Let's get down to business! (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 41

Ντόριαν

Άκουσα ήχο πόρτας να ανοίγει και γύρισα πίσω, με την ανάσα κομμένη, περιμένοντας να δω την Αλίσα.

Από το σπίτι της όμως βγήκε μια άγνωστη κοπέλα.

Έτρεξα κοντά της.

- Ποιός είστε και τί θέλετε; Έβαζα ηλεκτρική και θα ορκιζόμουν ότι άκουγα το κουδούνι. Εσείς χτυπούσατε;

- Ναι...συγνώμη, αυτό δεν είναι το σπίτι της Αλίσας;

Ρώτησα μπερδεμένος κοιτάζοντας την άγνωστη κοπέλα.

Στα λόγια μου με κοίταξε από πάνω ως κάτω.

- Εσείς ποιός είστε;

- Είμαι...γνωστός. Είναι μέσα; Μπορείτε να τη φωνάξετε; Δεν θα την απασχολήσω πολύ.

Είπα με παρακλητικό τόνο, ελπίζοντας ότι η Αλίσα είναι μέσα.

- Λυπάμαι μα η Αλίσα δεν είναι εδώ. Έχει βγει έξω.

Ένιωθα να βουλιάζω. Ώστε γύρισε σπίτι κι απλά λείπει.

- Αν γυρίσει τί να της πω; Ποιός τη ζήτησε;

- Αφήστε το...έτσι κι αλλιώς άφησα μηνύματα στον τηλεφωνητή της. Απλώς αν τη δείτε...πείτε της να ακούσει τα μηνύματα.

Είπα απογοητευμένος.

- Εντάξει λοιπόν. Θα της το πω.

- Νόμιζα ότι ζούσε μόνη της...

Είπα κοιτάζοντάς τη.

- Είμαι φίλη της και ήρθα να τη βοηθήσω στις δουλειές. Νάνσυ. Χάρηκα!

Είπε κι άπλωσε το χέρι της.

- Παρομοίως Νάνσυ.

Είπα και έπιασα το χέρι της σε χειραψία.

Ύψωσε το φρύδι της περιμένοντας να ακούσει το όνομά μου.

Όταν έκανα το συμβόλαιο με την Αλίσα κι όταν έκανα συμβόλαια και με παλαιότερες κοπέλες, όρος του συμβολαίου ήταν να μείνει το όνομά μου κρυφό. Να μην αποκαλυφθεί προς τα έξω για κανένα λόγο. Δεν ήθελα το όνομα Ντόριαν Χέντερσον να κυκλοφορεί και να βγουν φήμες. Αυτό θα ήταν το τελευταίο καρφί στο φέρετρό μου. Θα ήταν η έναρξη της καταδυνάστευσης του παρελθόντος μου. Δεν άντεχα στη σκέψη να με κυνηγούν, να με συζητάνε και να προσπαθούν να εισχωρήσουν στην προσωπική μου ζωή. Αν μάθουν τί μου συμβαίνει, είμαι τελειωμένος.

Μπορεί να φάνηκα αγενής που δεν είπα όνομα αλλά είμαι βέβαιος ότι αν γυρίσει η Αλίσα θα της πει για την περίεργη αυτή συνάντηση και τότε η Αλίσα θα καταλάβει...