- 𝙋𝙖𝙥𝙚𝙧 𝙍𝙞𝙣𝙜𝙨 -

302 31 6
                                    

" I like shiny things but I'll marry you with paper rings "

Animagus olacağız! Evet konuya böyle dalıyorum çünkü animagus bu boru değil! Babamlar gibi iksiri yapmakla uğraşmadık tabii ki hazır bir iksiri ihtiyaç odasında aradık ve Bingo karşımızda tam 3 şişe vardı,

" önce patronus yapacaktık dimi ya "

Luna'nın dediğiyle ofladım ne uzun işti bu ya! Babamlar nasıl dayanmış Hala anlamıyorum

Asamı kaldırdım,

9 yaşındayken Vincent'in beni elimden tutup ağaçtan indirdiği anıyı düşündüm,
Evet hayatta en mutlu olduğum an buydu çünkü napabilirim umut fakirin ekmeği

Asamdan çıkan ışık bir kar kurdu olunca gülümsedim, beyaz mavi gözlü bu kurtlar benim zaten çok sevdiğim hayvanlardı,

Harry Çatal boynuzlu geğik, Luna da bir tilki patronusuna sahipti,

İksiri içip yaprak gibi bir şeyi yanağımızın içine yapstirdigimizda hiçbir şey olmadı,

" Harry su kitaba baksana belki bir şeyi kaçırdık "

Luna harryden önce kitabı alıp baktığında dehsetle bize döndü ,

" bu yapraklar 1 ay ağzımızda kalacakmış! "

Gözlerim büyüdü,

" nasıl yemek yiyeceğiz ya! "

Harryden gelen sesle ona döndüm,

" katlanmak zorundayız , Vincent için "

(...)
Önümde duran çikolatalı ekmeğe bakıp iç çektim,
Yaprak düşmesin diye yapışkan hiçbir şey yememeye karar vermiştik , ağlamak üzereydim çaprazımda oturan Ron bana döndü üzülmüş gibi bakıyordu,

" Diyette misin? Halbuki formunda yerinde çok üzüldüm senin için "

Üzüntüsünü yemin ederim gözlerinde görüyordum, dolu gözlerimle çikolatalı ekmeği önüne yittim,

"al senin olsun"

" Bir savaş kahramanının kalkani gibi bu hediye , Kutsal emanetini gözüm gibi saklayacağım "

Ekmeği dörde katlayıp yediğinde devam etti,

" midemde "

(...)

Sonunda Noel Tatili gelmişti! Yaprak mucizevi şekilde hâlâ yerindeydi,

Ben hiçbir şey olmasa uykumda yutarım diye bekliyordum ama başarmıştım ve tam 2 gün sonra animagus olacaktık,

Trene bindik,
Harry, Luna, Vincent, Ben, Neville aynı kompartmanda oturuyorduk

Trene bindiğimizde yolculuğun ilk dakikasından kompartmandaki herkesten şöyle bir ses duyuldu,

" SIKILDIM YA "

birbirimize bakıp gülümsedik çantamdan Oliver dan aldığım patlayan misketleri çıkardım , bu misketler patladığında ses değil farklı renkte duman yayıyordu ve ısın kötü tarafı dumanı soludugunuzda ten renginiz soludugunuz renge dönüşüyordu!

𝙈𝙖𝙧𝙖𝙪𝙙𝙚𝙧𝙨 𝘼𝙜𝙖𝙞𝙣 - TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin