Yüce kraliçem

HERŞEY DÜZELİCEK

Öncelikle hepinize merhabalar çiçeklerim biliyorum bölüm atamadım kusura bakmayın.

Ama yepyeni bir bölümle karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz.

Şimdiden iyi okumlar.

Pamuk eler cebe beğeni ve yorum brakmadan kaçmak yok.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"" ANLAMIYORUM YA ANLAYAMIYORUM NERDE OLABİLİRLER."

"karaliçem dediğim gibi dört bir yanı arıyoruz ama daha bir haber yo-"

"KES SESİNİ KOS KOCA İKİ HAFTA OLDU NE KRALDAN NE DE ARKADAŞLARIMDAN HABER VAR. BU NASIL Bİ ARAMA JOSEF NASIL BULAMASINIZ."

"karliçem lütfen sakin olun yemekte yemiyorsunuz bayılmalarınızda sıklaştı lütfen bitkin düşerseniz herşey daha kötü olcak."

Adel daha çok bağırmak istedi tam herşey düzeldi derken yine birşeyler ters gidiyordu. Kendini koltuğa atı ve başını geriye yasladı Alex ve linyi kralın yanına gittikten sonra iki hafta gelmemişlerde en sonunda bir kaç asker yolamıştı ama eline ulaşan şey arkadaşlarına ve kralına ait kanlı birkaç eşyaydı.

" çıkın odadan dinlenmek istiyorum." Adel artık gerçekten bitkin düşmüştü ne elinde olara ulaşacak bişey vardı ne de onların yaşadığına dair bi ümit hepsi yok olmuştu.

Josef kraliçenin bu haline üzülüyordu iki haftadır kendini perişan ediyordu. "karliçem ne olduğunu belki öğrenebiliriz."

"Nasıl olcak o iş Josef iki hafta oldu."

Josefin aklında birşey vardı ama bunu kraliçeye söylemek konusunda karasızfı ama söyliycekti çünkü çoçukluk arkadaşı belki ölmek üzereydi " eğer Emma ya sor-"

" sakın bana o kızdan bahsetme seni öldürürüm josef." Adel emmanın adını duyunca bile sinirleri tepesine çıkıyordu artık hayatı üç kişiden oluşuyordu ve şuan omları Emma yüzümden kaybetmiş olabilirdi.

" peki kraliçem." Dedi ve odadan çıktı o an Adelin aklında emmanın sesi çınladı.

flashback~~~~~~~~

" bak Emma senin kötü biri olmadığını biliyorum eğer sen bana yardım edersen bende sana ederim."

"çok safsın kıraliçem. Neyse abim her kötü hisetiğinde kralığın kuzeyinde kalan ormanın orta kısmındaki kulübeye gider. Yine kesin ordadır."

" eğer ki beni kadırıyorsan seni parçalarım Emma bunu bil."

" hahaha abime çok benziyosun sevdiğin kişilere karşı çok naifsin ama konu yine onlar olunca bir gadardan farkın yok."

~~~~~~~~~~~~

Adel düşündü o günki kendinden emin tavrı sözleri birşeyler biliyordu ama ağzından nasıl alacağını bilmiyordu. Dışardaki nöbetçiye josefi çağırmasını söyeledi o gelene kadarda hazırlandı dışarısı buz gibiydi acaba arkadaşları napiyordu ya kralı o nasıldı bir birlerini bulmuşlarmıydı.

"beni emretmişsiniz kraliçem."

"Josef önden mahsene in biliyorsun sese dayanamıyorum mahsendeki suçlulara söyle ben içeri girince sesiz olsunlar emmanın mahsenine git ve beni bekle."

"emredersiniz kraliçem."

Adel mahsene doğru ilerlemeye başladı tabi dediği gibi herkes susmuştu emmanın mahseninin olduğu koridora döneceken Josef ve onun konuştuğunu duydu.