Akay (Gerçek aile)

4. Bölüm

İyi okumalar satır arası yorum yapmayı ve vote atmayı unutmayın

***

Yatakta gerinirken yeni yeni ayrılmaya çalışıyordum. Doğrularak bir iki dakika boyunca anlamsızca etrafa bakındım.

Geri yatağa doğru düştüğümde tam gözlerimi kapamışken aklıma gelen şey ile sıçradım.

"Kovuldum! Bu sefer kovuldum!" Yataktan inip telefonumu aradım.

Yatağı talan etmiş sonunda telefonu bulmuştum.

Patron: Akay neler oluyor?
10.37

Patron: Mesajı görünce ara.

Elimi aklıma vurup homurdandım "Sen ilacın dozuna neden bakmıyorsun e be gerizekalı!" Diyerek saate baktım.

"Akşama kadar eşşek gibi uyumuşsun işte!"

Telefonum titremeye başladığında bakışlarımı ona çevirdim.

Açarak kulağıma dayadım "Doruk bir yatmışım 15 saat, patron da mesajı görünce dön yazmış net kovacak ne yapa-"

"Ne çalışması zengin oldun artık amınakoyayım!" Dedi ve devam etti "Ben bizimkilere dedim uyuyordur dedim de, bunlar bir panikledi görmen lazım."dediğinde Güneş'in sesini duydum.

"Aşkıııımm!"

"Efendiiiim!"

"Sonunda açabilmişsin gözlerini , kış uykusuna yattın sandık biz de!" diyip devam etti "Bartu istiyor dur."

"Güzelim?"

"Efendiim." Dedim uzatarak. "Günaydın uyanabilmişsin, bir daha uyanmayacaksın sandık biz de ."

"Allah korusun, gerizekalı." Güneş arkadan Bartu'yu azarlıyordu. "Neyse ben bir ayılayım, zaten artık işsizim baya boş bir vaktim var, bir saate orda olurum." Diyip vedalaşarak telefonu kapattım.

Odada ki banyoya gözlerimi ovarak girdim. Kafamı kaldırıp aynaya baktığımda gördüğüm görüntüyle korkuyla geriye doğru gittim.

"Euzu billahi mineşşeytanirracim." 

Damağımı çektim ve aynada yavaşça kendime yaklaştım. "Ulan uyku ilacı.." homurdanarak musluğa eğilip yüzümü yıkadım.

Etrafta havlu ararken asılı olan havluya yüzümü sildim ve asla değişmeyen suratıma baktım. "Bir günde mucize olsun, güzel bir yüzle uyanayım."

Banyodan çıkarak çantama doğru ilerleyip getirdiğim kıyafetleri giyip , dünden beri üstünden çıkartmadığım kıyafetleri çantaya sokuşturdum. Çantayı sırtıma taktım ve cüzdanımı aldım.

Son olarak odadan çıkmadan patronu arayarak boğazımı temizledim.

"Alo Servet abi merhaba."

"Merhaba merhaba Akay."

"Ben işe biraz geç kaldım da bugün de iz-"

"Birincisi izin hakkın kalmadı, ikincisi seni kovdum Akay. Yanlış anlama bir derdin olduğunda yine her zaman ki gibi yardımcı olacağım sadece işten kovdum gelmene gerek yok." gözlerimi kapattığımda devam etti "Diğerlerine haksızlık oluyor, kusura bakma." diyerek telefonu kapattığında, kulağıma tuttuğum telefonu çekerek "Canın saolsun Servet abi." dedim ve telefonumu cebime atıp odadan çıktım.

Sessiz adımlarla aşağı inerken dışarıdan gelen kanat kokusu ile yutkundum. Karnımın acıktığını yeni fark ediyordum, Bartu'ya kitlerdim hesabı artık, işsiz bir insanım iradeli kullanmam lazım paramı..