20.07.2023
Gözyaşlarının Yankısı
"Öfke.."
"Öfke, kalbin ateşini besler. Hüzün ve hırsın birleştiği bir volkandır. Gözlerdeki parıltı, içten içe büyüyen bir fırtınayı haber verir. İçimizdeki ateş, bedenimize siner, adeta bir yanardağ gibi püskürmeye hazırdır. Karanlık bulutlar öfkeyi bürürken, kontrolün kaybedilmesi kaçınılmazdır. Zihin ve beden isyan eder, her bir hücre bir özgürlük talebiyle titrer. Öfkenin gücü adeta zamanın durmasına sebep olur. Ancak, bu hırslı öfke içimizdeki hüzne eşlik eder. İç içe geçmiş bu duygularla baş etmek zordur. Öfkenin gölgesinde kendimize zarar verme riski bile vardır. Bu nedenle, öfkeyle yüzleşmek ve onu anlamlandırmak önemlidir. Arka plandaki hüzünü keşfedip, sağlıklı bir şekilde ifade etmek ise bir başarıdır."
Karanlık öfkeler büyür içimde gizlice,
Gelincikler solarken, kalbim yasla dolar biteviye.
Gece yürekte açan gül, kıskanır baharı,
Kaçışı yok öfkenin, içimde kıvrım kıvrım dolaşır sarı.
Düşmanım benim, kendi gölge figanımdır,
Gözyaşlarımı saklarım, sessiz bir kış hikayesidir.
Kalbimde bir volkan, harman olur lavlar,
Bir avuç kül ile hayatı yakar, yakar.
Alev alev yanar ümitler, gönlümde öfke yakarışı,
Karanlığın içinde kaybolur, acının yanına sıkışırışı.
Kırık dökük satırlar, dökülür yüreğimden dile,
Öfkenin ateşiyle, yaşam adeta hüznüne billur bile.
Kırmızı öfke sözcükleri dilimde mısralar olur,
Düşman sanırım sevgiyi, gözyaşları sel olur.
Derin üzüntüler pusuda bekler, hırsın yanında,
Gönlümde öfkeli fırtınalar, dalgalarla savrulur, sürüklenir yanında.
Yitik umutlarda savrulur durur, karabasanlar çağlar,
Gurur değil, pişmanlıkla örter yüreğimi, ağırlıkla bağlar,
Kırıp dökerim kalbimi, kırgınlık içinde kalırım,
Kendime yabancılaşır, öfkeye boyun bükerim.
İçimde büyüyen bir fırtına öfkenin adı,
Gözyaşlarımla suladığım kahır dolu yolları.
Yanan bir volkan gibi sessizce büyür,
Kalbimde biriken hırs, derindir, güçlüdür.
Öfke çöker yüreğime, karartır gözlerimi,
Kırık dökük umutları kül eder, içimde yıldızları söndürür.
Nefretle beslenen bir diken tarlası,
Duygularımı avuçlar, vahşi bir kasırga.
Sesimde yankılanır derin bir inilti,
Karanlıkla dans eden, öfkenin keder serüveni.
Kalbimin telinden çıkan şarkı,
Düşüncelerimde kaybolan, öfkenin kahramanı.
Gözlerimde yanan gözyaşlarından sonra,
Bir an gelir teslim olurum öfkenin zehrine.
İçimdeki yangın sönmeye yüz tutmuş,
Hazin bir dünya kalır ardında, telafisi yoktur bu kahır dolu sesin.
Bir yıkımın izleri kalır geriye,
Öfkenin tortularıyla dolu karanlık bir denizde.
Ama biliyorum, bu öfke yolculuğu sınırlıdır,
Sevginin ışığıyla, umudun dalgalı serüvenine erişecek bir gün.
İçimdeki ateş sönene kadar,
Kelimelerimle avunup, şiirle yara sarmaya çalışırım.
Belki bir gün, bu öfkenin yerine huzur dolacak,
Kalbimdeki fırtınalar yerini sevgiyle dolduracak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözyaşlarının Yankısı
Poesia"Gözyaşları aşkın içinde saklıdır, Kalbin diliyle anlatır sevginin değerini. Her bir damla bir hikaye, İçinde umut, acı ve sevinç bulunan. Şiirinle dökülen gözyaşlarının yankısını duyur, Ve insanlığın kalbine dokun."
