Η εγκυμοσύνη της Μαργετας ήρθε την χειρότερη στιγμή στη ζωή της. Μαιος του 1938. Και εκείνη πλησίαζε τα 39. Χηρα, με ένα παιδί ήδη 20 χρονών στο εξωτερικό και τον άντρα της νεκρό από το χέρι του έρωτα της, τον πατέρα του παιδιού της. Και των δυο παιδιών της.
Είχε καταλάβει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την υγεία της αλλά δεν μπορούσε να το προσδιορίσει. Εδώ και ενάμιση μήνα ένιωθε κουρασμένη, είχε ζαλάδες αλλά το απέδωσε στην ψυχική της κούραση. Μέσα σε δύο μήνες είχε ερθει η ζωή της άνω κάτω.
Συνάντησε τον Στέφανο μετά από 20 χρόνια, κοιμήθηκε μαζί του και εκείνος; εκείνος τι εκανε; Δολοφονήσε τον άντρα της. Γιατι; Για εκδίκηση; Που δεν μπορούσε να την έχει; Του το είχε ξεκαθαρίσει, ερωμένη του δε θα γινόταν. Δε θα διέλυε το σπίτι του και ούτε το δικό της. Όχι γιατί αγαπούσε τον Γιώργη, αλλά για χάρη του Ιάσωνα.
Ο Γιώργης, νεκρός. Από το όπλο του Στέφανου. Όταν της μετέφεραν το μαντάτο λιποθύμησε. "Πόσο τον αγαπούσε", άκουσε να λένε κάποιοι, κάθε άλλο σκέφτηκε. Ήθελε τοσο πολύ να πεθάνει αυτό το τέρας, να την αφήσει ήσυχη πια, να μην την αγγίζει . Ούτε ένα δάκρυ δεν έριξε στην κηδεία του. Αλλά γιατί; Γιατί από το χέρι το δικο του ; Για ποιο λόγο; Είχε τόσες αναπάντητες απορίες και κανεις δεν μπορούσε να της δώσει την απάντηση.
-"Ακομα δεν περασαν 40 μέρες και έβγαλες τα μαύρα. Δεν ντρέπεσαι;" είπε η Αθήνα και κάθισε απέναντι της. Όσο και να την αγαπούσε την μάνα της η Μαργετα της κρατούσε μεγάλη πίκρα που πήρε η ζωή της τέτοια τροπή και έτσι αποφάσισε να μη μιλησει. Σηκώθηκε και έφυγε απ το σαλόνι για να κλειστεί στο δωμάτιο της. Κάθισε στο μπουντουαρ και χάζεψε τον εαυτό της στον καθρέφτη. "Μεγάλωσα" σκέφτηκε. Ξαφνικά ένιωσε άλλη μια μικρή αδιαθεσία και σηκώθηκε για να πάρει ένα παυσίπονο. Δεν πρόλαβε και σωριαστηκε στο πάτωμα .
-"Κορίτσι μου τι σου συμβαίνει; Εσύ έχεις χλωμιασει" Φώναξε η Αθηνά που ορμησε στο δωμάτιο ακούγοντας το θόρυβο και γονατισε δίπλα πλα της για να την σηκώσει. "Μου έχεις αρρωστήσει, θα φωνάξω τον γιατρό να σε δει".
Όντως η Αθήνα φώναξε τον οικογενειακό τους γιατρό και λίγη ώρα αργότερα εκείνος εξέταζε την Μαργετα . "Αρχόντισσα, ο κύριος Γιώργης μας άφησε νέος αλλά σε εσένα άφησε μεγάλη κληρονομιά. Με το καλο" είπε ο γιατρός και κοίταξε την Μαργετα που είχε ένα τρομαγμένη βλέμμα.
-"Δεν καταλαβαίνω...δεν εννοείτε ότι...είμαι έγκυος" κατάφερε να ψελλίσει με τις λέξεις να σπάνε μέσα της.
