TAEJİNİNASKİ

19 Final

Bu kitaba baya heyecanli bi şekilde baslamistim ama sonralarda hic yazma istegi gelmedi, ne yazacagimi bilemedim falan. Kitabi silmeyi bile dusundum ama kitabi yarida birakmayi da hic istemedim cunku en nefret ettigim seylerdendir. Ve ben de daha fazla uzatip daha da batmadan bitirmeye karar verdim. Umarim final guzel olur, umarim begenirsiniz. 💖

Zaman atlamalarini hic sevmem normalde ama finallerde cokta kotu olmuyo bence.

*

3 ay sonra...

Bir hafta önce mezun olmuştuk. Ve bugünde mezuniyet balosu vardı. Çok heyecanlıydım, iki hafta öncesinden Jinle beraber kıyafetlerimizi almıştık. Saat henüz erkendi ama ben yine heyecandan uyuyamamıştım. Banyo yaptım, kahvaltı yaptım, kıyafetlerimi güzelce ütüledim ve en son dışarı çıkıp biraz yürüyüş yaptım. Gerçekten heyecandan yerimde duramıyorum.

Dolaşmaya devam ederken telefonum çaldı. Annem arıyordu. Hemen açtım, merak etmiş olmalıydı. Haber vermemiştim çünkü.

"Efendim anne?"

"Nerdesin oğlum sen? Odanda göremeyince çok korktum. İyi misin?"

"İyiyim anne merak etme. Yürüyüş yapmaya çıkmıştım sadece. Haber vermeyi de unutmuşum özür dilerim."

"Tamam yavrum sorun yok, heyecanlısın biliyorum. Ama bir dahakine haber ver olur mu?"

"Tamam annecim veririm. Ben de birazdan gelecektim zaten. İstediğin birşey var mı?"

"Yok oğlum sen gel yeter."

"Tamam o zaman görüşürüz anne."

"Görüşürüz oğlum."

Telefonu kapattım ve cebime koydum, sonra da eve doğru yürümeye başladım.

*

Saat 18.30 gibi diğerleriyle buluşup balonun olacağı yere gidecektik. İki saat vardı ve ben heyecandan ölecektim. Niye bu kadar heyecan yaptım bilmiyorum ama çok fazlaydı...

Anneme söyleyip odama çıktım ve hazırlanmaya başladım. Kıyafetlerimi giydim ve aynanın karşısına geçtim. Saçlarımı düzelttim, gayet iyi görünüyordum aslında. Ama biraz makyaj yapmak istiyordum. Tabiki hayatımda kapatıcı sürmek harici makyaj yapmadığım için annemden yardım alacaktım.

Odamın kapısını açtım ve bağırdım, "Anneeeeeeee!"

"Ne var oğlum, niye bağırıyorsun?"

"Bana yardım etmen lazııım!"

"Tamam sus geliyorum bağırma."

Çok geçmeden yanıma geldi ve ne olduğunu sordu.

"Anne bana biraz makyaj yapabilir misin?"

Annem şaşkınca bana baktı, haklı yani ilk defa böyle birşey istiyorum.

"Emin misin oğlum? Yani istersen yaparım tabi de... Böyle de çok güzelsin zaten. Yanlış anlama ben kötü karşılamam, ama orada bir sürü insan olacak yavrum, garip garip bakarlar, birşey derler moralini bozarlar. Bu güzel günde üzülmeni istemem."

"Güzel annem, ben senden düğün makyajı istemiyorum ki. Sadece biraz gözlerimin çevresini renklendir, biraz parlayayım diyorum o kadar. Hem birşey diyemezler ki bana, unuttun mu Jin var yanımda. Güçlü sevgilim benim."

"Şımarma hemen öküzüm benim. Biliyorum Jin var ama yine de gerilmeye gerek yok. Neyse, bekle beni hemen malzemeleri alıp geliyorum."

Odadan çıktı ve yine çok geçmeden elinde bir çantayla geri geldi.