Οι φλόγες ανάμεσά μας

3 •Faire quoi?•

  Έλα, έλα... Άλλοι δυο είναι, άλλοι δυο. Δε θα πάρουν πεϊνιρλί, δε θα πάρουν. Ο ένας κρατάει 50λεπτο θα πάρει κανά κουλούρι και η άλλη φαίνεται πολύ ότι προσέχει πολύ για να πάρει πεϊνιρλί. Ένας, ένας... Επιτέλους το πεϊνιρλί είναι δικό μου!
- Ναι ένα πεϊνιρλί παρακαλώ και μια μπουγάτσα με κρέμα.
- ΔΕ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ! ΗΤΑΝ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΡΕ ΒΛΑΚΑ!
- Τι λες ρε έχει ακόμη 3 μπουγάτσες.
- ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΙΝΙΡΛΙ ΛΕΩ ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ!
- Ααα. Συγγνώμη Ερατούλα, την άλλη φορά.
Είπε καθώς έκοψε μια μεγάλη μπουκιά κατάμουτρά μου.
- Αφού πήρες μπουγάτσα τι το ήθελες το πεϊνιρλί ρε παχύσαρκε;
- Πεινάω. Και όλα αυτά είναι γκεινζ, χρειάζομαι πρωτεΐνη για να φτιάξω μυς στο τζιμ.
- Να έτρωγες αυγά τότε όχι πεϊνιρλί και μπουγάτσα. Ηλίθιε.
- Καλά μπορεί και να ήθελα να πάρω το τελευταίο επειδή το ήθελες εσύ.
- Αα έτσι εε;
Σε δευτερόλεπτα του παίρνω το πεϊνιρλί από τα χέρια και αρχίζω να τρέχω για τη ζωή μου στον διάδρομο.
- ΕΧΕΙΣ ΠΕΘΑΝΕΙ!
Έτρεχα λες και με κυνηγούσε δολοφόνος και μπήκα αμέσως στις γυναικείες τουαλέτες. Κλείδωσα και άρχισα να τρώω το ζεστό μου πεϊνιρλί.
- ΕΡΑΤΩΩΩΩ
Μανούλα μου.
- ΦΥΓΕ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΑΝΩΜΑΛΕ
- ΒΓΕΣ ΕΞΩ
- ΟΧΙ ΤΡΩΩ
- ΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΦΑΙ
- ΠΟΥΤΣΑ ΜΟΥ, ΤΟ ΕΚΛΕΨΕΣ
- ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΜΗ ΣΠΑΣΩ ΤΗ ΠΟΡΤΑ
- ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΜΠΡΟ ΜΟΥ ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΕΦΑΓΑ
- ΠΑΤΣΟΛΑ
- ΣΚΑΣΕ ΚΟΚΑΛΙΑΡΗ
- ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΟΚΑΛΙΑΡΗΣ ΕΧΩ ΜΠΡΑΤΣΑΡΕΣ
- Η ΓΙΑΓΙΑΚΑ ΤΑ ΛΕΕΙ ΑΥΤΑ
- ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΜΟΥ
- ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΣΟΥ;
Βγαίνω έξω από τη τουαλέτα. Λάθος κίνηση.
- Οι οποίες είναι...
Άρχισε να με πλησιάζει περισσότερο.
- Φύγε παιδόφιλε.
- Τι παιδόφιλε ρε βλαμμένη.
- Είπα φύγε! Μη με πλησιάζεις.
- Γιατί; Σου δημιουργώ πρόβλημα;
- Ναι πάντα μου δημιουργείς...
- Κάπου χαμηλά;
- Εεε...τι;
- Τι τι; Δε βγάζεις γλώσσα τώρα; Ή θα βγάλεις για άλλους λόγους;
- Ξέρεις κάτι; Όντως μου δημιουργείς προβληματάκια.
- Ααα ναι;; Πού Ερατούλα;
- Χαμηλά, πολύ χαμηλά. Στο πόδι μου ας πούμε.
- Τι εννο...
ΜΠΑΜΠ. Τον κλώτσησα στα αχαμνά και πιθανώς σκότωσα τα μελλοντικά παιδιά του. Και χάρη του έκανα. Θα ήταν άχρηστος πατέρας.
- Κάθε φορά που σε βλέπω μου σηκώνεται. (Reversing roles haha)
- ΕΡΑΤΩ ΕΧΕΙΣ ΠΕΘΑΝΕΙ
- ΑΥΤΟ ΕΙΠΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΝΑΜΕ.
  Και άρχισα πάλι να τρέχω.
~Μετά το σχολείο~
- Έλααα ρε Ερατούλα.
- Παιδάκι μου γράφω τρίωρο το Σάββατο τι δε καταλαβαίνεις; Επειδή εσύ θα ξύνεσαι πρέπει εγώ να σκοτωθώ;
- Ναι αλλά το τρίωρο το γράφεις το πρωί, το πάρτι είναι το βράδυ.
- Δε με απασχολεί θέλω να ξεκουραστώ.
- Γιατί γιαγιά είσαι; Θα γεράσεις πριν την ώρα σου εσύ.
- Όχου μωρέ Μάγδα σου είπα δε θέλω.
- Θέλεις.
- Δε θέλω.
- Θα είναι και ο Μιχάλης εκεί.
- Και εμένα τι με νοιάζει;
