Vaveyla |TK

Yirmi Bir'

Tutuşan yalnızca dudaklarımın arasındaki sigara mıydı? Yoksa bende çoktan tutuşmuş muydum? Bilmiyorum. Bildiğim tek şey birazdan bilinmeyenin buraya gelecek olması ve benim onu sonunda görecek olmamdı.

Heyecandan yerinde duramayan bir yanım vardı ve o yanım mesajlaşmanın üzerinden bana bir ton sigara yaktırmıştı. Ciğerlerim dumanı çekmekten bitap düşsede içimdeki kıpırdanmalar yeni bir tanesini yakmam için beni zorluyordu hâl böyle olunca bende yakmadan duramıyordum. Gözlerim ise bir saniye olsun izlemekte olduğum yoldan ayrılmıyordu. Merakla gelecek olan bilinmeyeni bekliyordum.

Hayatımda bu zamana kadar çok az insandan iyilik görmüştüm. Genelde çevremdeki kişiler beni görmezden gelmeyi tetcih ederlerdi bu kişilere anne ve babamda dahil, sevgisizliği iliklerime kadar hissettiğim bir çok an olmuştu hayatımda ama kimseye bunu belli etmemiştim. Belkide sevgisizliği zayıflık olarak görmüştüm belkide zavallı olduğumu düşüneceklerini sanmıştım bilemiyorum. Bildiğim tek şey sevgisizliğimi yalnızca kendi içimde yaşamış olmam.

Çocukluğumda böyle geçmişti. Mahalledeki diğer çocuklar herkes tarafından sevilip başları okşanırken benim tek başıma oynadığım tek oyuncağım olan toplarım kesilmişti hemde kimsenin camını kırmadığım halde...

Sevmemişlerdi beni ilk önce ailem ve sonrasında hayatıma giren veya uzaktan bakan herkes. Bir suçum yoktu veyahut kimseye bir zararım dokunmazdı ama bilmediğim bir şekilde herkes kenardan köşeden bana tiksinir şekilde bakar arkamı döndüğüm heran arkamdan ağıza alınmayacak şeyler konuşurlardı. Yalnızca iki kişi onlardan olmamıştı.

Jimin ve Hoseok

Onlar diğer insanların yaptığını hiçbir zaman yapmadı. İkiside her koşulda yanımda olup koşulsuz sevdiler. Annesinin ve babasının sevmediği bir çocuğu hiç bir çıkarları olmadan sevdiler. Bu nedendir ki kalbimdeki acı her geçen bir biraz daha artarak baş gösteriyor. Ben yalnızca Jimin'e değil Jimin ile birlikte dostluğa ihanet etmiştim. Ben dönüşü olmayan bir yolda yolumu kaybetmiştim.

Belkide bilinmeyen hayatıma gelip girmese ben o yolda daha da kaybolmuş olacaktım. Şimdi de bir çıkış ışığı göremiyordum ama daha fazla bir şeyleri saklamanın kimseye yararı yoktu. Ben boyumdan büyük işlere karışmıştım. Kendimle birlikte ruhumuda büyük bir günaha süreklemiş en yakınıma ihanet etmiştim.

Jimin iyi kalpli birisi olsada ihaneti kimse affedemezdi. Sebebi ne olursa olsun. Bilinmeyen bu gerçeği bana defalarca kez söylemişti. Jimin'de affetmezdi. Sebebim ne olursa olsun affetmezdi. Ben bu işin sonucunda yalnızca bir insanı değil kardeşim dediğim iki kişiyi birden kaybetmiş olacaktım. Hoseok kesinlikle Jimin'in yanında duracaktı ve öylede yapmalıydı. Onlara ihanet etmiş olan benim yanımda duracak hali yoktu.

Sehun beni kendisiyle bir bataklığa çekmiş, ben debelendikçe en dibe batmıştım. Elimi uzatıp yardım istesemde nafileydi çünkü artık ben kurtarılamazdım.

Ani fren sesiyle düşüncelerimden sıyrıldığım gibi aklıma gelen dudaklarımın arasındaki sigarayı hızla parmaklarımın arasına almış camın önündeki küllükte söndürdükten sonra izmariti de küllüğe bırakmıştım. Bakışlarım ardından yavaşça penceremin karşısında duran siyah arabayı bulmuştu. İçerisinden inecek kişiyi deli gibi merak ediyordum. Kalbim bir maraton koşucusu edasıyla hızlanırken bakışlarım titreyen telefonuma kaydı.

Cebimden çıkardığım telefonumun ekranını açıp bildirim panelinden gelen mesaja göz gezdirdim.

Bilinmeyen
Sarkıt saçlarını rapunzel

Okuduğum mesajla dudaklarıma tembel bir gülüşük asılmış ardından telefonumu yandaki tuşundan kapatarak bakışlarımı tekrardan arabaya çevirmiştim.