Yüce kraliçem

AŞIK OLDUM

İYİ OKUMALAR ŞİMDİDEN. OY VE YORUMLARINIZI SAKLAMAYIN
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"LİNYİ ALEX ÇIKIN DIŞARI LÜTFEN" Adel daha anın şokunu atlatamamışken içeri Alex girmişti yetmemiş bide linyiyi çağırmıştı olay şuyduki adel utançtan yerin dibinde girmek istiyor diğer üçlü ise bunu umursamadan gülüyordu.

"Desene yakalandık kraliçem" alexsander Adele kıyasla gelen ikiliyi umursamamıştı adeli seviyordu bunu saklama gereği duymuyordu.

Adel yüzünü sevdiği adamın gövdesine gömüştü şuan aşırı utanıyordu. Tabi Alex ve linyi hiçbirşey olmamış gibi odaya girmiş ve koltuğa yayılmışlardı.

"ya karlım siz bu yumuşaklıkla bu sakinlikle nasıl kralık yönetiyon. Hayır herkez seni gadar bilir sen baya iyisin "

Alexsandr nefesi kesilene kadar gülmüş tü. Alex linyinin kulağına eğildi ve " linyi Adelin bakışına bak aşık olmuş bu baya. krala bi işaret versene farkında bile değil bu bakışı görmeli kedi gibi bakıyor şuan."

Alex yalandan öksürmüş ve kralın dikkatini üzerine çekmisti .Alexsandr noldu der gibi başını salamıştı. Alexte kafasıyla Adeli işaret etmişti. Alexsandr kafasını çevirince Adelin aydan parlayan gözlerini görmesiyle kalbi erdi. Bir kere daha aşık olmuştu.  "aşık oldun galiba o ne bakış."

Adel kafasını salamıştı ama gözleri yine sevdiği adamı bulmuştu alamıyordu gözünü. O ne biçim gülüştü be tekrar aşık olmuşu resmen.  "Adel öyle bakma kraliçem duygularıma engel olamam"

" engel olamıyorum."

"Neden kraliçem"

"Kralım ben..." Adel devamını getirememişti çünkü bu yanlıştı adel soylu değildi ve kraldan hoşlanamazdı. Kralın ona iyi davranmasına kanmamalıydı. Ama olmuyordu işte engel olamıyordu. Adel Derince yutkunmuştu.

"ben aşık oldum" Alexsandr bir an korkmuştu çünkü sevdigi kadını bunca zamandan sonra kaybetmekten çok korkuyordu. "k-kime karliçem kime."

" Biliyorum bu yanlış ama engel olamıyorum. çok seviyorum yemin ederim ki çok seviyorum." Adel anlatırken sesi titremiş gözleri dolmuş eli ayağına dolaşmıştı. Alexsandr ona değilde bir başkasına aşık olduğunu düşünmüştü. İlk defa bu duyguyu tadıyordu. Acı ama fizksel değil di ruhsaldı. İlk defa kalbinin acıdığı hissediyordu. Taht için babasını öldürdüğünde bile bunu hisetmemişti.

"kraliçem ben..." Alexsandr sözünü bile tamamlayamıyodu. İçi daralıyordu. O bunca zaman ne birinin mavi denizinde boğulmuştu ne de birinin yeşil ormanlarında kaybolmuştu. O Adelin kahverengi topraklarına esir alınmıştı şikayetçi değildi ama adel onu sevmese o topraklara gömülmekten korkuyordu.

Alexsandr içindeki duyguya engel olamamıştı fazlaca canı acıyordu. Ayağa kalktı ve sevdiği kadına son birkez baktı. keşke dedi keşke ben anlatığı kişinin yerinde olabilsem dedi. Bişey demedi ve odadan bir hışım çıktı gitti.

"kralım nereye! KRALIM NEREYE KRALIM HEYY!!" Alex Adeli tutmuş ve geri yatırmıştı. "Adel yat dikişin açılacak dur Adel."Adel ağlamaya başlamıştı sevmiyomuydu yani onu  bundan sonra ne olacaktı. " Alex bırak gidiyim nolur. Lütfen *hck* Alex lütfen bırk."

"bana bak Adel ben şimdi gidip bulucam ve geri getiricem onu tamamı ama sende nolur kalkma yerinden lütfen." Adel sesizce ağlamaya devam etmişti Alex linyinin yanına gitti kulağına eğilip. "bebeğim ben bi krala bakıyım zaten geldiğimizden beri tuhaf bi adam yani çocukluk arkadaşını bile mahsene atırdı ama bizle çok samimi hadi Adeli anladım biz ne alaka ben bı konuşup haletmeye çalışayım"