Kulağında yankılanan melodi yüzünde uyanmak zorunda kalmıştı Jisung. Telefon çalıyordu ama onun o kadar çok başı ağrıyorduki gözlerini bile açamıyordu, yerinde rahatsızca kıpırdandı. Bir türlü susmuyordu telefon, yerinden zorla kalktı ve telefonunu eline alıp kimin aradığına bakmadan açmıştı.
'Alo?'
'Yazar bey?'
'Oh, Bay Sehun...'
'Yeni uyanmış gibisiniz'
'Ahahaha, evet'
'Ben uyandırmış olmalıyım. Her neyse, ben başka bir şey için aramıştın sizi'
'Buyrun'
'Yazar bey, müsaitseniz bugün bulaşabilir miyiz? Hikaye hakkında konuşmamız gereken şeyler var'
'Ah, şimdi mi?'
'Evet, sizin içinde uygunsa tabi'
'Şey...kahvaltı yapmadım ama...'
'Sorun değil, ben size bir şeyler ısmarlayacağım. Saat 10'da XXX kafede buluşalım'
'Tamamdır Bay Sehun'
'Görüşmek üzere yazar bey'
Telefonu kapatıp derin bir nefes aldı Jisung, ne kadar zamanı kaldığını görmek için saate baktı, 1 saati vardı. Yeterde artardı.
İlk önce elini yüzünü yıkamak için lavaboya girdi, [ben bunları sıçtırtmıyorum aga] işlerini hallettikten sonra ise dolabının karşısına geçip ne giyneceğini düşündü.
Fazla uzun sürmemişti düşünmesi, aklından yaptığı kombini eline aldı ve giymeye başladı. Giyinme işi bittikten sonra aynadan kendine bakmıştı, kusursuzdu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
[Kombini böyle bir şey]
Gerekli olduğunu düşündüğü her şeyi almıştı yanına. Çıkmadan önce unuttuğu bir şey var mı diye düşünmeye başlamıştı.
Dışarı çıktığında gideceği kafe yakın olduğundan dolayı yürümeyi tercih etmişti. Kafeye yaklaştığında biraz yavaşladı ve elini cebine atıp telefonunu çıkardı, saate baktı ve derin bir oh çekti. Geç kalmamıştı.
Kafenin içine girdiğinde etrafa bir göz attı, gözleri aradığı kişiyi bulunca hızlı adımlarla yanına ilerledi. Sandalyesini çekti ve oturdu. "Umarım sizi bekletmemişimdir Bay Sehun" dedi mahçup bir şekilde. Bay Sehun gülümsedi, "Hayır, bekletmedini. Bende yeni geldim sayılır zaten" Jisung kafasını salladı sadece.
