Sweet Escape ( Constellation Series #2 )

Chapter 8

Chapter 8

Alluring

"Fuck" Raven groaned.

I was covering my mouth with my palm, because of his sudden fall! Basta na lang kasi siya nahulog mula sa likod ng Carabao! Is he crazy?! Ang big pa naman  ng Carabao na 'to! For sure, masakit ang puwet niya!

Nagtawanan ang mga bata at mabilis namang tumakbo si Corazon para tulungang tumayo si Raven. Hindi kasi ako makagalaw.

I don't know what to do! Ang alam ko lang ay hirap na hirap akong pigilan ang tawang namumuo sa tiyan ko! Jesus, Raven!

"Ano bang nangyari sayo?!" Natatawang tanong ni Corazon.

Raven glared at me as if I was the one to blame! How dare he?! I raised my left brow at him. Nanghahamon.

"Watch your words!" He exclaimed without taking his eyes off of me.

"I didn't say anything!" I defended myself. Namaywang ako at sinamaan din siya ng tingin. Akala niya siguro ay magpapatalo ako!

Bakit niya ba ako sinisisi?! Wala naman akong bad words na sinabi ah?!

"It's your fault! Damnit!" He blamed me while caressing his back.

Huh! Serves you right, asshole!

"I just said that I'll ride with you! What's wrong with that!?" I screamed frustratedly.

"Tangina, huwag ka na ngang mag tagalog!" He hissed. Sumakay na ulit siya sa Carabao.

"You said, I should speak Tagalog all the time! You're crazy! I can't get you! Ang gulo mo!" Nagpapadyak na ako dahil sa inis.

Hindi ko na siya maintindihan! Is he out of his mind?! Nakakainis na talaga! I was planning to be a good individual here! But he's testing my patience!

"Oo na! Sumakay na ka dito!" Si Raven.

Padabog akong lumapit at sinubukang sumakay kagaya ng ginagawa ko sa horses. But damn this! Bakit kasi walang apakan?! Paano ako sasakay dito?!

"Aaaah!" I screamed when he grabbed my armpits and easily put me at the back of the Carabao!

Para lang akong papel na binuhat niya! Nagsigawan ang mga bata pati na rin si Corazon kaya umirap na lang ako sa hangin at humalukipkip.

Nasa likod ko si Raven at nakakulong ako sa binti niya. Nakaupong dalaga ako dahil masyadong mabubuka ang aking singit if gagayahin ko ang kanyang upo.  Huh! Kapag nagmomotor ako ay mas bukaka pa! Nakaismid lang ako habang lumalakad ang Carabao. Hawak ni Raven ang aking bewang at hindi ko yun inaalis dahil baka mahulog ako.

"Nagsusungit ka na naman. Baka nakakalimutan mong may kasalanan ka pa?" He whispered and pressed my waist.

I groaned silently and accidentally kicked the Carabao kaya mabilis ang naging lakad nito. Sa gulat ay mariin kong nahawakan ang braso ni Raven na nasa bewang ko.

"Attitude" he chuckled. Umismid lang ako lalo at inenjoy na lang ang masaganang tanawin dito. Ang sarap talaga sa mata kapag ganito ang makikita. Refreshing din ng hangin at hindi malagkit kagaya sa Manila.

Ilang minuto rin kami bago makarating sa bukirin. Ang mga bata ay malakas ang pagkanta gamit ang ibang dialect. Nangingiti ako kahit hindi ko naman naiintindihan.

Unti-unti kong napagtanto na may ganito pa palang mga tao. Sa simpleng pamumuhay ay kontento na. Unlike me, I would never be contented with this.

"Nanay!" Lin-Lin shouted. Tumigil ang Carabao. Bahagya pa akong napatili nang basta na lang ako binuhat ni Raven pababa. Sinamaan ko siya ng tingin, nakangising aso na naman siya kaya lalo akong naiinis sa kanya.