Zain pov
Pagkatapos sabihin ni kuya blake ang dapat niyang sabihin sa akin ay nag usap na sila ni thea. Kami kami lang dalawa ang nag uusap dahil private daw yun ika niya.
"Xy" tiningnan ko kung sino ang tumawag.
"Dika uuwi? " she ask. Tanging tango lang ang tinugon ko.
"I'm staying here, this night you can go home" tumango naman siya staka sinabihan ang iba. Nakita ko na tiningnan pa ako ni kuya blake.
"How is it important that you wearing a nerd stuff xy" pinag aralan niya pa ang mukha ko.
"Important to hide my identity, masyadong maraming kalaban" tumango lang ito staka sila umalis. Nag group hug pa. Ito talagang si kiah.
Pagka alis nila ay may tinawagan na agas ako.
("Hello Queen")
"How is he? "
("Dipa siya nagigising ")
" I'm coming"
Nag end na ang call namin. Napa hinga ako ng malalim. Masakit pala masaktan. Ang hirap kaya. Lumabas ako. At puno nga ito diba? So umupo muna ako sa ilalim ng puno at tumingin sa kalangitan..
Maraming butuin na nag niningning sa kalangitan. Maganda siya sa paningin. Bata pa lang ako hilig ko ng tumingin sa kalangitan, kapag walang mga bituin para akong nalulungkot.
Nasasayahan kasi ako kapag may bituin,
"Mommy, look at the sky it's so beautiful" ngumiti naman si mommy staka siya tumingin sa langit. Ginulo niya muna ang buhok ko.
"The stars, it's nice" ngiti lang ang nakita ko kay mommy.
"Baby, if you miss me just look at the sky, if there's a brighter star it was me" napatingin ako kay mommy ng sabihin niya yun.
"Really? I always missing you mommy, you and daddy always busy, the stars can make me happy" kinurot niya ang pisnge ko.
"Make it the instrument baby, hmmp! " tumango lang naman ako.
Na alala ko yun. Sobrang fresh pa nun sa utak ko, ang memoryang yun.
"Zain? Why are you crying? " agad kung pinunasan ang luha ko. I'll never cry in front of the people. But--arggghhh nevermind.
"Nothing why are you here? " umupo ito sa tabi ko.
"I just worried about you, you've wounded you must rest" tiningnan niya pa ang balikat ko na bagong gamot ni kiah.
"Don't worry about me Rex I'm fine" di siya naniwala kaya kinuha niya ang braso ko at tiningnan yun.
"Pina imbestigahan na yun nangyari sa room, " he said, na nakatingin lang sa sugat ko. "Malalim ang sugat mo" agad kung binawi ang braso ko.
"It's okey" tiningnan niya muna ako.
"Bakit nandito kapa? Gabi na ah! " huminga ako ng malalim as in malalim pa sa balon.
"This is my favorite place since I'm here, diko na pinansin ang nakalagay maganda ang place na ito. Kapag gabi makikita mo ang kalangitan. " naka tingin ako sa kalangitan, tumawa siya ng mahina.
"I thought you" re a ghost but ng makalapit ako di pala" ngumiti lang ako ng tipid. Diko siya pinansin.
"Why are you here? " staka ko siya tiningnan. Nakatingin lang siya sa malayo.

YOU ARE READING
ʙᴇʜɪɴᴅ ᴛʜᴇ ᴍᴀsᴋ
Roman d'amour𝑇ℎ𝑖𝑠 𝑠𝑡𝑜𝑟𝑦 𝑖𝑠 𝑎 𝑤𝑜𝑟𝑘 𝑜𝑓 𝑓𝑖𝑐𝑡𝑖𝑜𝑛. 𝐸𝑣𝑒𝑟𝑦 𝑐ℎ𝑎𝑟𝑎𝑐𝑡𝑒𝑟, 𝑝𝑙𝑜𝑡, 𝑝𝑙𝑎𝑐𝑒, 𝑎𝑛𝑑 𝑜𝑡ℎ𝑒𝑟𝑠 𝑖𝑠 𝑤ℎ𝑜𝑙𝑒 𝑖𝑚𝑎𝑔𝑖𝑛𝑎𝑟𝑦. 𝑃𝑙𝑎𝑔𝑖𝑎𝑟𝑖𝑠𝑚 𝑖𝑠 𝑎 𝑐𝑟𝑖𝑚𝑒. 𝑊𝑟𝑖𝑡𝑡𝑒𝑛 𝑏𝑦: 𝑉𝑒𝑛𝑖𝑐𝑒 𝑇ℎ𝑒𝑟�...