7. Bölüm

298 29 6
                                    

GÜNLÜK

Yine başladım yazmaya 1 hafta, Minho'yu 1 haftadır görmüyordum ne aramıştı nede beni görmeye gelmişti...

Abimle çok iyi zamanlar geçiriyordum bu bir hafta içerisinde taşınmıştık Changbin, Jeongin, Chan ve abim Seungmin hep birlikte kocaman bir villada kalıyorduk aslında Changbin'in görev arkadaşlarıda kalıcaktı ama görev için şehir dışına çıkmışlardı evde 5 kişi birden kalıyorduk abim sürekli üzgün göründüğümü söylesede geçiştiriyordum

Ben Minho'yu özlemiştim gerçekten bu bir hafta içerisinde bir kere bile gelmedi yanıma beni öpmesini özlemiştim sesini, yüzünü her şeyini özlemiştim ama o yoktu hâlâ yok o olmadığı için geceleri uyku tutmuyordu ama tabi uyuyordum sadece gösteriş yapıyordum ehee

By aptal günlük

Saat 21:07'di hala kimseden ses yoktu abim, Chan, Jeongin ve Changbin mesaiye kalmışlardı evde tek başımaydım ama dışarıda birsürü koruma vardı bu sefer gerçekten Changbin koruma tutmuştu hemde sayamayacağım kadar çok

Mutfağa yönelip kendime noodle yapmıştım salona geçip film aramaya başladım Netflix'ten dizi veya film izlemeyi seviyordum hatta favori aktivitemdi

Herhangi bir film açtığımda noodlemi yiyip izlemeye başlamıştım konusu vampirler ve insanlardı yani vampirler ile ilgiliydi hep hayatımda bir aksiyon olsun istemiştim ama bu aksiyon sadece dizi veya filmlerde oluyordu sanırım "şimdi karşımda bir vampir olsa ne yapardım acabaa"

Sesli düşündüğüm sırada arkamdan bir ses duymuştum arkama ürkekçe dönüp baktığımda tek yaptığım şey gözlerimle etrafı süzmek olmuştu "aksiyon derken bu saatte cinlerle olmayı dememiştim ama kim varsa çıksın ya korkuyorum Chan senmisin"

Önüme döndüğüm anda Minho'yu görmeyi beklemiyordum hızla koltukta geri gittiğimde bir elini yan tarafıma koyup üzerime eğilmişti çok değişik gözüküyordu gözleri yine kırmızıydı yüzünde kan damlacıkları vardı onu ilk gördüğüm günde böyle gözüküyordu sadece gözleri kırmızı değildi üzerinde beyaz gömlek vardı ama gömlek full kanla kaplıydı koluna baktığımda kolundan akan kan damlacıklarını görmemle yaralandığını anlamıştım hem kaşıda patlamıştı elmacık kemiğinin üzerindede küçük bir çizik vardı ne yapmıştıda bu hale gelmişti onu bu hale getiren şey neydi pantolonuda bile siyah dışında tüm renkler vardı

Onu süzmeyi bırakıp endişeli gözlerle ona baktığımda sırıtmıştı diğer yanıma elini koymadığı için oradan çıkıp sağlık kitini getiricektim ama başını sağ tarafıma eğip çıkmamı engellemişti kolu yaralı olduğu için büyük ihtimalle acıyordu ve yanıma kayamıyordu yoksa Minho böyle durmazdı aslında ona kızgındım seni seviyorum Jisung dedikten sonra onu bir daha görmemiştim ve şimdi karşımda olması beni daha çon kırıyordu daha önce gelebilirdi ama yaralı olduğu için bunları düşünmemeye çalıştım

"Minho çekilirmisin yarana pansuman yapıyım"

Gözlerimin içine bakmaya devam ederken Minho hariç her yere bakıyordum

Çenemden tutup beni gözlerine bakmaya zorladığında gözlerine daha yakından bakmanın mutluluğunu yaşıyordum gözleri kırmızı iken mükemmel gözüküyordu

Minho bakışlarını gözlerimden çekip dudaklarıma yönlendirdiğinde öpeceğini anlamıştım bende beni öpmesini istiyordum ama biraz çıldırtmaktan zarar gelmez bence

Ani bir hareketle kolunun altından geçip Minho'dan kurtulduğumda elini koltuktan çekmiş ve üzerime gelmeye başlamıştı geldiğinden beri konuşmuyordu koşarak kendi odama girmiştim tam kapıyı kapatacağım zaman bir anda içeri girmesiyle şaşırmıştım beni kapıyla arasına aldığında artık kolundan kan akmadığını ve kolunda kan olmadığını görmemle şaşırmıştım nasıl bir anda iyileşmişti? hayalmi görmüştüm?

Vampir Katilim|MİNSUNG|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin