11

227 15 76
                                    


NAMJOON

Şuan nasıl hissettiğimi anlatmaya kelimelerim yetmezdi çünkü karnımdaki minik mucize için  o kadar mutluydum ki daha cinsiyetini bilmediğimizden şimdilik mucizemdi o benim iki gün önce sevgilime bir türlü itiraf edememiştim daha doğrusu korkmuştum ama o hiç kötü bir tepki vermemiş kabullenmişti mucizemizi ertesi günde beraber doktora gidip gerekli kontrolleri yaptırıp bilgi almıştık çünkü bu hamilelik hakkında ikimizde hiç birşey bilmiyorduk doktor iyi yönlerinden ayrı kötü tarafınıda söylemişti şu iki ayı sorunsuz geçirmem lazımdı hem kendim için hemde bebeğim için düşük oranı çok yüksekti ve jin de  ( artık öyle seslenmemi istiyor) şu iki günden beri ne işe gidiyordu nede benim gitmem izin vermiyordu babasının her arayışındada birşeyleri bahane ediyor olayı kapatıyordu evet bide ailelerimiz vardı ben söylemeye çekiniyordum ama jin hemen söyleme taraftarıydı ve bende ondan zaman istemiştim şimdilik

Şuanda sabah kahvaltımızı ediyorduk ve evet onun evinde yaşamaya karar vermiştik benim eve şimdilik duruyordu ve benimde eşyalarım vardı onları almaya gidecektik bugün kahvaltıyı bile beni uynadırmadan kendisi hazırlamış sonrada beni kucaklayıp aşağıya kadar getirmişti  

-"hyungum artık yetmez mi ya iyiyim ben daha belli bile olmuyor karnın sen şimdiden beni ilgiye boğarsan ben şımarırım amaa"

"senin hyungum diyen ağzını öperim ve evet şımarmak senin en doğal hakkın karnında bebeğimiz var"

-"haa yani bebek için şımartıyorsun beni küstüm ama"

-"doktor duygusallaşır hamilelikte diyordu doğruymuş valla"

-"sen şimde bana ağlak mı diyorsun gerçekten  küstüm bu sefer" kollarıma bir birine bağlamış yüzüne bakmıyordum hamileydim ben ya trip atabilirdim demi 

-"bebeğim dermiyim ben sana öyle istediğini yapmakta özgürsün" 

-"yaa canım sevgilim benim" diyip sandalyeden kalkıp kucağına oturmuştum azıcık cilve yapmaktan zarar gelmezdi demi zaten bebeğe birşey olacak diye sadece beni öpüyoordu ve buda beni kesmiyordu çünkü bebeğimizi öğrenmeden önce bilirsinizki aktif bir hayatımız vardı  yavaşça baldırlarını üstüne çıkıp sürtünmeye başlamıştım ama hiç tepki vermiyordu şerefsiz 

-"güzelim napıyorsun"

-"napıyorum"

-"olmaz namjoon bebek var"

-"yaa ama hiç mi olmaz azıcık bile"

-hayır  şimdilik olmaz "

-"offff" 

-"sevgiliye oflanmaz" 

-"offff" gerçektende hiçbirşey yapmıyordu o kadar sürtünmeme karşı hamile olmasaydım şimdiye kendimi yatak odamızda ne hallerde bulurdum ama bir yandanda böyle davranması hoşuma gitmişti bu cilveleşme işini en kısa sürede doktora sormam lazımdı

Yavaşça kucağından kalkıp lavoya gitmeliydim çünkü midem bulanmıştı doktor bunun dördüncü aydan sonra geçeceğini söylemişti ama benim her midem bulandığında sanki bebğim ağzımdan çıkacak gibi hissediyordum bu normalmiydi ya 

-"nereye güzelim"

-"midem bulandı tuvalete gidicem " derdemez jin kalmış beni kucağına almıştı her zaman böyle yapar işim bitincede geri getirir yüzümün heryerini öpücüklere boğardı beni yavaşça klozete getirmiş işim bitesiye kadarda sırtımı sıvazlamıştı onun bu hareketleri beni kendine daha çok aşık yapıyordu işim bitincede lavaboda yüzümü yıkamış tekrardan koltuğa oturtmuştu başlıyordu bizim sevgi saatimiz ilk gözlerimden başlamış dudağıma gelesiye kadar dudağımda öpülmedik yer bırakmamıştı çok sevdiğimi söylemişmiyidim ben bu kadar şey fazla gelince ağlamaya başlamıştım işte 

-"neden ağlıyorsun güzelim"

-"yaa sen bana çok pis aşık olmuşsun ya "

-"evet şühpenmi vardı"

-"hayır bende sana çok aşığım çünkü sen beni çok güzel seviyorsun ama ben sana doğru düzgün karşılık veremiyorum"

-"sen bana en güzel karşılığı karnındaki bebeğimizi vererek yaptın" diyip eğilip bide karnımı öpmüştü 

-"hadi ağlama sil o göz yaşlarını evine gidip eşyalarını alalım da artık herşeyinle bana ait ol" off ama bu böyle tatlı tatlı konuşursa dayanamazdım ki dudağına uzunca bir öpücük kondurmuştum aslında daha devam ettirirdimde ama jin istemiyordu kafamı sallayıp kucağından inmiştim ve ben artık inanıyordum bütün bu mucizlere ve ilk adımıda tamamen ikimizden ve bebeğimizden oluşan bir ev oluşturmakla başlamaktı işimiz


YAAAA BUNLAR ÇOK TATLI OLDULAR 

NASILDI SİZCE BÖLÜM 

DİĞER BÖLÜM ZAMAN ATLAMASI YAPICAM 

YORUM YAPMAYI VE OYLAMAYI UNUTMAYIN  

YORUM YAPMAYI VE OYLAMAYI UNUTMAYIN  

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



















MY DEAR BOSS (NAMJİN)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin