Uyandığımdan beri başımın ağrısı kesilmiyordu. Diğerleri sürekli yanımdaydılar. Tekrar tekrar taşınma kararı alıyordular ama umrumda değildi umrumda olan Minho'ydu. Minho'yu seviyorum ve onu istiyorum. İstersem alırdım ama zamana ihtiyacım var
Felix'in önüme koyduğu yemeklerle düşüncelerimden kurtulmuştum
"Jisung bunları hemen yiyiyorsun"
Offlayıp önümdeki yemekleri yemeye başladım. Changbin sürekli bana adamın yüzünü ve neden geldiğini ne söylediğini soruyordu. İşin içinde Minho olmasa söylerdimde neyse
Hyunjin Felix'in yanına oturmuş komik birşeyler anlatıyordu. Komik olmasa da gülüyorlardı. Felix "size birşey söyleyeceğim" dediğinde herkes dinlemeye başlamıştı
Hyunjin'i göstererek "biz- biz sevgili olduk" kimse tepki vermediğinde Hyunjin ağzını açıp "BİLİYORMUYDUNUZ?" diye bağırdığında herkes tepkisizce başını sallamıştı tabii ben hariç herkes
Changbin "öpüşmenizi mutfakta değilde odanızda yaparsanız sevinirim"
Hyunjin bağırıp kendini yere attığında tepkisizce bakmıştı Felix. Yerinden kalkıp gittiğinde büyük bir trip Hyunjin'i bekliyordu.
Ne yani bir tek ben mi bilmiyordum ama şaşırmamıştım belliydi yani her mutfağa girdiğimde garip görünüyorlardı demekki bu yüzdendi garip görünmeleri
Yemeğimi yiyip koltuğa, Jeongin'in yanına oturdum. Hyunjin yerden kalkıp Felix'in yanına gitmişti.
Abim sabahtan beri aşırı değişik gözüküyordu bişeyler kafasına takılmış gibiydi
Changbin mutfağa gittiğinde herkes sessizleşmişti bişeyler oluyordu ama anlamıyordum. Neden kimse konuşmuyordu? Neden susuyorlar?
Yerimden kalkıp merdivenlere doğru yürüdüm mutfaktan Changbin'in sesi geliyordu biriyle konuşuyordu ama kimle nerdeyse sesi gelmiyordu bile ama birinin bağırarak konuştuğu aşırı beliydi ve bu karşı tarafın sesi aşırı tanıdıktı
Changbin beni farketmeden yukarı çıktım odama girip kendimi yatağa attım bu adamdan kurtuluş yokmuydu? Minho'yu seviyorum ve onu bırakamıyacağımı bence herkes biliyordur artık ama nedense o gelince soğuk davranıyorum bunun neden olduğunu bile bilmiyorum
Minho demişken sahiden nerdeydi bu?
Changbinin koşarak odaya girmesiyle yerimden sıçramıştım. Kolumdan tutup zorla aşağıya indirdiğinde ne olduğunu soracaktım ama o ise beni zorla kapıya çıkardı karşımda Minho duruyordu hemen Changbin'e baktım
Minho hemen kapıdan içeri girip bana sarılmıştı şok olmuştum Changbin'in Minho'yu görmemesi gerekiyordu ama sanırım herşeyi biliyorladı
Minho sarılmayı bıraktığında ona şaşkınca baktım her şey çok karışıktı hiç bir şey anlamıyordum
Changbin konuşmaya başladı
"Jisung biz en başından beri her şeyi biliyoruz sadece seni korumak istedik ama Minho izin vermedi oda burda bizimle birlikte yaşamak istiyor"
Şaşkınca Changbin'e baktım en başından beri biliyorlardı ve bana söylememişlerdi ama ben hala hiç bir şey anlamıyordum
Minho konuşmaya başladı
"Özür dilerim Jis ama bunu senden saklamak zorundaydık sağlığın için lütfen beni affet babamın buraya gelmemesi için bir süre burda kalıcam merak etme kimse sana zarar veremez"
Changbin salona gitmişti ona döndüm ve şaşkınca bakmaya devam ettim
"Hey öyle bakmayı kes dudaklarına yapışma hissi artıyor herkesin önünde seni öpmemimi istiyorsun yoksa?"
