red pacific/hyunho

-7-

Yazardan

"Hyunjin seninle bişey konuşmam lazım." Mingi'nin cümlesiyle ona döndü.

"Tamam, konuşalım."

Mingi gözüyle diğerlerini işaret etti. Hyunjin diğerlerine döndü.

"Beni bekleyin. Gelicem."

Mingi ile Hyunjin kantinden çıktılar. Diğerleri ne olduğunu anlayamamıştı. Minho'da merak etmişti açıkçası.

Dışarı çıkıp bir yere oturdular. Mingi söze nasıl gireceğini bilemedi. Sonra konuştu.

"Hyunjin. Seninle konuşmam seni rahatsız ediyor mu?"

Hyunjin gelen soruya şaşırdı.

"Hayır, hayır Mingi. Neden rahatsız olayım?"

"Senden hoşlanan bir kişiyle konuşmak rahatsız edici değil mi? Hemde sen başkasından hoşlanırken."

"Değil tabiki. Sen benim arkadaşımsın."

Mingi yutkundu.

"Anladım. Eğer rahatsız oluyorsan söyle. Daha fazla konuşmam."

"Ya saçmalama."

Hyunjin Mingi'ye sarıldı. Mingi'de karşılık verdi.

"Görüşürüz Hyunjin." dedi ve bişey demesine izin vermeden yurttan çıktı. Hyunjin arkasından baktı. Mingi'nin üzüldüğünü biliyordu. Ama elinden birşey gelmezdiki.

Yemekhaneye geri geldi.

"Mingi senle ne konuştu Hyunjin?" diye hemen yanında bitiverdi Jisung. Seungmin ve Jeongin'de yanlarına geldi. Sorar gözlerle bakıyorlardı Hyunjin'e.

"Onunla konuşmamdan rahatsız olup olmadığımı sordu. Bende hayır dedim bu kadar."

"Bu mu yani?" dedi Jisung.

"Bende anlamadım ama saçma bir konu."

Boşverip yemekhaneden çıktılar.

Herkes odalarına dağıldı.

Bir kaç dakika sonra Changbin geldi. Hyunjin'e gülümsedi ve lavaboya gitti. Hyunjin kitap okurken telefonuna bir bildirim geldi. Açtı ve bilinmeyen bir numara olduğunu gördü. "Seni görmek isterdim. " diye bir mesajdı. Hyunjin'in kafası karışmıştı. Acaba Han falan onu mu kışkırtıyordu? Geri döndü.

"Kimsiniz? "

Ama mesaj iletilmemişti. Muhtemelen blok yemişti. Çok takmadı. Kitap okumaya devam etti.

Yazardan

Minho odasında çok sıkılıyordu. Yapacak bir şeyi yoktu. Dans etse parmağını kaldırmaya bile üşeniyordu. Sonra aklına Hyunjin'e sataşmak geldi. En azından tatmin ederdi. Telefonu eline aldı ve Hyunjin'e yazmaya başladı.

Minho
Hay hyun

Hyunjin
Ne

Minho
Ne nesi
Açıkça diyorum
Hay maraba anyoseyo

Hyunjin
Sknsksjsks

Minho
Gülmen için bir sebep verdiğimi hatırlamıyorum

Hyunjin
Peki

Minho
Ya biraz daha yalvarsana ağla bi
Minho ben seni çok seviyorum senin için ölüyorum
Sana aşığım canımı yakıyorsun minho
Sevgine muhtacım lütfen sev beni
Yalvarıyorum sana lütfen yapma dayanamıyorum
Noldu sustun bir an
Çok mu gücüne gitti

Hyunjin
Çok mu seviyorsun bunu yapmayı
Sende benle dalga geçmeye aşıksın

Minho
Ah evet doğru
Öylede denebilir

Hyunjin
Çok kötüsün

Minho
Sana karşı

Hyunjin
Senden nefret ediyorum hemde

Minho
Hemde bana aşıksın bunu çok iyi biliyorum
Dilinden düşürmediğin için
Sana aşığım hemde nefret ediyorum senden
Hayati kelimen oldu sanırım

Hyunjin
Evet çünkü sen benim hayatımsın

Minho
Ay ay ne romantik

Hyunjin
Minho gidiyorum
Görüşürüz

Minho
Yine bekleriz efendim
Yine bekleriz puhahsodjdk

Minho kahkaha atmaya başladı. Onu üzmek hoşuna gidiyordu. Kendini mutlu etmek için başkasını en hassas noktasından vuruyordu. Hyunjin'inde en hassas noktasıydı Minho. Bu genç bencil miydi? Evet, fazlasıyla...

Hyunjin'den
Telefonu bir kenara fırlattım sinirle. Gözlerim dolmuştu. Artık ağlamaktan bıkmıştım. Gurursuz muydum? Gurursuzun tekiydim ama onsuzda yapamıyordum. Hayatımın merkezindeydi. Kimseyi hayatımın merkezine koyacak kadar sevmemiştim. Ta ki onu görene kadar.

Artık dayanamıyordum. Aşık olduğum kişi tarafından böyle aşağılanmak, değersiz görülmek... koyuyordu. Lavaboya girdim. Yüzümü yıkadım ve aynadan kendime baktım. Gözlerimi siliyordum fakat sildiğim her bir damlanın yenisi geliyordu. Ona karşı bağlılığımın gitmesi lazımdı. Çünkü böyle olmazdı. Bir şekil unutmam gerekiyordu. Artık bir karar vermek zorundaydım. Ya Minho'ya aşkım devam eder ve ben bu aşkla yanıp kavrulurum, ya da... ya da onu unutarak sadece kendime odaklanıp aşksız bir hayat yaşarım. Çünkü biliyordum. Minho'yu hayatımdan atarsam başkasını sevemem. İçimde bir burukluk olur. Hayatımda aşk tutmamaya çalışırım. Bu zordu ama unutacaktım. Yavaş yavaş onla ilgilenmezsem yapabilirdim.

Yazardan

Yanılıyordu genç adam. Onu unutması imkansızdı, ve dediği gibi başkasını sevmeside. Minho onun hayatına girmişti bir kere. Bir daha geri çıkarmasına olanak yoktu.

Hyunjin düzeldi. Üstünü başını düzeltti. Gülümsedi. Ama bu gülüş sahteydi. Arkasında parçalanmış bir ifade vardı. Yalnızca bunu atabileceğine inanıyordu. Belki bir süreliğine yapabilirdi. Ama hayatına tekrar bu acı gelicekti ve yine onu mağlup edecekti. Kısacası, hayat Hyunjin'e gülmeyecekti.

Aşklarımmmm hepinizi çok özledim. Biliyorum baya oldu ama artık atayım dedim. Bu sene çok bölüm atamam çünkü çok meşgul olacağım. Ama bazen bölümler paylaşabilirim. Sizleri seviyorum<333