...
Sarılmaya devam ederken aklımdaki düşünceler beyin hücrelerimi yemek üzereydi. Yavaşça Jj'den ayrılıp yüzüne doğru bakmaya başladım
"Benim hakkındaki düşüncelerin, çok güzel ve özel benim için. Teşekkür ederim J" dedikten sonra zorla da olsa gülümsemeyi başarmıştı
"Artık gitsem iyi olacak"
odadan çıkıp merdivenleri inmeye başlarken gözyaşlarım da yanaklarımdan süzülmeye devam ediyordu.
Tahtamı alıp bahçeye çıkınca Rafe'in gözleri benimkilere ilişti ve koşar adımlarla yanıma gelmeye başladı
"Ver bakalım şunu ben taşırı- Sana ne oldu böyle" karanlıkta yüzümü göremeyince eliyle çenemden tutup kendine doğru kaldırmıştı. "Yine ne yaptı o piç kurusu" tahtamı yere bırakıp hızlı adımlarla eve doğru yürümeye başladı
"RAFE DUR" arkasından seslensem de beni duymuyordu. Evin kapısını yumruklayarak çalmaya başlamıştı
Gülerek "AÇ ŞU KAPIYI MAYBANK KONUŞMAMIZ GEREKEN ÖNEMLİ BİR KONU VAR" derken kapıyı yumruklamaya devam ediyordu
Jj üst kattaki camdan kafasını çıkarmış ne olduğunu anlamaya çalışırken ona seslenmeye başladım
"JJ AŞAĞIYA GELME SAKIN" Rafe'in sağı solu belli olmazdı. Buraya geldiğimizden beri garip ve sinirli davranıyordu zaten. Bu Rafe'den hiç hoşlanmamıştım
Kapıyı yumruklayan kolunu tutup kendime çekince dikkatini çekmeyi başarmıştım "Rafe bana bak. Jj hiçbir şey YAPMADI. Duydun mu HİÇBİR ŞEY!"
"NEDEN AĞLIYORSUN O ZAMAN MADELAINE!" avuç içlerini iki gözüne doğru bastırmış kısa adımlarla ileri geri gitmeye başlamıştı. İlk günlerdeki o gece de olduğu gibi..
"Seni ağlarken görmekten nefret ediyorum" diye fısıldadı titreyen sesiyle. Bende onu bu şekilde görmekten nefret ediyordum.
Yüzüne götürdüğü ellerini iki elimle yüzünden ayırıp sıkıca tuttum. Zorla da olsa ağlamamı durdurarak doğrudan gökyüzü kadar güzel olan o mavi gözlerine baktım
"Bak ağlamıyorum Rafe" gözyaşlarımı kontrol altına alabilsem de aynı Rafe gibi titreyen sesime hakim olamıyordum.
Hafifçe gülümserken yavaşça yaklaşan elleri nazik bir şekilde belimi sarmış, kafasını omzuma gömmüştü
"Ben hiç iyi değilim Maddy. Herşey çok üst üste geliyor ve- seni böyle görmekt-" cümlesini tamamlamayıp belimdeki gevşek ellerini sıkılaştırıp beni iyice kendisine yapıştırmıştı.
Kokusu, hızla çarpan kalbinin sesi. Beni çok huzurlu hissettiriyordu. Yavaşça geriye çekildim ve elini tutarak
"Hadi gidelim Rafe" diyip onu arabaya doğru ilerlemeye başladım ve bu sefer şoför koltuğuna geçen bendim.
Son bir kez eve doğru bakmamla hala camdan hüzünlü bir yüz ifadesiyle bize bakan Jj'yi görmem bir olmuştu.
Bu sabah gördüklerim onun şuanki gördükleriyle kıyaslanamazdı. Daha fazla düşünmeden arabayı çalıştırıp sürmeye başladım
...
Eve vardığımızda bahçede oturmuş bize bakan Ward'u görmüştüm. İkimizde arabadan inip eve doğru yürümeye başlamıştık ki Ward'un sesiyle ikimizin kafası da ona dönmüştü
"Rafe, buraya gel" diyince olduğum yerde durmuş ikisini dinlemeye başlamıştım.
"Sen eve geç Madelaine"
Ward'un emrine karşı gelmeyerek yavaşça eve doğru yürüdüm.
Büyük ihtimalle akşam yemeğinde nerde olduğunu soracaktı diye düşündüm ve daha fazla takılmadan odama çıktım
Kendimi yatağıma atıp telefonumu elime aldım. Sarah'dan nerdeyse yüz tane mesaj vardı. Kısa bi mesaj çekip uyuyacaktım. Bugün çok yorucu geçmişti
ŞİMDİ OKUDUĞUN
right here / outer banks' jj? or rafe?
Fanfiction"Ben sana iyi gelemem Madelaine" "Ama ben sana iyi gelebilirim ..." 'outer banks family issues jj or rafe?
