"Sokak Çoçukları"

~Bölüm. 5~

"Bölüme başlamadan yıldızı Parlatırsanız sevinirim:)"

"Geçmişe yolculuk"

Kadın şaşırmış bir halde oğluna baktı. Bana sorsaydın anlatırdım dedi, Çiçek hanım Rüzgara yanlarındakı yatağı gösterip otur oğlum dedi. Onların Anne oğul hasret çok büyüktü. Rüzgar yıllardır annesine sormadığı soruların hepsini sormak istiyodu,ama bir de annesinin hasta olduğunu gözünün önüne getirdi ve kafasındaki sorulardan kurtuldu. Annesine ilk olarak en merak ettiği soruyu sordu.

Anne dedi Rüzgar niye babanda kalmayı ve ya niye dedemin seni Amerikaya tedaviye göndermesini Kabul etmiyorsun? Annesi derin bir nefes alarak konuşmaya çalıştı.

Ben aslında senin babanı sevmiyordum oğlum.

Dedenin yakın bir arkadaşının oğluydu o, baban olacak pislik. Ondan nefret ediyordum,babama o adamla evlenmek istemediğimi defalarca söylemiştim ama o arkadaşma ayıp olur diyip duruyordu. Nihayet bir gün mecburi olacak şekilde sözlendik Hakan'la.

Rüzgar durmadı ve annesine sordu:

Peki neden o adamla evlenmek istemiyordun?

Çiçek hanım Rüzgarın sorusunu yanıtladı:

Nişanlı olduğumuz süreçte beni görmek bahanesiyle bize geliyordu ve benden para istiyodu,vermeyincede bana eziyyet ediyordu. Bir süre benden devamlı para alınca evlilik vakti gelmişti. Evet o lanet gün gelmişdi.

O adamın hayatımı mahv edeceğini bildiyim halde sesimi bile çıkarmadım, çıkaramadım

Çünkü babama ne desem inanmıyordu.Defalarca Hakan'ın beni incitmesinden, benden alkol için para istemesinden söz etmiştim babama ama ne söylesem bana inanmıyordu. Benim Hakanla evlenmemek için bunların bahanelerim olduğunu söyleyip duruyordu.

Rüzgar sordu:

Peki neden kaçmadın?

Çiçek hanım yine Rüzgarın sorusuna cevap verdi:

Nereye kaçacaktım, kaçmaya yerim yoktu yada kaçsaydım babamın eli kolu uzundu illaki beni bulacaktı.

Rüzgar ağzında bir küfür yuvarladı. Sinirlendiği çok açıktı.

Çiçek hanım devam etti:

Evlendikten sonra devamlı beni içki almaya markete gönderip duruyordu.Gitmeyincede dövüyordu beni.

Rüzgar sinirden ellerini yumruk yapmıştı.

Babamdan yardım bile istemiyordum çünkü ne söylersem bu defa da boşanmak için çabaladığımı sanıp hiç bir şey yapmayaktı. Artık Hakanın beni dövmesi saldırganlık haline gelmişdi. Sebepsiz yere de beni dövüyordu.

İşe de gitmiyordu.İyi ki Ben öğretmendim,yoksa o geri zekalı adam için zorla hangi parayla içki alacaktım.

Artık okuldan eve gelince ayağıma takılan içki şişelerini bile alıp çöpe atamayacak kadar güçsüzdüm.

Hayata yenilmiş gibiydim.

İyi okumalar..