Kalp Çarpıntısı

2-Güzel günler dileğiyle

Herkes nasıl bakalım. Ben biraz yoğun günler geçiyorum yeni bir şehirde yaşamak için ev arayışına girdim birde Kasım ayında işe başlıyorum o yüzden heryere yetişmeye çalıyorum. Gerçekten bu yoğunlukta çok sevdiğim yazmayı bir süre bıraktım. Çünki hepsi bir anda olmuyordu ama şimdi arada yazıyorum ve bölüm bittikçe hemen yayınlayacağım...

Sizden gerçekten özür dilerim elimde olamdan gecikiyor maalesef...

Yeni bölüm başlıyor...

Bugün hayatıma büyük adım atarken karşımdaki aynadan kendime baktım.İçimdeki o küçük çocuk sanki bugün küçüklüğümde mutlu olduğum günler gibi aynadan bana bakıp gülümsüyordu.Tam İki hafta geçti kaçışımdan,evinden,annemden ayrılmamdan.Birazda olsa alışmıştım bu duruma, ilk günler zor olsada zaman herşeyin ilacıydı.Tek derdim annemi,küçük kardeşimi özlememdi. Her ne kadar telefonla konuşsakta yanında olmanın yerini tutmuyordu. Ama yakında onlarıda yanıma alacaktım önce bugün ki işi almam gerekiyordu.Evet kaç gündür arayıpta bulamadığım işi dün gece eve gelen Musa amca sayesinde bulmuştum.Şimdide hazırlamış iş görüşmesine gidecektim.

"Nazar kızım, Musa amcan gelmiş seni bekliyor yavrum."

Nuran teyzenin sesiyle daldığım düşüncelerinden sıyrılarak Nuran teyzeye seslendim."Geliyorum Nuran teyze..."Kaç dakikadır taradığım saçlarımı bu eziyetten kurtararak elimdeki tarağı komidinin üstüne bıraktım.Ayağa kalkıp son defa aynadan kendime baktım."Yaparsın be Nazar,sen bu zamana kadar neyi başarmak istedinden elinde kurtuldu.Bunuda başaracaksın.Hadi bugün bu işi alalım sonrada gelsin güzel günler..." Kendi kendime verdiğim moral ile gülümseyerek odadan çıktım.

"Hazırlandın mı kızım?Herşeyini aldın değilmi?Ay sen düzgün kahvaltıda edemedin dur ben sana atıştırmalık birşeyler hazırlayayımda yolda yersin."

Benden bile heyecanlı Nuran teyze ile kendi heyecanımı unuttum resmen.Heyecandan ne yapacağını bilemiyordu. Dünden beri iş haberini aldığımızda o benden daha çok sevinmişti.Hemen telefonu eline almış anneme haber vermişti.Ben onu böyle gördükçe bendeki heyecan uçup gitmişti.

"Öncelikle Nuran sultan sakinleş, hiçbirsey unutmadım ve karnım aç değil.Zaten benim yüzümden erken kalktın birde birsürü hazırlık yapmıştın çok yordum seni."

"Olurmu kızım bak böyle şeyler söyleme kızarım vallahi.Sen benim yavrum sayılırsın tabiki yapacağım."Demesiyle gözlerim dolmuştu ama ağlamayacaktım kaç dakikadır birtürlü beceremediğim makyaj bozamazdım şahsen.Benim için ikinci anne olan Nuran teyzeye sarıldım.Annem beni buraya arkadaşına emenet etmişti Nuran teyze emenetine gözü gibi bakıyordu.

"Herşey için çok teşekkür ederim.Bana evinizi açmasaydınız kimbilir-"

"Sus deli kız,yoksa anne terliği yersin ona göre.Ahiretliğimin kızı benim kızım sayılır.Birdaha böyle şeyler duymamış olayım."Konuşurken bile duygulandığı her halinden belli oluyordu."Hadi gidelim Musa şimdi gelir nerdesiniz der.Ay dur annen dua oku demişti unutmadan okuyayım."Elini açıp bana bakarak dua okumaya başladığında dış kapıdan içeriye Musa amca girmişti. "Eh be hatun! Ben dışarıda öylece sizi bekleyeyim. Siz burda oyalanın hiç oldumu..."

"Abartma Musa, şunun şurasında on dakikadır bekliyorsun dışarıda.Biride seni duysa kapıda ağaç oldun sanacak.Bir dua bile okutmadın doğru düzgün."Dedi halinden belliydi alınmıştı Nuran teyze.Musa amca iki elini havaya kaldırıp teslim olmuş gibi baktı karısına. "Alınma hemen melek karım ben Nazar için acele ediyorum yoksa seni bir ömür beklerim bilirsin bu kul senin tutsağın..."Demesiyle Nuran teyzenin yüzü gülmüştü. Bu ikilinin hali çok güzeldi.