- Nikt się do mnie nie odzywa - warknął, byłam zamrożona, gdy uniósł pięść.
Nie mogłam się ruszyć, byłam oparta plecami o samochód z rękami na mojej klatce piersiowej, przytrzymując mnie, chociaż nie musiał, byłam zbyt zamrożona ze strachu, żeby się ruszyć, marnował siły, miażdżąc mnie do samochodu. Nie słyszałam przerażonego krzyku Rii, gdy skuliła się na ziemi, patrząc, jak mężczyzna zamierza uderzyć jej najlepszą przyjaciółkę, nie widziałam Billa stojącego za Tomem, ze strachem i bólem w oczach, gdy Tom uderzył niewinną dziewczynę, mogłam tylko zobaczyć gniew w oczach Toma, mogłam zobaczyć tylko moje serce, jak również jego ciężkie spodnie, mogłam tylko poczuć jego dłoń brutalnie przyciśniętą do mojej klatki piersiowej.
Tom nagle warknął i odwrócił się ode mnie, sfrustrowany opóźnieniem.
- Co! - pstryknął.
Dziewczyna o imieniu Lauren podbiegła do mnie truchtem, wyraźnie przerażona pozycją Toma, gotowym zabić.
- To Gustav, znowu pił i poszedł szukać gangu Budo.
Tom jęknął zirytowany.
- Bill, wsiadaj do mojego samochodu, zaraz tam będę - odwrócił się do mnie i przycisnął usta do mojego ucha. - Zajmę się tobą później, na razie idziesz ze mną - zdjął rękę i złapał mnie za nadgarstki.
Teraz strach trochę minął, nadal byłam przerażona, ale już mogłam walczyć.
- Puść mnie - warknęłam na niego, gdy ciągnął mnie za sobą.
- Nie zdarzy się - powiedział dalej ciągnąc mnie za sobą.
Szarpałam się z nim, ale on po prostu odwrócił się w moją stronę, powodując, że zamarłam ze strachu i otoczył mnie ramionami, przerzucając przez ramię.
- Postaw mnie! – wrzasnęłam na niego, uderzając i drapiąc go po plecach, a także kopiąc nogami, mając nadzieję, że trafię go w pachwinę.
- Przestań się szarpać kochanie albo cię zabiję - powiedział po prostu.
Zignorowałam jego słowa.
- Nie wsiądę do tego samochodu! - wrzasnęłam wciąż rzucając się dookoła.
- Tak, wsiądziesz.
Byłam kompletnie zaskoczona, nikt nigdy nie mógł mnie podnieść, a teraz po prostu przerzucił mnie przez ramię, jakbym była niczym, nawet kiedy rzucałam się dookoła, wciąż był w stanie mocno mnie chwycić. Chwyciłam jego koszulę i pociągnęłam za nią, pamiętam, jak uderzył tę drugą dziewczynę za ciągnięcie za jego ubranie, może to sprawi, że mnie rzuci.
- Próbujesz mnie rozebrać, co? - zachichotał, a ja jęknęłam, zanim uderzyłam go jeszcze bardziej.
Wpiłam się w jego koszulę i spojrzałam w miejsce, gdzie mnie przygwoździł do samochodu.
- Ria! - zawołałam, jej długie ciało już stało. - Ria, pomóż mi! - zawołałam próbując rozbujać swoje ciało.
- Ta suka nie będzie ze mną zadzierać - powiedział Tom przed otwarciem drzwi samochodu i wrzuceniem mnie na tylne siedzenie.
Kiedy mnie rzucił, rzuciłam się do drzwi, ale on już je zamknął, próbowałam je otworzyć, ale były zamknięte.
- Bill! - jęknęłam. - Zabierz mnie stąd.
Odwrócił się do mnie.
- Taylor, on jest szefem - powiedział ze smutkiem w oczach.
Byłam prawie bliska płaczu.
CZYTASZ
My Living Nightmare - Tom Kaulitz || Tłumaczenie
Actionbędę tłumaczyć książkę, nie mam do niej praw!