Benim adım Lara Berter. Çocukluğundan beri ailesi tarafından 'Sakın Kimseye Güvenme' denerek büyütülmüş, çok küçük yaşlardan itibaren ailesi tarafından donanımlı bir ajan olmak için yetiştirilmiş biriyim.
Bu ise benim hayatımda ailem dışında ilk de...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İlaç? belki de zehir"
"Ne zaman kendine gelecek?"
"Muhtemelen bir veya yarım saat sonra kendine gelir"
Kulağımı tırmalayan cümleler ile yüzümü buruşturarak gözlerimi araladım, boğazım kurumuştu ve gözlerim acıyordu.
"Efendim Lara hanım kendine geldi"
Sesin sahibine döndüğümde görüntü önce bulanık olsa da sonradan netleşecek görmemi sağladı, karşımdaki kendi hastanemizdeki daha önce görmüş olduğum bir hemşireydi.
Neler oluyordu?
Gözlerim Keyan Bey'e kayınca rahatlamış yüz ifadesi olanların tek tek aklıma düşmesini sağladı.
Aniden yatakta doğrulmaya çalışarak "O piçi öldüreceğim!" diye yükseldim ve kalkmaya çalıştım. Evet sadece çalıştım çünkü kalkamıyordum, kalkmayı bırakın hareket dahi edemiyordum. Sanki üstümde 100 kiloluk bir çuval var gibi hissediyordum. Büyük ihtimalle uzun süredir yatıyor olduğum ve aniden hareket etmeye kalkıştığım için olmuştu.
Keyan bey "Merak etme sorgu odasında" dediğinde sakinleştiğimi hissettim.
Demek kaçmamıştı veya kaçmıştı, ama yakalanmıştı. Ben uyurken neler olmuştu?
Düşüncelerimi hemen dile getirerek "Ben baygınken neler oldu?" diye sordum.
Keyan bey hemşireye baktığında hemşire çıkması gerektiğini anladı ve büyük ihtimalle daha yeni değiştirmiş olduğu bitmiş serumu iğne ve ilaçların olduğu tepsiye koydu, daha sonra tepsiyi de alıp vakit kaybetmeden odadan çıktı. O çıkana kadar sessizce onu beklemiştik.
Hemşire çıktığında Keyan bey yatağımın yanındaki koltuğa oturdu ve sakince olayları anlatmaya başladı;
"Zehirlenmişsin"
Bunu zaten biliyordum, biraz geç de olsa anlamıştım, o it yapmıştı, onu kesinlikle öldürecektim.
"Herkesin telefonu kapalı olduğu için mesajını görsek bile güncel konumunuzu bilmediğimiz için sizi bulamadık, telefonları kapatmadan önceki konumunuz sayesinde ormana geldik, sizi bulması için 5 özel ekip ile ormana geldik, gelmemiz 1 saat sürdü o zamana kadar sen çoktan lalina şelalesine varmıştın, sadece senin telefonun açıktı, sadece senin konumuna erişebildik, sen telefonda zehirlendiğini söylediğinde olanları anladım ve ne durumda olduğunu anlamak in sana sorular sordum, ama sen beni duymadın, sana seslensem bile senden cevap gelmedi, sadece telefonun yere düşüş sesini duydum, bir süre sonra da o adam telefonu yerden kapattı zaten."
