Let's get down to business! (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 3

Αλίσα

Περπατούσα εκνευρισμένη μέχρι που έφτασα στο αυτοκίνητό μου. Έδωσα στον εαυτό μου λίγα λεπτά μέχρι να ηρεμήσω. Αφού πήρα βαθιά εισπνοή κι εκπνοή, άρχισα να τσιρίζω από τα νεύρα μου.

Ηλίθια!

Ηλίθια!

Ηλίθια!

Προλαβαίνω να τρέξω και να διακόψω τη συνέντευξη;

Όλα κρέμονται από μια λεπτή κλωστή. Όλα εξαρτώνται από το αν η επόμενη κοπέλα αρέσει στον κ.Χέντερσον.

Μισό λεπτό. Γιατί τον λέω συνέχεια κ.Χέντερσον; Δε φαίνεται δα και κανένας μεγάλος. Νεότατος δείχνει. Πώς τον λένε άραγε; Δεν έχω ιδέα.

Θα το ψάξω όμως.

Κι αν πάρει εκείνη την κοπέλα; Τί θα κάνω; Θα περιμένω 6 μήνες να ξαναπάω; Κι αν της ζητήσει να ανανεώσουν το συμβόλαιο μετά από τους έξι μήνες;

Κορόιδο είναι; Φυσικά και θα δεχτεί η άλλη...

Αχ, γαμώ το ηλίθιο μυαλό μου, γαμώ!

Χτυπούσα τα νύχια μου στο τιμόνι.

Πάει, έχασα την ευκαιρία από έναν εγωισμό. Μη με πει τάχα "εύκολη"...

Έριξα το κεφάλι μου στο τιμόνι κι αφού αυτοχαστουκίστηκα διανοητικά πολλές φορές, ξεκίνησα με βαριά καρδιά για το σπίτι.

Πώς γίνεται μια απλή συνέντευξη να σε εξουθενώνει;

Όταν έφτασα, άφησα τα κλειδιά, έβγαλα τα παπούτσια.

- Σαμ; Έφτασες;

Φώναξα καθώς έμπαινα στο καθιστικό.

Τίποτα. Όπως κάθε φορά. Δουλεύει σκοτωτά ωράρια. Ένιωθα άσχημα που εδώ και καιρό ψάχνω δουλειά και δε βρίσκω.

Ο ένας είναι ανώμαλος, ο άλλος σου λέει ότι έχει ήδη καλυφθεί η θέση, ο άλλος υπόσχεται ότι θα απαντήσει σύντομα και περνά ένας μήνας σιωπής κι ακόμα απαντάει...

Εδώ που τα λέμε, το σπίτι συντηρείται μόνο από τις δύο δουλειές του Σαμ. Έχει δίκιο να μου φωνάζει και να έρχεται τόσο κουρασμένος ώστε να πέφτει πτώμα στο κρεβάτι.

Μπορεί το σπίτι να είναι δικό μου, αλλά νιώθω άχρηστη γιατί δεν μπορώ να το συντηρήσω. Νιώθω ότι δεν έχω τίποτα άλλο που ν' αξίζει...

Κάποτε είχα μια αξιοπρεπή δουλειά, είχα χρήματα και αυτοπεποίθηση, ώσπου εκείνος που νόμιζα ότι με αγαπούσε με όλο του το είναι και θα με έκανε σύντομα γυναίκα του...με παράτησε.