ZELZELE

Acı Anılar Kalbi Vurur

En sonunda masaya geçtik ve bir şeyler yemeye başladık benim gözüm sürekli Nurdaydı çünkü ağzından bir şey kaçırırsa biz biterdik.

Nur kahvaltıda hiç bir şey söylememişti ama bu söylemeyeceği anlamına gelmiyordu ve ben hâlâ stres yapıyordum

Ateş ise çok rahat davranıyordu bu benim sinirlerimi daha çok bozuyordu

"Ateş hiç mi endişe etmiyorsun ?" Diye sorduğumda bana bakıp sırıttı "senin kadar değil ama bende stres yapıyorum " dedi bende onun omzuna bir yumruk attım

Ve bende sırıttım biz dışarıda ayakta konuşurken diyerleri oturuyorlardı "biz neden ayaktayız? " dedim ve Ateşe döndüm " bilmem neden ?" dedi bende oturmak için işaret yaptım " e hadi oturalım bari " dedim o ve ben de ekibin yanına oturduk .

Uzun bir süredir sohbet ediyorduk ama Nur hiç bir şey çaktırmıyordu bu da beni biraz daha rahatlatıyordu

En sonunda eğitime geçmiştik ve o sırada yanıma Nur geldi ve " eskisi gibi mi egitimler ?" diye sordu ben ise olumsuz bir şekilde kafamı salladım " bizim çektiklerimizi çekmiyorlar " dedim aslında Nurda ajandı ve bu yüzden hapise girdi

" e bu gün beraber eğitim verelim mi ... eskisi gibi ?" dedi bende "eskisi gibi " dedim ve gözümü kırptım

"Evet arkadaşlar bu gün Nur ile eğitim yapacağız " dedim ve bütün ekip buna şaşırdı o sırada Yiğit "eyvah bunlar yan yana geldiklerinde adamın canını alıp söküyorlar ..." dedi bize bakarak sonra ise benim guruba baktı ve " Allah rahmet eylesin sizleri çok severdik " dedi bütün ekip gülmeye başladı

Benim gurup ise çok fazla korkmuştu Nur ise " arkadaşlar o kadarda fazla şey yaptırmayacağız " dedi ve devam etti " en fazla iki gün ayağa kalkamazsınız o kadar " dedi ve gülmeye başladı

"Arkadaşlar siz onlara bakmayın ben veririm burda " dedim ve onların korkusunu biraz daha hafiflettim " hem bizlerde sizinle birlikte yapıyoruz " dedim gurup rahatlamaya başladı.

Nur konuşmaya başladı " evet bu parkur fazlasıyla uzun ve bu parkuru ben ve Cemre dışında ilk bitirene bir supriz var " dedi benim haberim yoktu ama bende başımı salladım

Nur ve ben aynı hizdaydık benim gurup ise çok arkada kalmıştı ve ekip ise bizi sadece seyrediyorlardı

Nur konuşmaya başladı " e ihtiyarlamişsın sen " dedi ve benim önüme geçti bende ona bağırarak " öyle san sen " dedim ve onun önüne geçtim ve fazlasıyla hızlı koşmaya başladım Nur, ekip ve benim gurup bana hayretle bakıyordu

Çünkü parkuru son aşamasına gelmiştim ve onu bitirmeye yaklaşık beş adım kalmıştı

Ve son adım parkur bitti diyerleri ise koşmayı bırakmış bana hayranlıkla bakiyorlardı

Ben ise " e sürprizi kimse kazanmak istemiyor mu ?" Diye bağırdım ve hepsi birden koşmaya başladılar ben ise hem onlara bakıyordum hemde nefesimi kontrol altına almaya çalıştım

Nur da bitirmişti ve diğerlerini bekledik en önce Gökhan vardı ve benim kadar yorulmadığını fark ettim " lan senin nasıl bu kadar düzgün" dedim Gökhan ise gururlu bir şekilde "askerde ilk ben koşardım ordan ama sizin kadar hızlısınız ilk defa görüyorum komutanım " dedi bende onun omzuna helal der gibi vurdum o sırada Nur şaşkın bir şekilde bakıyordu

"Ne dedin sen " dedi Gökhana bakarak Gökhanda çekinerek " ne dedim ben " dedi Nur bana şaşkın bir şekilde döndü ve " komutanım mı dedi o ?" dedi bende başımı salladım ve " aynı onun gibi " dedim ikimizin de kalbinde bir sızı olduğunu hissettim

Şubat 12

"Hakan hadi sık dişini " dedim ama pek dayanamıyordu " komutanım yapamayacağım " dedi bana bakara o sırada Nurun silahında ki kurşun bitmiş olmalı ki yanımıza geldi "Cemre Sıra sende hadi " dedi bende yanımda duran iki silahına aldım ve öna atladım bir çok kişiyi vurmuştum o sırada arkamdan birinin geldiğini anladım ve arkamı döndüm ve asıl öldürmem gereken adamı gördüm ve hemen silahı kalbine dogru sıktım ve eğildim adam kursunun kalbine gelmesiyle bana doğrulttuğu silahı sıktı ama edildiğim için isabet etmemişti

Nur "CEMRE GEL BURAYA!"diye bağırdığında hemen arkasına sakladığımız masanın arkasına gittim o sırada Hakanın baygın gözlerle bana baktığını gördüm ve zar zor konuştu " hakkınızı helal edin komutanım " dedi bende hemen" hakkım helal olsun ama böyle konuşma tamam mı aslanım " dedim ama Hakanın gözleri çoktan gitmişti

Nur hemen kalbini dinledi ve kafasını olumsuz bir şekilde salladı " olamaz olmaz olamaz Cemre bir şey yap n'olur " dedi ama çoktan hayata veda etmişti çatışma bitmişti ama Nurun da hayatı bitmişti

Nur Hakanı çok seviyordu ilk çırağıydı ve en başarılısıydı ve bunca çatışmada şimdi vurulup ölmüştü...

Günümüz

"Gökhan sen yerine geç aslanım biz geliyoruz birazdan ödülü sonra vericez " dedim o da sözümü ikiletmedi ve diyerlerim yanına gitti o sırada Nur bana bakıyordu ben Nura ve sonunda ikimizde birbirimize gözlerimiz dolu bir şekilde baktık ve gülümsedik " ne günlerdi be " dedim o da kafasını salladı " öyle " dedi

⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔⚔
Merhaba ben Bengüsu Özçelik bu bölümde biraz duygulandım Nurun hapise girmesine bu yüzden ama onu buraya koymadım başla bir bölümde göreceksiniz
Umarım begenmişsinizdir
Bir hatam varsa kusura bakmayın

Mutlu günler diliyorum üzgün olsanız bile .