𝙈𝙖𝙧𝙖𝙪𝙙𝙚𝙧𝙨 𝘼𝙜𝙖𝙞𝙣 - Tamamlandı

- 𝙎𝙩𝙖𝙣 -

"The morning rain clouds up my window"

Lily hâlâ şoktaydı, göz yaşları öyle akıyordu ki bayılacağını sandı bir an, Sarah'nın babası Richard 14 yıl sonra kızının ondan özür dilemesini ve torununu ona emanet etmesini atlatamıyordu, yerde dizleri üzerinde durup ağlayan kıza yaklaştı, hayatında ilk kez diz çöktü ve ona sarıldı,

" Buradayım birtanem, buradayım "

Kızın hıçkırıkları artarken arkasından gelen şifacı onu uyutacak bir büyü fısıldadılar,

Kız babasının çaprazındaki yatağa yatırıldı, Lily kızın yanındaki sandalyeye oturmuş başını kızın göğsüne yaslamış sessizce göz yaşlarını döküyordu , James karısının oturduğu sandalyenin yanında, ellerini göğsünde bağlamış olanları sindirmeye çalışıyordu,

Richard Heather'ın diğer tarafına oturmuş saçlarını okşuyordu, kızına yaşattıkları için öylesine pişmandı ki peşinden gitmeyi bile düşündü sonra kızının ona emanet ettiği küçük kıza baktı, onun için dedi kendine onun için,

Bu sırada gözlerini açan sirius yaralarının acısından yatakta doğrulamadı bile, onun gözlerini açtığını gören James hemen yanına gidip konuştu,

" Dostum İyi misin?"

"İ-İyiyim Sarah nerede? "

James sustu bogazi düğümleniyordu söylerken,

" Pati, Sarah'ı kaybettik "

Sirius duyduğu şeyin ağırlığıyla yaralarını umursamadan yataktan kalktı, ne yapabilirdi bilmiyordu ama hayat arkadaşını bir daha göremeyecekken nasıl rahat yatağında uyuyabilirdi ki,

O odadan çıkarken Heather anı seslerle uyandı, etrafına baktığında olanları hatırlayıp tekrar ağlamaya başladı,

Yatakta doğrulup annesinin az önce yattığı şimdi ise yatak bile olmayan o yere baktı gördüğü bosluk onu daha çok ağlatırken aniden kalkıp morgun kapısına doğru koştu, annesi içerideydi, nasıl olurdu bu ? Nasıl ölürdü kadın?

Morgun önüne geldiğinde kendiyle aynı durumda olan babasını gördü, koşup ona sarıldığında adam acıyan yaralarını umursamadan kızına karşılık verdi,

Hastanenin koridorunda dolaşan cadılar ve Büyücüler ise bir ailenin dağılışı şahit olmuşlardı,

Saatler ilerlerken kimse uyuyamamıştı,

Ertesi sabah düzenlenen cenaze töreni ise oldukça kalabalıktı, gelenler Heather, Sirius ve Richard'a Sarah hakkında iyi dileklerini dileyip cenaze töreninin yapılacağı alana geçiyorlardı, Heather çoğunu dinlemiyordu bile,

Bir anda boynuna dolanan kolların sahibine baktığında başını omzuna gömdüğünden ona sarılan kişiyi görememişti,

Ama gerçekten çok iyi hissettirmişti bu sarılma ona, karşılık verdi, ne kadar sürdüğünü bilmiyordu ama ayrıldıklarında yüzüne baktı, Martin Rosier...

" Gereksiz konuşup beynini kalabalıklaştırmak istemedim, konuşmak istersen dinlerim "

Heather şaşkındı, ama 2 gün içinde ilk kez yüzüne yerleşen gülümsemeyle yanıt verdi,

" Teşekkür ederim "

Martin babasıyla biriktikte yürüyüp gittiğinde kapıdan Remus, Dora ve Vincent girdiler,

Remus ve Dora'dan sonra Vincent sirius'a dönüp konuştu,

" Işıklar içinde uyusun amca "

Yanındaki eskiden kardeşi gibi gördüğü şimdiyse sadece arkadaşı olan kıza bakmadan salona girdiğinde içinde sadece Sarah teyzesinin üzüntüsü vardı,