ŞİMDİDEN SÖYLEYEYİM ÇOK ŞİRİN OLDULAR 🤭
NAMJOON
Bebeğimizin cinsiyetini öğrenmemizin üstünden bir hafta geçmişti o kadar fazla duygu değişimi yaşamıştım ki artık kendimi anlayamıyordum biranda gülüp bir anda ağlıyordum ağlamamdaki en büyük etkenlerden biride jin artık bana eskisi gibi çok yanıma yanaşmıyordu ama ilgisi her geçen gün artıyordu akşamları benimle beraber uyuyordu ama sabah kalkınca yanımda bulamıyordum her sabah misafir odasında buluyordum onu buda benim ağlamam iççin en büyük etkendi zaten şu dört aydan beri cinsel hayatımız bitmiş gibiydi jine ne zaman yanaşsam beni reddediyordu.
Sabah yine yatakta tek başıma uyanmıştım artık alışkanlık olmuştu yavaşça yatakta doğrulup karnımı tutup bebeğimle konuşmuştum her sabah ve akşam bunu yapardım terapi gibi geliyordu bana
-"oğluşum baban yine yok ama kızma ona tamam mı bizi çok seviyor " cevap vermeyeceğini bilsem bile konuşmaya devam ediyordum bazen beni anlıyormuş gibi karnımı tekmeliyordu şimdiye kadar jin hiç görmemişti geçen gün yine yatakta tek başıma uyanıp konuşurken olmuştu bu ilk tekmesinde heycanlanıp saatlerce ağlamıştım ama jin yanımda dahi yoktu
-"şimdi ben bebeğimle güzel bir kahvaltı yapacağım tamam mı mucizem benim " diyip ayaklanmıştım ilk önce yatağımı zorla toplamış sonrada elimi yüzümü yıkayıp üstüme jinin bol tişörlerinden giyinmiş altımada kısa sort giymiştim evden böyle rahat edebiliyordum çünkü karnım baya büyümüştü daha beş ay daha vardı ama şimdiden kocaman olmuştu acaba jin artık beni beğenmiyormuydu bunu azıcık daha düşünürsem yine saatlerce ağlayacaktım işimi halledince odadan dışarıya çıkmış yavaşça merdivenlerden inmiştim mutfağa gelince gördüklerimle ağzım açık kaldı resmen.
Jin altında sadece eşofman üstündede hiç birşey yokken kahvaltı hazırlıyordu daha demin yukardayken ağlamak üzereyken şimdi jinin bu hali beni etkilemekten başka birşey yapmıyordu şu hormanlarım iyice sinirimi bozmuştu artık yanına gidip sessizce sırtından öpmüştüm ama karnımdan dolayı sarılamıyordu bak yine üzüldüm öpüşümden korkmuş olmalıydıki sıçramıştı yerinde arkasını dönüp beni görünce gülümsemişti
-"günaydın bebeğim"
-"günaydın işe gitmedin mi sen"
-"noldu yoksa istenmiyormuyum"
-"öyle değil sevgilim sadece her sabah seni göremiyordum yanımda o yüzden işe gitmişşindir sandın o yüzden"
-"anladım sadece bugün iki bebeğimle vakit geçirmek istiyorum evimizde zaten kaç günden beri moralin bozuk anlamadım sanma yemekten sonra konuşacağız" diyip dudağıma öpücük kondurmuştu ama ben daha fazlasını istediğimden elimi boynuna atıp devamını istediğimi belirtmiştim oda bana inat yapıyormuş gibi kendinden uzaklaştırmış
-"bebeğimle kahvaltıdan sonra ilgilenicem hımm"
-"ama jin hep böyle yapıyorsun "
-"söz bu sefer" demiş ve ilk kendisi sandalyeye oturmuş sonrada beni kucağına oturtmuştu her sabah kendi elleriyle beslerdi beni bu kadar ilgiden şımarmıştım iyice artık
-"ağır değilmiyim ayağın ağrıyacak"
-"hiç de bile hayatım sonuna kadar taşırım ben seni" diyip ağzıma ballı ekmeği tıkmıştı yine romantik halleri tutmuştu.
Güzel bir kahvaltıdan sonra jin bulaşığı toplamış benide içeriye yollamıştı bugünü bize ayırmıştı ve film izlemeye karar vermiştik ama ilk önce jinle akşam yanımdan gitmenin hesabını sormam lazımdı sabahtan ona trip atmaya karar vermiştim ama onu görünce sevincimden unutmuştum bile şimdide koltukta oturmuş bize film seçmiştim oda birkaç atıştırmalık hazırlıyordu yerimde dikleşip onun gelmesini bekledim aradan beş dakika sonra gelmişti eli bir sürü atıştırmalık doluydu benim için ama sadece içinden bir kaç tane yememe izin verecekti doktor zararlı demişti çünkü beni kırmamak için azıcık yememe izin veriyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MY DEAR BOSS (NAMJİN)
FanfictionJin namjoonun küçüklüğünden beri hayatında olan biriydi işe başlayınca ondan kurtulurum zannetmişti taki babası onu sekreteri yapasıya kadar hayat gerçekten şaşırtıcıydı. uke: namjoon seme: jin