Bölüm 1

145 38 11
                                    


Kasım 2018

Müzik çalıyordu -Odadaki insanların sohbet ve kahkaha sesleri yüzüden çalan şarkı neredeyse duyulmuyordu.- ve Doğa, soğuktan donmak üzere bir halde kapının önünde arkadaşı Ezgi'yi bekliyordu. İçeriye tek başına da girebilirdi elbette fakat beklemeyi tercih etti çünkü içeride tanıdığı kimse yoktu.

Soğuk hava yüzünden pes edip içeriye girme kararı almışken dışarıya çıkan birkaç kişi önünü kapattı. genç arkadaş grubu kahkahalar atarak evden çıktı.-Eğlendikleri çok açıktı- Doğa kapının önünün boşalmasını önemsemeyerek dışarıya çıkan arkadaş grubunu izlemeye başladı.

Doğa çevresine bakınmayı sürdürürken sokağın başından sitenin girişine doğru gelen siyah bir Sedan uzaklardan göründü.

Arabadaki kişinin kim olduğunu anlamaya çalışıyordu ki arkadaş grubunun konuşmaları işini kolaylaştırdı. Barlas gelmişti. Bugünkü eğlencenin sahibi Esin Hanım'ın yeğeni...

Genç arkadaş grubu da dahil olmak üzere birkaç kişi arabadan inen gence bakıyordu. Doğa Barlas'ı tanıyordu. Barlas, ortaokulu ve lisenin ilk senesini Doğa'nın abisi Koray ile aynı okulda okumuştu. Birbirlerini neredeyse 7 senedir görmüyorlardı.

Onlar arabadan inene kadar Doğa Barlas'ın yanında biri daha olduğunu fark etmemişti. Arabadan inip birlikte kapıya doğru yürüdüler. Doğa arabadan inen kıza baktı. Kumral,gür saçları vardı. Boyu kendisinden biraz daha kısaydı. Evin girişinden Esin Hanım'ın misafirleri karşılama sesleri duyuluyordu. Barlas ve yanındaki kız kapının önündeki arkadaş grubuyla selamlaşıp sohbet etmeye başladılar.

Birkaç dakika sonra Esin Hanım, elinde birkaç içecek ile kapının önünde belirdi. Barlas'ın yanındaki kıza dönerek bir bardak uzattı.

"Ece, seni burada görmek ne kadar güzel!"

Kız bardağı aldı ve gülümsedi.

Esin Hanım bir anda, sanki bir şey unutmuşçasına aceleyle Doğa'ya döndü.

"Neredeyse unutuyordum Doğa, seni yeğenim Ece'yle tanıştırayım. Kız kardeşim Yasemin'i hatırlıyor musun? Kızının İspanya'da olduğunu söylemiştim. Bir hafta önce döndü."

Ne kadar mutlu olduğu sesinden anlaşılıyordu. Ece, Doğa'yla tanışmak için elini uzattı.

"Tanıştığıma memnun oldum Doğa."

Ardından Esin Hanım, Barlas'ın da geldiğini hatırladı. Birden gözleriyle çevreyi aradı. Kendi kendine sessizce söyleniyordu.

"Nerede bu çocuk? İşlere yardım etmesi için erken gelmesini söylemiştim, misafirlerden bile sonra geldi."

Barlas biraz uzakta, arkadaşlarının yanında eğleniyor ama sanki daha çok halasından kaçmak için gitmiş gibi görünüyordu.

Doğa, Esin Hanım'la konuşmaya başladı.

"Aslında ailem de bir gün sizi yemeğe davet etmeyi planlıyordu. Annem kesinlikle iletmemi söyledi."

Esin getirdiği ikinci bardağı en yakındaki masanın üstüne koydu. "Bu harika olur. Ayşegül ile konuşmayı da özlemiştim" Gülümsedi.

Barlas, içtiği içeceğin son yudumunu alıp arkadaşlarına veda ettikten sonra hiçbir şey olmamış gibi biricik halasının yanına gelmiş fakat Esin Hanım, gençlik yıllarında tanıştığı bir adamla ilgili sohbet etmek için Ece'nin koluna girip gitmiş ve Barlas'ı Doğa ile yalnız bırakmıştı.


YAŞANMAMIŞ SAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin