Sevilmeye layık bir çocuk olmak için ders çalışmak, söz dinlemek, yaramazlık yapmamak, fikrini söylemek yerine susup oturmak, itiraz etmemek, karşı çıkmamak, istemediği işi yapmak zorunda kalmak, istediği işi başka bir bahara ertelemek yada tamamen irtadan kaldırmak...
Sevilmeye layık olmak için bütün bunları yapan bir çocuğun karşılığını almadığı sürece bir şeyi sevmesi mümkün olabilir mi?
Hayır!İşin acıklı yanı mutsuzluğunun nereden kaynaklandığının bile farkında olmayacaktır. Sevilmeye layık bir çocuk olduğundan emin olduğu halde, neden hâlâ mutsuz hissettiğini açıklayamayacaktır kendine. Sevgiyle ilgili bir fikri, inancı ve eylemi de vardır zaten halihazırda.
Sevilebilir olmayı hak etmek, sevgiyle kurduğu tek bağdır. Iyi biri olduğunda, söylenenleri yaptığında, sınıflarını geçtiğinde, kimseyi üzmediğinde, sorumluluklarını yerine getirdiğinde elde ettiği sonuç onun sevgi biçimidir artık. Kusurlu bir sevgi biçimi...
O da birilerini yada birşeyleri sevebilmek için sevgisine layık olabilecek olanları sevecektir. Onun sözünü dinleyen, fikirlerine karşı çıkmayan, canını sıkmayan, huzurunu bozmayan, onu tatmin eden, eğlendiren, iyi hissettiren, başarı kriterlerine uyan, üzmeyen, sorumluluklarını yerine getiren insanları sevmeye layık bulacaktır. Sonra birde bakacaktir ki: "dünyada sevecek insan yok!" Halbuki sevmeye her an hazırdı kendisi. Sonsuz bir sevgi pınarı vardır içinde. Alabildiğine sevecektir ama buna layık kimse yoktur ne yazık ki... Dünya artık çok bozulmuştur. Insanlar sevilmeye layık değillerdir. Herkes bencildir, kendi çıkarını düşünüyordur,çelme takıyordur, acımasızdır... Belki deen iyisi hayvanlara kendisini adamıdır. Çünkü
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Müthiş psikoloji
No FicciónSevdiğiniz için kıskançlığa kapıldığınız oluyor mu? Peki ya, sevdiğiniz için kendinizi gözden çıkardığınız, var gücünüzle fedakarlıklarda bulunduğunuz, kendinizi sorgusuzca uğruna adadığınız, benliğinizden çaldığınız zamanlar var mi? Sevdiğiniz için...