Sabah başımın ağrısıyla uyanmıştım. Kolumdaki ve bacağımdaki acılar yüzünden gözlerim doluyordu Felix içeri girdiğinde uyanmış olmamı görmüş ve hemen bağırmaya başlamıştı
"Aa JİSUNG UYANMIŞ GELİN"
Ne demek istediğimi ve ne yapmak istediğimi bilmiyordum aklım hâlâ Minho'daydı kaç saattir uyuyorum kim bilir
Seungmin koşarak içeri daldığında hemen yanıma gelip yatağın ucuna oturmuş ve konuşmaya başlamıştı, pardon soru sormaya
"Jisung, Jisung iyiymisin? Bir şeyin varmı?"
"Seung rahat bırak bir dinlensin yeni uyanmıştır"
Diğerleride odaya girdiklerinde bana bakmaya başlamışlardı
"Ne zamandan beri uyuyorum"
Chan derin bir nefes alıp konuşmaya başladı
"Jisung bu diğerleri gibi olmadı, abin öldüğünde 2 hafta uyanmamıştın hatırlıyorsun değilmi? Ama bu öyle olmadı hep ya bir hafta yada daha fazla uyurdun ama bu sefer 2 gün uyudun. Yani bu iyi birşey ama kendini yorduğun için, zarar verdiğin için vücudunda morluklar ve kolunda küçük bir kırık var o yüzden dikkat etmeliyiz"
Changbin sinirle bana bakıp "bir daha böyle bir şey yapma!" Demesiyle sadece başımı sallamıştım kolum çokta acımıyordu sanırım Chan'ın dediği gibi küçük bir kırıktı. Kolumdaki kesikler ara sıra yansalarda sargı olduğu için bir şey diyemiyordum
Abim Changbin'in kulağına birşeyler fısıldayıp başıyla kapıyı göstermesiyle abimin beni soru yağmuruna tutacağını biliyordum
Herkes odadan çıktığında Seungmin kapıyı kapatıp yanıma yaklaşmıştı yatağın bir ucuna oturup soru sormaya başlamıştı
"Jisung neden kendine bunu yapıyorsun? Neden durduk yere kendine zarar veriyorsun? Biri birşey mi yaptı? Başın belaya mı girdi? Neden benimle konuşmuyorsun?"
"Hyung özür dilerim ama bir şey olmadı, gerçekten"
Seungmin başını sallayıp saçlarımdan öptüğünde bir şeyler mırıldanmıştı ama anlamamıştım
Kapının önüne geldiğinde bir ses duymuş gibi etrafta gezdirmişti bakışlarını son kes bana bakmış ve gülümsemişti. Kapıyı ardından kapattığında camdaki ses dikkatimi çekmişti. Cama dönüp bakmıştım ama kimse görünmüyordu
Uzanıp telefonumu komidinin üzerinden aldığımda telefonun kapalı olduğunu görmemle dudağımı büzmüştüm telefonu yatağın diğer ucuna atıp düşünmeye başlamıştım
Banyodaki sesten dolayı o tarafa dönmüştüm kapı açıldığında içeriden Minho çıkmış ve hemen yanıma gelmişti
"Hey Jisung iyimisin? Acıyormu? Neden evden çıktın-"
"Neden burdasın?"
"Seni evde bulamayınca buraya geldim. Neden evde durmadın?"
"Canım istemedi. Şimdi git lütfen"
"Gideceğimi kim söyledi sen iyileşene kadar buradayım"
"Minho git! İstemiyorum anlıyormusun?"
"Hayır dedim, bugün burada kalıcam"
"Minho! Aptalmısın, diğerleri geldiğinde ne demeyi düşünüyorsun? Ben iyiyim lütfen git artık"