ဆေးရုံမှာ လုပ်စရာရှိတာတွေ အားလုံး လုပ်ပေးထားခဲ့ပြီး...အိမ်ကိုပဲ ပြန်လာခဲ့တယ့်။ နှောင့်ယှက်ပျက်ဆီးတတ်တဲ့မသမာလူတွေနဲ့...မဟုတ်တဲ့အရာတွေကိုပဲ. အဟုတ်ထင်ပြီး...လိုက်ခံစားတတ်တဲ့...တွေးတောဆင်ခြေမတတ်တဲ့ လူသားတွေကြောင့်...ဆေးရုံမှာရှိတဲ့..အများစုသောလူနာတွေက...L ဆေးရုံက မကောင်းဘူးဆိုပြီး...ပြောင်းရွေ့သွားကြတယ့်။
ဆရာဝန်အချို့လဲ နှုတ်ထွက်သွားကြတယ့်။ အဖြစ်အပျက်တွေက .... မြန်ဆန်းလွန်းတာကြောင့်...သူမ တောင် ..ဘယ့်ကနေဘယ့်လို့..ဖြေရှင်းရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး။
အတွေးနယ်ချဲ့ပြီး...ကားကို ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေးနဲ့ပဲ မောင်းလာလိုက်တာ..အိမ်ကိုတောင်..ရောက်မှန်းမသိရောက်လာခဲ့တော့သည်။ အိမ်ကိုရောက်တာနဲ့..သူမမျက်နှာမှာ...အပြုံးတစ်ခုဖန်ဆင်းလိုက်တယ့်...ဘယ်လောက်ပဲစိတ်ဆင်းရဲနေပါစေ....ချစ်သမီးလေးအရှေ့မှာတော့...kim jisoo က...သောကကင်းတဲ့မိခင်တစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်ချင်တယ့်။
အိမ်ထဲသို့ရောက်တော့...သူမအရင်ဆုံးရှာကြည့်တာက...သူ့မသမီးလေးကိုပဲ။ သမီးလေးကြိုက်တဲ့...ငါးပေါင်မုန့်ထုပ်လေးကို...ပန်ကန်ထဲထည့်ဖို့......မီးဖိုးခန်းဘက်ဝင်လာလိုက်တယ့်။
သူ့မကို တွေတော့....အိမ်အကူတချို့က..အရိုအသေပြုကြတယ့်...သူ့မလဲ...ပြန်လှည့်ခေါင်းညွတ်ပြလိုက်ပြီး...ငါးပေါင်မုန့်လေးတွေကိုထည့်ဖို့...ပန်ကန်တစ်ခုယူလိုက်တယ့်။
soo::: မီးငယ်...ထမင်းလာစားပြီးပြီးလား
နံဘေးမှာရှိနေတဲ့...အိမ်အကူတစ်ယောက်ကို....သူမမေးလိုက်တယ့်။
'''ဟင့်အင်း...မမလေး...နေ့လည်ထမင်းစားပြီးကတည့်က...lisa လေး...အောက်ထပ်မဆင်းလာသေးဘူးရှင့်'''
soo::: ဟုတ်လား...၅နာရီတောင်ထိုးတော့မှာပဲ....ဒီကလေးဘာတွေလုပ်နေတာလဲ
ကလေးက နေ့တိုင်းဒီအချိန်ဆို...ထမင်းစားပြီးသားပါ... ညနေ့၆နာရီဆို....စာပြမဲ့ဆရာမလာတော့မယ့်ဆိုတော့...မီးငယ်က..၅နာရီလောက်ကတည့်က...ထမင်းစား ရေချိုး...ပြင်ဆင်ပြီးသား....ဒီနေ့မှ...အိပ်ပျော်နေတာများလား။
