Bnha karakterleriyle başrolü paylaştığınız kısa hikayeler.
(๑Genel olarak değerinin fark edilmesini istediğim, kendileri hakkında fazla hikaye bulunmayan karakterleri yazıyorum. Çeviri yapmıyorum.๑)
Umuyorum ki bölümlerden birinde size hitâp eden bi...
Karakterler: Hawks, Shigaraki, Twice, Toga. (evet, evet, Toga ve Twice'yı her bölüm görmek mümkün. Elimde değil, onlara ve ilişkilerine bayılıyorum.)
Kelime sayısı: 4050
Uyarı: Aldatma. Kalp kırıklığı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fırçanı dikkatle kağıtta gezdirirken kolunun titrememesine dikkat ediyordun. Büyük kağıtta çalışmanın en zorlu kısmı da buydu işte. Küçük ebattaki kağıtlarda yaptığın kompozisyonu büyük bir zemine aktarmak çizgilerde kaymaya, karakterler ve taslaktaki nesnelerde boyut değişimine sebep oluyordu. Bu yüzden pür dikkat kaba taslağı büyük kağıda aktarıyordun.
"Merhaba bebeğim!"
Birden esen sert rüzgar ile kağıt havalanmış ve fırçanın altından kaydığından asla olmaması gerekn bir yerde uzun ve belirgin siyah bir çizgi belirmişti. İki belki de iki buçuk saattir verdiğin emeğin bir anda yok olması ile donup kalmıştın.
Sevgilin ne yaptığının farkında bile olmadan kendini yorgunlukla penceren içeri atmıştı yine. Bu ilk defa olan bir olay değildi, ne kadar uyarsan da bunu yapmaya devam ediyordu. Sırf bu nedenle evdeki bir odayı çalışma odan haline getirmiş, tüm çizimlerini burada yapmaya başlamıştın. Bunun yanında ondan tek bir şey istemiştin: bu odaya sakın pencereden girme. Sadece bu.
Şimdi yere serdiğin büyük kağıdın üzerinde, binbir emek ile yarıladığın çizimin nasıl mahvolduğuna bakıyordun.
"Burada olacağını tahmin etmiştim."
"Sana kaç defa buradan girme dedim Keigo! Şuna bak! Şuna bir bak, saatlerdir bunu çiziyordum!"
Kendine engel olamayıp bağırdın. O kadar sık olan bir durumdu ki beynin alışık olduğu bu durumun sonucu olan hatayı düzeltmek için çoktan bir yol bulmayı denemeye başlamış, öfkeni yaşamana bile fırsat vermemişti. Gözlerin resimde dolanıyor ve ne yapacağını düşünürken sevgiline kızmaya devam ediyordun.
"Ah, üzgünüm aşkım, öyle yorgunum ki düşünemedim. Nedir bu? Yeni bir iş mi? Epey büyükmüş."
Düşünemediği için tutulan boynunu göz ardı edebilir miydin? Yine sessizce özrünü kabul edip başlayabilir miydin? Sen onun en ufak uyarısını bile dikkate alırken o senin mesleğine bile dikkat etmiyordu.
