Gözyaşlarının Yankısı

Yalnızlık

18.07.2023

Gözyaşlarının Yankısı

"Yalnızlık.."

"Bir yalnızlık, derinlerde uğuldayan sessizlikle taşar insanın içine. Belki kalabalık bir odada kaybolur evreninden, belki karanlık bir gece yıldızsız gökyüzünde yankılanır sessiz çığlıkları. İşte o an, varoluşun boşluğuna düştüğünü hissedersin. Sonsuzluğun karşısında küçülürsün, anlam arayışına düşersin. Ve bu boşluk, özgürlüğünü yakaladığın ve korkularıyla yüzleştiğin yerdir. Yalnızlık, derinlerimizdeki bilinçaltı labirentleri ve hayallerin labirentlerinde bir yolculuktur. Orada, seni sen yapan tüm renkleri ve gölgeleri keşfedersin."

İçimde sessiz bir çığlık, yalnızlık bana dert değil mi?
Gönlümde meçhul bir yolculuk, her adımda sevgi erir mi?
Gözlerimde yitik bir umut, tükenir mi yokluk sarhoşluğu?
Yalnızlık, kaç soruya cevap, kaç kederden geçerek ulaşır mı aşkın sonsuzluğu?

Yalnızlığın derinliklerinde kayboldu bu kalp,
Sessizlikle dans ederken, sözlerden renkler çaldı.
Gözlerde hüzünlü bir ışık, gölgelerin ardına saklı,
Yalnızlıkla birlikte çoğalan acılar, aşkı da kaybetti.

Gözyaşları pencerelere düşerken şairin sesi yankılandı,
Yalnızlıkla ayak sesleri kayboldu zamanın dalgalarında.
Kelimeler birbirine çarpar, kalpte fırtınalar kopar,
Yalnızlık dediğin, kafeste hayal uçurmanın verdiği bir melodi.

Bir şairin kaleminden süzülen mısralarda,
Yalnızlıkla yankılanan sesleri duyanlar aşkı bulacak.
Ruhun derinliklerinde saklı sevdaların izi,
Yalnızlıkla beraber kaçan gözlerde gizli.

Yalnızlık bir yolculuk, sancılı bir hüzün yolunda,
Kelimelerin dans ettiği, kalbin bestesini yapan bir destan.
Yalnızlık dediğin, sessiz sedasız sızan bir aşk hikayesi,
Kalp çarptıkça hayata, yalnızlığın sesiyle uyandı.

Karanlıkta kaybolan şairlerin mısraları,
Yalnızlıkta gizli olan gerçeğin kapısını açacak.
Sessizce çığlık atan bir yürek, kırık bir aşk hikayesi,
Ve yalnızlıkla yazılan şiir, kalpte hüzünle başlayacak.

İçimde yalnızlıkla dolu derin bir gece,
Düşlerimde hüzünle yankılanan feryatlar,
Yollarında kaybolmuş sevgiye aç gece,
Kalbimin karanlık koridorlarında yankılanan yalnızlık çığlıkları.

Gözyaşlarım sessiz sedasız süzülürken,
Gönül kırgınlıklarıyla sarılıyor beden.
Dostane yüzler uzaklaşırken,
Kalbimde yankılanan yalnızlık ezgisi söylenir geceye.

Yalnızlık sessiz bir çığlık gibidir,
Ruhun derinliklerinde kaybolan bir yolculuktur.
Bazen güç verir, bazen kanatları kırar,
Anılara hapsolmuş anlar gibi sanki.

Ama yalnızlık derin bir denizdir,
İçinde inciler saklı, keşfetmek gerekir.
Yalnızlıkla yüzleşmek, kendini tanımaktır,
Ve yalnızlıkla dans etmek yaşamın bir parçasıdır.

Tek başına olmak bazen terapi gibidir,
Kendine rahat bir nefes almak gibidir.
Yalnızlıkla dost olmak, iç sesi dinlemektir,
Ve kimsesiz kalmanın içinde güç bulmaktır.

Yalnızlık, derin manalara ev sahipliği yapar,
Kendini keşfetme fırsatı sunar.
Evet, yalnızlık bazen acı verir,
Ama içinde yatan güzellikleri de görmek gerekir.

Yalnızlık kadar güçlü ve derin olan başka hiçbir his yok,
İçindeki kaynağa inmek gerek, o yolculuğa çıkmak gerek.
Ve ne olursa olsun, yalnızlığı anlamak gerek,
Çünkü onunla barışık olmak, kalbin hakikatini keşfetmek demek.