tek başına canın sıkılır"
Dediğinde yüzümü buruşturdum
"Bikere o benimki değil ve ben gelmiyorum evde birileri olsun evde tek başıma durmak istemiyorum"
Kafasını sallayıp aşağı indi heralde diğerlerine haber vericekti Seungmin yani abimin ölmemiş olması beni mutlu etmişti ama neden gelip bir kerede olsa benimle konuşmaya gelmedi 'ben ölmedim sadece küçük bir oyun oynadım' da diyebilirdi ben onun yüzünden ağır ilaçlar almıştım ve ilaçları yanlış kullandığım için küçükken yaşadığım hiç bir şeyi hatırlamıyordum aklımdaki düşüncelerden kurtulup telefonumu aldım ve aşağı kata indim mutfağa girip bir su bardağı su içip bardağı tekrar doldurdum ve onu odaya götürmek için merdivenlere yaklaştım
Jeongin salonda oturuyordu ona yaklaşıp
"Jeongin neden burdasın gittiğinizi sanmıştım"
"Şimdi gidicez evi sonkez kontrol ediyolar 3 tane ekip arkadaşımız burda olucak merak etme 5 tanede evin etrafına koyduk birşey olmaz"
Kafamı sallayıp onu onayladım merdivenlere yöneldiğimde telefonuma mesaj geldi telefonumu açıp mesaj atan kişiye baktım
Minhom adlı kişiden 2 mesaj
Hemen attığı mesajları okumaya başladım
Minhom
Jisung odaya gel sıkıldım
Jisung çabuk ol
Ben sana gelme dedim
Niye benim sözümü dinlemiyorsun?
Çabuk gel sana süprizim var
Görüldü
Telefonu kapatıp hızla merdivenleri elimdeki su bardağıyla çıktım kapıyı açtığımda her zamanki gibi burun buruna gelmiştik kapıyı kapatıp geri çekildim ve ondan uzaklaştım komidinin üzerine su dolu bardağı koyup Minho'ya döndüm
"Neden sürekli odadasın?"
"Sadece dudağına pansuman yapmak için geldim"
"Süpriz?"
Dediğimde göz kırpıp bana yaklaştı beni yatağa oturtup komidinden pamuk ve adını bilmediğim bişey daha çıkardı ilaca benziyordu
İlacı pamuğa döküp yanıma oturdu yüzüme eğilip çenemden tuttu ve dudağımın aralanmasını sağladı dudağımın iç tarafına pamuğu sürttüğünde küçük bir şekilde inlemiştim acıyordu
