My Living Nightmare - Tom Kaulitz || Tłumaczenie

Getting High

Tom zaśmiał się z komentarza brata.

- Naprawdę powinieneś przestać być postrzelany, twoje ciało będzie dziurawe, pokryte bliznami i ohydne - powiedział Bill, kręcąc nosem.

- Hej - ostrzegł Tom. - Mojemu ciału zawsze będzie nie można się oprzeć - powiedział uśmiechając się do brata.

Stałam niewygodnie obok drzwi do pokoju Toma, Tom spojrzał na mnie.

- Możesz podejść trochę bliżej, wiesz, nie jestem zaraźliwy - powiedział patrząc na mnie zabawnie.

- Dobrze mi tutaj - powiedziałam nie patrząc mu w oczy.

Nie mogłam się zmusić, żeby na niego spojrzeć; teraz, kiedy cały dramat się skończył i byłam w stanie przejrzeć wszystko, zdałam sobie sprawę, że mnie zgwałcił. Ukradł mi moje dziewictwo, zgwałcił mnie i myślał, że będzie mi z tym dobrze? Oczywiście, że nie było, nie mogłam spojrzeć mu w oczy, czułam się nieswojo, kiedy byłam w jego pobliżu i sam jego głos sprawiał, że drżałam.

- Więc wychodzisz dzisiaj? – spytał Bill.

- Dziś wieczorem - powiedział Tom. - Chcieli mnie zatrzymać jeszcze przez tydzień, ale powiedziałem im, że mogą iść się pieprzyć, jakbym mógł ufać tym ludziom, prawdopodobnie mnie odurzą, a potem zabiją, pozbędą się złej duszy z tego świata, co? - zaśmiał się Tom. - I tak nie mogą mnie tu zatrzymać - Bill uśmiechnął się.

- Oczywiście nie

Westchnęłam na tę głupotę, chciałam jak najszybciej stąd wyjść.

- Jestem – pierwsze słowo, które wyszło z moich ust, sprawiło, że Tom spojrzał na mnie natychmiast, przez co zamarłam. Jego oczy były tak ciemne, tak śmiercionośne. - kawa - powiedziałam.

Wszystko, co mogłam powiedzieć, to „kawa”, ponieważ byłam tak przerażona i przytłoczona. Odwróciłam się i szybko wyszłam przez drzwi, po drodze uderzając w framugę.

- Co z nią? – zapytał Bill, kiedy już zniknęłam z pola widzenia.

Szłam powoli wzdłuż korytarza. Trzęsłam się i trzymałam się, gdy przebłyski Toma na mnie wciąż pojawiały się w moim umyśle. Jego spodnie, sposób, w jaki się na mnie poruszał, część mnie czuła się chora, część mnie złamana, ale część mnie poczuła ulgę. Wiem, to najdziwniejszy sposób, w jaki osoba kiedykolwiek wyjaśniła, jak się przez to czuje, ale potajemnie pożądałam Toma od wieków i wydawało się, że moje ciało w końcu poczuło ulgę, że dostało jego kawałek. Zawsze drażnił moje ciało, losowo bawiąc się nim, jak mu się podobało, ale tak naprawdę nigdy nie drażnił się, więc moje ciało go pragnęło, krzyczało o jego dotyk. Jego śmiercionośny dotyk, w jednej chwili szeptał mi do ucha, przesuwał palcami po mojej skórze, a w następnej popychał mnie na ścianę, próbując rozłupać mi głowę, i uderzał mnie, śmiejąc się z bólu, jaki mógł spowodować. Był taki przypadkowy, był łagodny Tom, a potem był zły Tom. Niektórzy mogą powiedzieć, że mam szczęście, że spotkałam łagodnego Toma, ale myślę, że nie, myślę, że mam pecha, ponieważ o wiele bardziej bolesne jest patrzenie na mężczyznę, którego kochasz, ale boisz się, że cię kocha, a potem postrzeganie cię jako jego zwierzaka. Wzięłam gwałtowny wdech, zastygając w miejscu.

- Czy ja właśnie tak pomyślałam?

Moje oczy były zaklejone.

- Czy ja właśnie pomyślałam, że go kocham?

Szybko zamknęłam oczy, zanim potrząsnęłam głową.

- Jasne - zaśmiałam się. - Nienawidzę tej pieprzonej męskiej dziwki - wymamrotałam, zanim ponownie ruszyłam na spacer.