"Sokak Çoçukları"

~Bölüm. 3~

"Bölüme başlamadan yıldızı Parlatırsanız sevinirim :)"

"Hastalık.."

Rüzgar evden çıkmıştı. Yol boyunca annesini görüdüğünde nasıl tepki vereceğini düşünüyordu. Bu soruların cevabını annesinin yanına geldiğide bulacaktı. Rüzgarın içinde kötü bir hiss vardı.

Rüzgar artık Güzelyurt mahallesindeydi. Bir oraya bir buraya bakıp annesinin yaşadığı yıldız apartmanı arıyordu.
Yakınlıkta yaşlı bir teyze vardı, teyzenin elinde ağzına kadar dolu poşetler vardı. Rüzgar teyzeye yardım ederek, ondan annesinin yaşadığı katı soracaktı. Teyzeyle sohbet ederken ondan annesinin yaşadığı katı öğrendi. Evet annesi No_7 ci katta yaşıyordu. Rüzgar Teyzeye teşekkür edip annesinin olduğu kata hızlıca çıktı.

Saçını ve üstünü düzeltip kapı zilini çaldı. 2,3 saniye sonra kapı açıldı. Kapıyı 25,30 yaşlarında bir hizmetçi karşıladı. Hizmetçi kadın Rüzgara buyrun kime baktınız? diye sordu.,Rüzgar Çiçek hanımı soracaktım dedi. Hizmetçi kimsiniz? Dediğinde Rüzgar oğluyum diye cevap verdi. Hizmetçi buyrun geçin dedi Rüzgara, Rüzgar adeta heyecandan ölecek gibiydi.

Salona girdiyinde annesinin kanepede bitkin bir halde yattığını gördü. Rüzgar şoktaydı. Bir türlü kendisine gelemeyen Rüzgar annesine yaklaştı. Buda neyin nesiydi? Annesi neden bitkin bir haldeydi.?Çiçek hanım gözlerini yavaşca açınca Rüzgar göğüsünü şişirerek derin bir nefes aldı. Annesi 1,70 boylarında, kahve gözlü, dalgalı kahve renkli saçları olan bir çocuk gördü karşısında. Annesi Rüzgara tanımaz bir gözle bakarken Rüzgar benim Anne oğlun Rüzgar dedi. Annesi çok şaşkın bir yüz ifadesi ilə Rüzgara bakı. Yıllar sonra annesini gören oğul, ve oğlunu gören annesi çok garip hiss ediyorlardı.Annesi Rüzgara niye geldin? diye sordu, kendisini garip hiss eden Rüzgar bunu beklemiyordu. Annesi niye geldin oğlum san zarardan başka bir faydam olmayacak dediğinde, Rüzgar dün geceki rüyasını hatırladı. Evet rüyası Rüzgara tam bir ip ucuydu.

Bu ne demek Anne? diye sordu Rüzgar. Yıllar sonra Çiçek hanıma Anne demek garip hiss Ettirmişti, Rüzgara. Annesi Rüzgara cevap verdi. Oğlum Ben hastayım ve bu tedavisi çok zor bir Hastalık. Rüzgar ikinci kez şoka girmişti.

"Seni yıllar sonra bulmuşken hastalığa kurban veremem Anne.."
Dedi Rüzgar.

Rüzgar bitkin bir haldeydi. Yıllar sonra annesini bulmuşken, bir Hastalık uğrunda ondan vaz geçemezdi.

Rüzgar: Annesi'ne illa bir tedavisi olmalı dedi

Annesi: Göz yaşları içinde oğluna sarıldı.var oğlum ama yurt dışında" Amerikada"

Bu Rüzgarı birazda olsun rahatlatmıştı.

Rüzgar: Olsun Anne gideriz, sen iyi olacaksın hiç korkma tamam'mı diye Rüzgar annesini rahatlatmaya çalışıyordu.

Rüzgar: bundan sonra Ben varım korkmana hiç gerek yok maddi durumunu yok, yardımmı gerek ne gerekiyorsa yapmaya hazırım dedi.

Annesi: Hayır oğlum her şeyim var sağ olsun dedende çok yardımcı oluyor dedi annesi.

Ve üçüncü şok..
Nee benim bir dedem'mi var?