Duvardan atladığım da ıssız bir orman da olduğumu fark ettim. Bir sürü ağaç vardı ve ağaçların arasına gizlenmiş bir ev ben o evdeydim. Bu evden kaçmak için elimden geleni yapıcam. Beni taehyung kaçırmıştı ve taehyung korenin en büyük mafyası ondan kaçmak zor olacak ama sonuçta ben de bir mafyayım ve benim de öğrendiklerim var. orman o kadar büyüktü ki nereye gideceğimi bilmiyordum. Her yerde ağaçlar vardı ve sadece koşmaya çalıştım ayaklarımım acısı az da olsa dinmiş ti. Bundan faydalanıp koşmaya başladım sadece koşuyordum gidebileceğim kadar uzağa gitmek istiyordum. Yaşadıklarım artık tükenmiştim vücudum kaldıramıyor du.
Sanırım ormanın içinde iyice kaybolmuştum.
Taehyung anlatımından;
Jungkooku yakaladığım için çok mutluyum. O istemeden asla ona dokunmayacağım ama onu çok seviyorum..
Küçüğümü görmek için odasına çıktığımda kapıyı tıklattım ama içeriden ses gelmedi kapıyı açtığım da jungkook yoktu ve pencere açıktı kaçmıştı. Hemen min jea ya haber verdim çok uzağa kaçmış olamaz dı.
Yani umarım|
o ne kadar kaçsada dünyanın diğer ucuna gitsede onu bulucam. Ve beni sevmesi için elimden geleni yapıcağım. Bu zorla olsa dağir.
Min jea bütün adamlara haber verdi, her yerde onu arıyorlar. Orman şehre çok uzak bu yüzden ormanın için de olacağını düşünüyorum.Yani umarım|
Jungkookun; anlatımın dan
Kaçalı tahminen 1 saat olmuştu. Hava kararıyor du.
Burası orman dı akşam ayı veya kurt olur muydu? Diye düşündü kendi kendine karnı acıkmaya başlamıştı.
Ama gidilebilecek bir yeri yoktu adamlarım beni aramaya başlamış mıdır? yoksa do-jun hepsini kovduğumumu söylemiştir? Do-jundan bundan daha kötüler beklenir sonuç olarak taehyungun adamı. Diye düşünü dü. Orman da yürürken arkasından bir ses duyması bir oldu korkup bir ağacın arkasına saklandı.Adını bilmediğim kişi: abi baya uzağa geldim. Evden baya uzaklaştım. Ama hala bulamadım.
Beni mi arıyorlar dı? Taehyung'un adamı mıydı? Evet kesinlikle beni arıyorlardı. Bu orman da başka bir ev yok ve benim gibi başka kaybolan biri olduğunu da düşünmüyorum.
Tahminen telefonla konuşuyordu ayağımın altın daki dalın kaymasıyla ufak bir çığlık attım. Kahretsin bunu duymuş olacak ki bu tarafa yönelmeye başladı. Çok yakınımdaydı telefonu hala kapatmamış dı tekrar yakalanma korkusuyla koşmaya başladım. Beni görmüş olacak ki peşimden koşarak geliyordu. Telefonla konuşmayı sürdürüyordu.
Adını bilmediğim kişi: abi buldum kaçıyor. Bana yardım gönderin. Küçüğü yakalamak kolay olmayacak.
konuştuğu kişi taehyung olamaz dı. Patronuyla bu kadar rahat konuşamaz dı. yani bana öyle konuşan biri olsaydı anında kovardım. ki taehyung daha sert biri adamın sözlerinden korkup daha hızlı koşmaya başladım sadece koşuyordum.
Acıkmaya başlamıştım aynı anda susamayada. Adam hala peşimde idi.
Çok geçmeden adamın çağırdığı korumalar geldi. Kocaman ormandaydık ve ben hala peşimden salamamıştım. Ve evet herkesin tahmin ettiği gibi yakalandım. Ellerimi bağladılar, bir motora bindirdiler.Neden yürüyerek gitmiyorduk ki? Küçüklüğümden beri motorlardan çok korkarım. Beni zorla bindirdiler, mesafe o kadar da çok değildi ne olursa olsun yürümeyi tercih ederdim. Ama bu kaslı ve iri yarı adamlar yürümeme izin vermediler.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.Kısa oldu ben de farkındayım. Ama hikayeye devam etmek ve etmemek arasındayım. Aslında bu bölümü çok uzun süre önce yazdım. Ama içime sinmediğinden yayınlamadım bir arkadaşım hikayenin yeni bölümü gelmesini istedi elimde ki taslağı atmaya karar verdim yeni bölüm gelsin mi? Hikayeye devam ediyim mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mafya taekook
Short StoryJk: Senden nefret ediyorum taehyung yakında adamlarım burda olucak tır Taehyung:bu söylediklerinden pişman olucaksın adamların yok artık ben varım ben