Gerceklik

10. bolum Aci son

Giyuu ve Muichiro anlamislardi az once giden
Obanai'nin yaninda ki Mizunoto onlara soylemisti, ikiside endise kaygi butun olumsuz duygulari bir arada yasiyorlardi Giyuu ve Muichiro orada dururken Sanemi gelmisti. Sanemi diger hashiralarin yuzlerini gorunce kaslarini catti, neden boylelerdi ki? Sanemi tam agzini acacakken Obanai "Onlara yardim ettin... meslegini hic mi dusunmedin Sanemi?" diye sordu. Sanemi gozlerini sokla acti ilk basta Obanai'ye sonra ise elindeki minik deftere bakti bu defteri... sanki gormustu. Sanemi kaslarini catip hizla o defteri hatirlamaya calisti. Evet bulmustu bu defter ismini bilmedigi bir mizunoto'ya aitti. Belliki mizunoto o deftere onlar hakkinda birseyler yazmisti. Sanemi Tokitolara dogru dondu. "Ben... ozur dilerim daha dikkatli olmaliydi-" Sanemi duydugu kapi acilma sesiyle susmustu. Herkes kapinin acildigi yere dogru bakti. Gordukleri kisi Efendileriydi, hemen yere cokup saygi icin baslarini eydiler ve Efendi konusmaya basladi "Tokito Muichiro Tomiaka Giyuu ve Shinazugawa Sanemi Iblis avci birligine ve Hashiralara ihanet etmislerdir. Cezalarini ise Hashiralar kendileri karar verecektir." deyip geri donmustu. Hashiralar onlara bakip birlikte konusmaya basladilar. Bir sure konustuktan sonra Hashiralar onlara dondu ve Shinobu konusmaya basladi "Tokito Muichiro ve Tomiaka Giyuu'ya 'idam' cezasi verilecek Shinazugawa Sanemi ise 5 yil boyunca Hashiralariktan alinmistir." deyip sustu. Sanemi ona verilen cezayi duyunca kaslarini catti suan ne yapabilcegini bilmiyordu sinirliydi ve pismandi keske onlara yardim etmeseydim diye dusunuyordu. Muichiro ve Giyuu ise cezayi hak ettiklerini dusunuyorlardi. Onlar bunlari dusunurken kiliclari alindi Muichiro ve Giyuu bir tahtaya baglandi Sanemi'ye dandik fakat keskin bir kilic verdiler. Sanemi kaslarini catip "ben bunu ne yapacagim" dedi Gyomei ise "Onlari oldureceksin" dedi. Sanemi kafasini egdi. Evet pismandi ama kendisi yardim ettigi insanlari oldurecekti. Nedensiz bir sekilde rahatsiz olmustu fakat yapabilecegi birdey yoktu, yapmak zorundaydi
Muichiro Giyuu'ya dondu ve ona kisik bir sesle ona seslendi, Giyuu ona bakinca konusmaya basladi "Ne diyebilirim bilmiyorum, ama senle iyi anlastim ve sana alistim. Cennette birbirimizi bulalim." dedi Muichiro Giyuu'ya bu kadar kisa surede alismisti ayni sey Giyuu icinde gecerliydi, bu kucuk hashira'ya daha dogrusu idam edilecek kucuk hashira'ya alismisti. Giyuu kafasini salladi ve "Belkide... atalarimiza buluruz" diyip gulumsedi. Kendisi yillar sonra gulumsuyordu. Muichiro'da ayni sekilde gulumsedi sonra ise kendisine bastirilan bicagi gordu. Sanemi "Son sozlerini soyle" dedi Muichiro ise "Atalarimiz bitti Giyuu, bizde bittik" dedi ve bogazi kesilip Giyuu'ya dokundu. Giyuu kipirdandi ve gozleri doldu kendisi Muichiro'nun kafasina ve vucuduna bakti. Sanemi ayni sekilde bogazina kilici dayayip son sozlerini soyle dedi. Giyuu ise derin nefes alip "Bana ve Muichiro'ya dikkatli bakin. Kim bilir belkide Tanri bize bir sans tanir ve tekrardan farkli bedenlerde dogmamizi saglar" dedi ve sustu. Sanemi de sustugunu gorunce onunda bogazini kesti, sonra ise kendi oldurdugu cesetlere bakti ve kisik bir sesle "Ozur dilerim." dedi "Hersey icin" diyip kilici Obanai'ye verdi, sonra ise oradan uzaklasarak diger hashiralari yalniz birakti.

𝗦𝗢𝗡