BAHAGYANG kumibot ang bibig ni Jun Wu Xie - sinabi ng libro na ang niyebeng lotus ay nangangailangan ng isang napaka-espesyal na kapaligiran upang mapangalagaan at hindi maaaring itanim sa pinagkaugalian na tubig. Kung ang mga buto ay inilagay sa pinagkaugalian na tubig, ang lotus ay malalanta at walang pagkakataong gumaling. Sa madaling salita, kung inilagay niya ang mga buto sa pinagkaugalian na tubig, sila ay mamamatay.
“…… . . ”
Oo naman, ang matrabaho na lotus na ito ay hindi maaaring itaas ng anumang pinagkaugalian na tubig! Bilang karagdagan sa makalangit na bukal, nabanggit niya na ang isa pang likido na maaaring magtanim ng Niyebeng lotus ay tinatawag na 'jade nectar'.
Sa mundong ito, ang terminong ito ay nangangahulugan na ito ay alak na may pinakamataas na kalidad, kahit na si Jun Xian ay nagkaroon lamang ng isang pagkakataon na uminom ng isang maliit na tasa nito nang ang unang Emperador ay binigyan siya ng isang tasa bilang pagdiriwang ng pagkapanalo sa digmaan.
“Maaari ka pang gumamit ng alak para magtanim ng halaman..hmmm . ” Hinaplos ni Jun Wu Xue ang pagitan ng kanyang nakakunot na mga kilay para mabawasan ang tensyon habang siya ay nasa malalim na pag-iisip. Kahit na ang alak na ito ay napakahalaga at bihira, man lamang alam niya kung ano iyon. Kung tungkol sa makalangit na bukal, hindi pa niya narinig iyon dati!
Ang Jade nectar ay ibinigay ng Unang Emperador, nangangahulugan ito na malaki ang posibilidad na mayroon pa ring nakaimbak sa Maharlikang Palasyo.
Naisip ni Jun Wu Xie ang pag-uusap nila ni Jun Xian noong araw na iyon, malapit na itong pagdiriwang sa kaarawan ng prinsipeng tagapagmana at naimbitahan din siya. Ito ay isang magandang pagkakataon upang suriin kung mayroon pa silang ganito sa palasyo.
Bagama't nakuha niya ang kanyang mga pamamaraan sa paglilinang, gayunpaman ay hindi siya nakapag simula ng kanyang paglilinang dahil sa kakulangan ng mga mapagkukunan.
Habang pinag-iisipan niyang mabuti ang mga isyu sa mga mapagkukunang kailangan para simulan ang kanyang paglilinang, mula nang bumalik sila mula sa Maka-Multong Lunsod, ang kalooban nina Mo Xuan Fei at Bai Yun Xian ay naging napakalalim.
Sa ilalim ng mga batas ng Maka-Multong Lunsod, walang magawa si Mo Xuan Fei sa batang iyon na nagpawala ng mukha sa kanya! Kinagat niya ang kanyang mga ngipin habang inaalala kung gaano siya nahirapan na pakalmahin si Bai Yun Xian pagkatapos ng buong insidente sa Maka-Multong Lunsod. Ang batang iyon! ang lakas ng loob niyang lapastanganin ako ng ganoon? Agad niyang ipinatawag ang pintor ng korte at e ginuhit niya ang mukha ng batang iyon batay sa kanyang paglalarawan.
Kahit na hindi niya siya mahawakan sa Maka-Multong Lunsod, kapag nakalabas na siya, hindi niya ito bibitawan!
Pinakilos ni Mo Xuan Fei ang kanyang mga lihim na pwersa at maghalughog sila sa buong Lunsod ng Imperyal nang gabing iyon.
Gayunpaman, ang kakaiba ay walang bakas ng batang iyon ang mahanap. Para siyang misteryosong naglaho sa manipis na hangin.
Inilagay pa niya ang kanyang mga tauhan sa pasukan ng Maka- Multong Lunsod upang ipaalam sa kanya kapag nakita na ang bata, gayunpaman, wala man lang balita.
…………………………………………………
Mabilis na lumipas ang oras habang ang buong lungsod ay abala sa paghahanda para sa pagdiriwang ng kaarawan ng prinsipeng tagapagmana.
Noong gabi lang bago ang kaarawan, tinawag ni Jun Xian sina Jun Qing at Jun Wu Xie sa kanyang silid-aralan.
Sa pagkakataong ito, hindi lamang ang 'basura' na si Jun Wu Xie ang inimbitahan, maging ang 'nag-aagaw-buhay' na si Jun Qing ay nakatanggap ng imbitasyon.
“Bukas ang kaarawan ng prinsipeng tagapagmana, kailangan ninyong sumama sa akin. Bawal pumasok si Long Qi kaya Wu Xie, ipapaubaya ko ang pangangalaga ng iyong tiyuhin sa iyong mabuting mga kamay. ” Tumingin si Jun Xian kay Jun Wu Xie nang may pagmamalaki. Ang kanyang maliit na batang babae ay lumaki na napaka maaasahan at ito ay isang katiyakan. Hindi niya namamalayan na inilagay niya ang lahat ng kanyang pag-asa sa hinaharap ng Palasyong Lin sa mga kamay ng batang ito.
“Sige . ” Tumango si Jun Wu Xie .
“Isa pa, hindi alam ng mga tao sa labas ang kalagayan ng tiyuhin mo . Sa ngayon, iniisip pa rin nilang lahat na hindi na siya mabubuhay pa. Kung makakita sila ng mga bakas ng kanyang paggaling, natatakot ako... Wu Xie, maaari mo bang tanungin ang iyong Master kung mayroon pa ring magagawang magmukhang 'may sakit na Malubha' ang iyong tiyuhin?" Nag-alala si Jun Xian dahil natanggap lang niya ang imbitasyon ni Jun Qing limang araw bago ang kaarawan ng prinsipeng tagapagmana.
BINABASA MO ANG
GENIUS DOCTOR BLACK BELLY MISS (Tagalog Version)
Historical Fiction"TRANSLATE IN TAGALOG" Noong siya ay labing-apat na taong gulang, sa murang edad, Siya ay isang henyong manggagamot na ikinulong ng kanyang lolo, Sinunog niya ang kanyang kulungan kung saan siya nakatira nang higit sa Sampung taon. Ngunit Nang maka...
