" ආයේ දුවද්දි හොඳට වටපිට බලලා හිමීට දුවන්න ඕන..තේරුනාද පුංචි පිරිමි ලමයෝ? "
මං ඒ පුංචි පිරිමි ලමයා ලඟට පාත්වෙලා හිනාවෙලා කිව්වේ ඒ ලමයගේ ඔලුවත් අතගාන ගමන්.
" අනේ බොහොම ස්තූතියි මිස්ටර්! මේ දරුවා කොච්චර කිව්වත් අහන්නේ නෑනේ..පුදුම දාංගලයක් තියෙන්නේ.."
මගේ ලඟට ආපු ඒ ලමයගේ ඔම්මා හිනාවෙලා කිව්වේ ඒ ලමයව වඩාගන්න ගමන්.
" ඕහ්! ඒක සුලු දෙයක්..පොඩි ලමයි කොහොමත් දඟයි තමයි ඉතිං ඔය වයසට.."
මං හිනාවෙලා කියද්දි ඒ ලමයගේ ඔම්මා ලමයත් එක්ක යන්න ගියේ ආයෙමත් වතාවක් මට ස්තූති කරලා.
මගේ බිලත් කවුන්ටරේට ගෙවලා ඒ පුංචි පිරිමි ලමයා එයාගේ ඔම්මත් එක්ක හිනාවෙවී යන දිහා මං විනාඩි දෙක තුනක් බලන් හිටියා.
ම..මගේ දරුවා!..
එකපාරටම මට මතක් වුනේ මගෙන් හායුන්ට ලැබෙන්න හිටපු දරුවව. මගේ හිතට කවදාවත් දැනුනේ නැති විදිහේ වේදනාවක් දැනෙන්න ගද්දි මං අමතක කරලා දාපු හායුන් එක්ක එක්ක ගෙවුනු මතක මගේ හිත ආයෙමත් මට මතක් කරලා දුන්නා.
මං දන්නේ නෑ ඇයි මට එකපාරටම මං තාමත් වෛර කරන හායුන්වයි මගේ දරුවාවයි මතක් වුනේ කියලා.
සමහර විට..මගේ දරුවත් හිටියා නම් අර පිරිමි ලමයගේ වයසේ වගේ ඉඳීවි.
ඒත් ඇයි මට එයාලව දැන් මතක් වෙන්නේ?..මං මගේ වේගෙන් ගැහෙන පපුවට අතක් තියාගෙන හිතුවා.
පවුල..ආදරය..
ඔව්..හරි..මගේ ජීවිතේ තියෙන එකම හිස් තැන ඒක..
අවුරුදු ගානකට පස්සේ මගේ ඇස්වලට කඳුලු පිරෙද්දි මට මතක්වුනේ මං හායුන්වයි දරුවවයි බාරගන්න බෑ කියලා මඟඇරලා දාපු හැටි.
දෙවියනේ..මං..මං කොහොමද පව්කාරයෙක් වගේ හායුන්වයි මගේ දරුවාවයි එහෙම ලේසියෙන් අතෑරලා දැම්මේ?..
මං පපුවත් අල්ලගෙනම එහෙමම කවුන්ටරේ ලඟ බිම ඉන්ඳවුනේ මගේ ඇස්වල පිරිලා තිබුනු කඳුලු කම්මුල් දිගේ ඔහේ ගලන් යද්දි.
" සර්! සර්! ඔබතුමා හොඳින්ද? "
කවුන්ටරේ හිටපු සේවිකාව බයවෙලා වගේ මගේ ලඟට ඇවිත් ඇහුවේ මාව නැඟිට්ටවන්න හදන ගමන්.
YOU ARE READING
REMORSE || KSJ ✔️
Fanfictionඅවසානයේ මා සියලුදේ වටහාගත් විට මා හට පසුතැවිල්ලක් පමනක් ඉතුරු විය..☘️ Starting Date - 28 - 06 - 2023 Ended Date - 31 - 07 - 2023 ✍️ Nishyoon 💜️