- Εεε τώρα... Σε γουστάρει, μη μου πεις ότι δε το έχεις καταλάβει. Και είναι και μανάρι.
- Δε μ αρέσουν οι τζιτζερομάλληδες.
- Και ποιοι σου αρέσουν; Οι καστανοί σαν τον Ορφέα;
- Εε ναι. ΕΕΕ ΕΝΝΟΩ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΣΤΑΝΟΙ. Όχι ο Ορφέας.
- Καλαααα ότι πεις. Αλλά γιατί δε κάνεις κάτι με τον Μιχάλη;
- Εεε δεν είναι το τάιπ μου. Είναι λίγο φλώρος. Μουνί αλλά λίγο βουτυρομπεμπές.
- Και ποιοι σου αρέσουν δηλαδή;
- Οι έξυπνοι, με αυτοπεποίθηση και που ξέρουν να μιλάνε σωστά.
- Σαν τον Ορφέα δηλαδή.
- Εεε ναι. ΕΝΝΟΩ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΑΙΠ ΜΟΥ ΑΠΛΑ ΠΩΩΩ ΕΛΕΟΣ.
- Ναι αλλά φαίνεται ότι το ταιπ σου είναι ότι πρεσβεύει ο Ορφέας.
- Ναι αλλά ξέχασες μια μικρή λεπτομέρεια. Δε θέλω να είναι εξυπνάκιας, αλαζόνας και πέφτουλας. Και μάντεψε ποιος είναι όλα αυτά; Ο Ορφέας! Φοβερό;
- Χαζομάρες. Αφού ταιριάζετε.
- Ωραίο το ανέκδοτο Μαγδάκι.
- Καλά και να μη τον γουστάρεις εσύ, αυτός σίγουρα σε θέλει.
- Ιου έχω αυτή τη τιμή δηλαδή;
- Αφού συνέχεια με σένα ασχολείται.
- Εεε ναι, επίσης με ενοχλεί, με πρήζει, με βρίζει, με προσβάλει. Να συνεχίσω;
- Όλα αυτά είναι σημάδια.
- Ωχ Παναγία μου.
- Άσε που άμα σε δει σε μίνι, θα πεθάνει.
- Δε μου αρέσουν τα μίνι. Το σώμα μου δε φαίνεται ωραίο.
- Κοπέλα μου είσαι καλά; Έχεις το πιο γαμάτο σώμα που θα μπορούσε να έχει κάποιος. Λεπτή μέση και μεγάλα μπούτια. Κόψε τις χαζομάρες. Δε θα εμφανιστείς πάλι με φόρμες όπως στην 1η γυμνασίου και γίναμε ρεζίλι.
- Σούγκαρ φρι όμως. Και επίσης ποιος είπε ότι θα έρθω;
- ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ!
- ΘΑ ΔΟΥΜΕ!
- Έχεις έρθει ήδη.
- Καλααααα.
...
  Γύρισα σπίτι και έκανα την καθημερινή μου ρουτίνα. Νοσοκομείο, διάβασμα, άραγμα. Δε ξέρω τι να κάνω με το πάρτι. Σήμερα είναι Τετάρτη άρα έχω περίπου 2 μέρες να το σκεφτώ. Να πάω; Δε θέλω να δω τις μάπες όλων των αχώνευτων συμμαθητών μου. Άσε που δε ξέρω καν ποιος διοργανώνει το πάρτι. Έχει κάποιος γενέθλια; Θα ρωτήσω τη Μάγδα αύριο.
...
  Μπαίνω στη τάξη. Είχαμε πρώτη ώρα έκθεση οπότε πάω και κάθομαι δίπλα στη Μάγδα.
- Καλημέρα.
- Καλημέρα Μαγδάκι. Δε μου είπες χθες, ποιανού είναι το πάρτι;
- Αα ναι είναι του...
- ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!
- Τι θες πρωινιάτικα Ορφέα;
- Άμα σκάσεις θα ακούσεις.
Ρόλαρα τα μάτια μου.
- Λοιπόν. Το Σάββατο διοργανώνω παρτάρα σπίτι μου μια και που άνοιξαν τα σχολεία. Κάτι σαν πάρτι καλωσορίσματος...
Είπε και κοίταξε με νόημα κάτι καινούρια κορίτσια της θεωρητικής. Ξερνάω.
- Και δηλαδή το άνοιγμα των σχολείων είναι κάτι που πρέπει να γιορτάζουμε;
- Όχι αν βλέπουμε τη μάπα σου καθημερινά.
- Ναι ξέρω πονάει να βλέπεις κάποιον ανώτερο σου καθημερινά.
Ξαφνικά μπαίνει η Ψυχομάνη μέσα.
- Οικονόμου τι κάνεις πάνω στην έδρα παιδάκι μου;
- Ένα λεπτό κυρία, κάνω μια ανακοίνωση.
Εντωμεταξύ δεν ήταν καν πάνω στην έδρα. Απλά στήριζε το σώμα του. Η φιλόλογος αυτή είναι όντως ΘΕΟΓΚΑΒΗ. Είναι και 60 χρόνων. Εε ντάξει ο γέρος ή από πέσιμο ή από χέσιμο.
- Όπως έλεγα λοιπόν πάρτι στο σπίτι μου το Σάββατο στις 11. Να έρθετε όλοι και όλες.
- Δε θα παραλείψουμε.
- Μάθημα τώρα!

Και καααατ! See you in next chapter!
-Μ🫶🏻