7. Kaan Sorunsalı

208 24 93
                                    

Gözlerimi açtığımda kendi odamdaydım. En son bayıldığımı hatırlıyorum.

"Ah! Kızım. Uyanmışsın, bende sana bakmak için gelmiştim." Tam konuşacağım sırada yeniden konuşmuştu annem.

"Nasılsın? Daha iyi misin?" Ağzımı aralamıştım ama tekrardan kapamam uzun sürmemişti. "Ağrın var mı? Hastaneye götürmedik en son hastaneye gittiğimizde böyle durumlarda doktor, evde kalıp ayılmasını bekleyin, demişti."

"Ann-"
"Baban çok üzüldü kızım. Çok pişman. Seninle konuşmak istiyor. Önce seni dinlemediği için çok kendine kızıyor."
"İzi-"
"Baban o senin kızı-"
"Anne yeter! Yeni uyandım ya hani ben? Önce bir kendime gelip öyle mi konuşsaydık?" Bir türlü konuşturmamıştı beni.

Yattığım yerden doğrulduğum sırada başıma keskin bir ağrı girdi.

"Aman kızım! Dikkat et!"
"Anne tamam. Biliyorsun ki bu bana ilk defa olmuyor. Alıştım artık. Ne yapmam gerektiğini biliyorum."

Annem kafasını salladığında yeniden konuştu. "Bu arada yarın tatil iznin bitiyor. İzin alsan? Hem hastasın bak. İyileşmedin daha."

Bıkkınlıkla nefes verdim. Her çok ağladığımda üç kere hıçkırıp, bayılıyordum. Bu bana sayamayacağım kadar çok olduğu için artık bir yerden sonra alışmıştım.

Ama annem sanki ilk defa oluyor gibi kendisini durduk yere endişelendiriyordu. Yarına hiçbir şeyim kalmayacağımı ikimizde çok iyi biliyorduk.

"Anne..." Ona anlamlı bakmamdan anlamış olacak ki peki peki diyerek odadan çıktı.

Benim ortalıkta olmadığım süre boyunca Buğra mesaj atmış olabilirdi.
Yanı başımdaki komodinin üzerindeki telefonuma elime alarak whattsap'a girdim. En son mesajlaşma da Beren'in olduğunu görmemle kaşlarımı çatmam bir oldu.

İyi de ben onunla en son geçen hafta cuma günü yazışmıştım. Bugün ise salıydı.

Beren ile olan mesajlara tıklayarak okumaya başladım.

Beren: Liva
Beren: Ben bir şey yaptım
Beren: Hani geçen sana bahsettiğim bir çocuk varya
Beren: Tolga
Beren: Sana anlattığım o günün akşamı bana yazdı. Bende çocuğu direkt engelledim. Yazdığına cevap vermedim bile.
Liva: Napabilirim

Gözlerim fal taşı gibi açıldığında bu mesajın Kaan'ın yazdığını anlamam çok uzun sürmemişti.
Gerizekalı çocuk.
Ne diye benim adıma yazıyorsun?
Üstelik benim asla yazmayacağım şeyi yazmıştı.

Kaan'ı döveceğimi aklımın bir ucuna not ettim ve yazılanları okumaya devam ettim.

Beren: Ne
Beren: Liva. İyi misin
Liva: Hiç olmadığım kadar
Beren: Kaan sen misin
Liva: Nerden anladın ya?
Beren: Bu ilk kez olmuyor ya hani Kaan'cığım?

Evet daha öncesinde de Kaan benim adıma Beren'e yazmıştı.
O zamanlar Beren, Kaan'ın yazdığını bilmediği için bana 1 hafta küsmüştü. Ama sonra suçsuz olduğumu anlayınca barışmıştı.

Liva: Doğru ya
Liva: İki eğlencemiz vardı onunda içine ettin
Beren: Kaan iyi misin çocum?
Liva: Bye

Kesinlikle iyi değildi.

Umarım Buğra ile mesajlaşmamıştır diyerek Buğra ile olan sohbetimize girdim.
Kahretsin! Tabii ki de yazışmıştı.

Buğra:Pişt
Buğra: Güzelim

Eğer Kaan benim yerime cevap vermemiş olsaydı ve tabii ki mesajı zamanında görseydim, ona güzelin miyim gerçekten, diye cevap verirdim.

Liva: Güzelim?
Liva: Hayırdır koçum?

KAAN SENİ BİR ELİME GEÇİRİYİM O ZAMAN KOÇU DA KUZUYU DA GÖSTERECEĞİM.

Buğra: Pardon

Buğra: Güzelim kelimesini sevmediğini bilmiyordum.

Buğra: Ama sert cevap vermeseydin ya
Buğra: Ponçik kalbim kırıldı

Ama senin o ponçik kalbini yerim ben

Liva: SENİN O PONÇİK KALBİNİ DE SENİ DE BİR ŞEY EDERİM GÖRÜRSÜN

Allah'ım nolur bunu yazmamış olsundu. Yanlış görmüşümdür ya. Rezil olmamışımdır. Dimi?

Buğra: Liva'nın babası falan mısınız?

Buğra: Eğer öyleyseniz özür dilerim efendim.

Buğra: Sizi anlıyorum

Buğra: Yani benimde bir kızım olsa ve ona güzelim yazan birisi ile

Liva: Sen ne anlatıyon be abla gözünü seveyim be abla

Buğra: Sanırım Z kuşağı babasınız.

Buğra: Ne güzel.

Buğra: İleri de bende Z kuşağı babası olmak isterim

Liva: Ya sende eğlenecek adam değilsin of

Buğra: ?

Liva: Ne yapsam acaba

Liva: Eğlenecek değilde evlenecek birini mi bulsam

Liva: Bye

Buğra: Tamam.

Buğra: Telefonun başındaki her kimsen telefonu yavaşça Liva'ya verir misin? (16.25)

Buğra: Allah'ım ben neyle sınanıyorum? (16.32)

ASIL BEN NEYLE SINANIYORDUM?
Utançtan terin dibine girmiştim.

"KAAAAAAAAAANNNNNNN!!??!??!?!?" Telefonumu sinirle yatağıma fırlattığımda yatağımda hızla kalktım ve Kaan'ın odasına girdim.

"Aha şimdi sıçtım."

*********
SELAMLARRR
NASILSINIZZZ
NASIL GİDİYOR HAYATT

BÖLÜM NASILDIIIII

SORULARA GEÇELİM O ZAMANN

Kaan'ın Liva yerine mesajlara cevap vermesi?

Kaan'ın Beren ile mesajları?

Kaan'ın Buğra ile olan mesajları?

Siz Liva yerinde olsaydınız ne yapardınız?

SORULARIMIZ BU KADARDII

Ayrıca artık bölüm sınırımız var. Sınır geçilmedikçe yeni bölüm gelmeyecek yani. O yüzden sizin elinizde olan bir şey ehehe

Sonraki bölümde görüşmek üzere canlar
Kendinize iyi bakınn

SINIR: 10 OY 70 YORUM

MARKETTEKİ ÇOCUK-TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin