CELESTE-JİKOOK

22. bölüm

"Hastayı acilen acil müşaade odasına alın. Bay Jeon siz içeri giremezsiniz, üzgünüm"

Bay Kang bu cümleleri söyledikten sonra müşaade odasına girmiş ve henüz on beş dakikalık bu süre boyunca içerden haber gelmemişti. Delirmek üzereydi Jungkook.

Odaya girdiğinde Jimin'i yerde bayılmış halde bulunca şok geçirmişti. Hiç vakit kaybetmeden Jimin'i hastaneye yetiştirmişti. Yolda gelirken doktor bay Kang'ı arayıp bilgilendirmiş, daha sonra Yoongi'yi arayıp herkese haber vermesini istemişti.

şimdi ise Jimin'i acil müşaade odasına almışlardı ve Jungkook, titreyen elleriyle kapıda bekliyordu.

"Tanrım.. lütfen birşey olmasın"

Bacakları daha fazla onu taşıyamamış, olduğu yere dizleri üzerine çökmüştü. Sürekli dua ediyordu, içerden gelecek güzel haberi bekliyordu. Jimin'i içeri almalarının üzerinden yirmi dakika geçmişti ki kapı açılmış, bay Kang Jungkook'un yanına gelmişti.

"O-onlar iyi mi?"

Titreyen sesiyle sorunca bay Kang maskesini indirip yüzünde ufak bir tebessümle bakmıştı dolu gözlere.

"Korkmayın bay Jeon, oğlunuz biraz sabırsız sanırım hemen sizi görmek istiyormuş. Birazdan Jimin beyi ameliyata alacağız"

"Ama daha üç gün vardı doğuma?"

"Evet ama endişe edecek bir durum yok merak etmeyin, sadece bebeğiniz biraz sabırsız, baygınlığın sebebi ise ani kasılma ve düşük tansiyondan kaynaklanıyor"

"Bir sorun olmayacak değil mi?"

"Hayır, hayır merak etmeyin. Hiçbir sorun olmayacak. İzninizle"

Doktor konuşmasının ardından odasına yönelmişti. Hemşire gelip Jungkook'a bir belge imzalatmış, ve hazırlıklar için ordan ayrılmıştı. Açılan acilin kapısıyla Jungkook'un gözleri yatakta yarı baygın eşini bulmuş, yanına adımlamıştı.

"Güzelim.. iyi misin?"

Ellerini tutarken sordu Jungkook. Jimin, yorgunca gülümsedi. Şuan çok bitkin ve çok heyecanlı hissediyordu.

"İyiyim sevgilim, oğlumuzu kucağımıza alalım daha iyi olacağım"

"Merak etme çok az kaldı sevgilim, birkaç saat sonra yanımızda olacak. Dayan olur mu?"

"Tamam aşkım"

İkisinin konuşması sırasında gelen seslerle ikilinin bakışları onlara doğru telaşla gelen aile ve arkadaşlarını buldu. Bayan Hyun-joo, hızla yaklaşıp Jimin'in ellerini avuçları arasına alıp öpücük kondurdu.

"İyi misin annecim?"

"İyiyim anne, baba? Merak etmeyin"

"İyi olacaksın tabi, benim oğlum güçlüdür. Korkma oğlum annen ve Jungkook her zaman böyle abartırlar"

Hyun-joo eşinin söylediklerine göz devirdi. Jimin'i rahatlatmak için böyle konuştuğunu bildiği için şimdilik sessiz kaldı. Şimdilik..

"Evet annecim ne kadar abarttığımı en iyi baban biliyor"

Jimin, onların her zamanki tatlı atışmasına gülerken Seokjin ve eşi Na-eun yanına gelmişti.

"Jimin, iyi misin güzelim?"

Seokjin, titreyen sesiyle sordu. Na-eun ise çoktan ağlamaya başlamıştı bile.

"İyiyim hyung merak etme. Nuna sende ağlama lütfen, gerçekten iyiyim"