2:29

2.2 🎶

Yorum atın len bu aralar yoğunum bi tık unutuyorum atmayı (valoya vaktin var ama hele yrrm)

>>>>>>

"Evet 10 dakika mola veriyoruz çünkü benim de tuvalete gitmem gerekebiliyor ne yazık ki."

Daha yeni bir korku oyununu bitirmiştik. Yayını kapatmama yarım saat falan kalmıştı. Korkuyla aram çok yoktu, insanlar gülsün eğlensin diye korku oyunu oynarken olabildiğince şebeklik yapıp kendi korkumu da unutmaya çalışırdım.

Kapı tarafından gelen çıt sesiyle buz kesip hızla başımı kapıya çevirdim. "Ayy!" diye bir çığlık koptu ağzımdan. O tarafa bakıp attığım çığlık yüzünden hafif görünen Ahu önce arkasına baktı sonra telaşla yanıma gelip, "Ne? Ne oldu? İnsanı korkutmasana hayatım ya!" diye sitem ederken sürekli kapıya bakmaya başladı.

Korku oyunundan çıkar çıkmaz silüetini kapıda görünce Ahu'dan korkmuştum. Kucağımda uyuyakaldığı için bir süre onu izlemiş sonra rahat etsin diye pozisyonunu değiştirdikten sonra uyurken bırakıp yayın açmaya gelmiştim. Normalde yalnız yaşadığım için de Ahu'nun burada olduğunu beynim anlık olarak idrak edememişti.

Göz ucuyla bilgisayara bakınca chattekilerin kudurduğunu görebiliyordum. Homofobik olan kimse beni izleyemezdi, en ufak bir homobofik söylemde banlanırdı. Genelde canım isterse sevgililerimi de gösterdiğimden sevgililerimi tanırlardı. Ahu onlar için sürpriz olmuştu.

Gözlerimi takip eden Ahu bilgisayara baktığımı fark edip bakışlarını ekrana çevirdi.

"Yayınını mı böldüm?" diye sordu gözlerini ekrandan ayırıp gözlerime dikerek.

"Yok, zaten mola veriyorduk."

"Sesler birden kesilince bittiğini düşünmüştüm." Mahçup bir ifade vardı yüzünde.

"Ne zaman uyandın sen?"

"Bilmem, iki saat oldu herhalde."

İkimiz de koktuğumuz için kalbimiz hala çok hızlı atıyordu. Onu kolundan tutup odadan uzaklaştırdım. Hava almak iyi gelebileceği için balkona çıkardım. O arada bende bir sigara yaktım. Ahu hemen masanın yanında duran diğer sandalyeye oturmak yerine yanlamasına kucağıma oturarak ellerini boynuma attı. Cidden bebek gibiydi ve temas bağımlısıydı. Bu haline ayrı bayılmıştım.

"Özür dilerim az öncesi için." Dedi tekrardan.

"Bebeğim, özür dilenecek hiçbir şey yok. Bugün korku oyunu günüydü ve ben yalnız yaşadığım için bir an senin olduğunu idrak edemedim. Kapıda silüetini görünce de korktum. Geçti gitti, üzülmeni gerektirecek bir şey yok. Güzel kalbini severim senin." Elimi beline atarak sarıldım. Sigaradan rahatsız olup olmadığını anlamak için ona baksam da herhangi bir rahatsızlık göstermiyordu.

"Beni gördüler, bir sorun çıkmasın?"

"Bu seni rahatsız eder mi?" diye sordum. Ahu gizlemek isterse, ilişkimiz gizli olurdu çünkü.

"Niye etsin ki?"

"Ne bileyim belli bir takipçi kitlem var. Kim olduğunu çözdükleri zaman seni her yerden takip etmeye başlayabilirler. Yayınlarda seni sorabilirler, ilişkimizi sorabilirler. Senin izin verdiğin ölçüde, senin onayladığın kadarını söyleyebilirim sadece. Bu yüzden ilişkimizin açıklığı seni rahatsız edecekse söyle bende onlara sınırı çekeyim hemen."

"İlgi görmeye alışkınım." Diyerek göz kırptı. "Bir sakıncası yok uygun gördüğün her şeyi anlatabilirsin."

"Yaaa." Diyerek kendime bastırdım. Ona sımsıkı sarılırken ne yaptığımın farkında değildim. O an çok sarılmak istemiştim.

"Burada kalacak mısın?" diye sordum. Kalması için içimden dualar etmeye başlamıştım. 'Allah'ım çok iyi bir kız olacağım lütfen kalsın Ahu yanımda, lütfen, lütfen.'

"Kalayım mı?" Karşılık olarak sordu.

"İstiyorsan tabi ki. Benim yatağımda yatabilirsin."

"Sen nerede yatacaksın?"

"Salonda koltukta yatarım."

"Yok beğenmedim." Hafifçe doğrulup yüzüme baktı. "Beraber yatalım."

Bismillah. İki rekat şükür namazı mı kılsam ne yapsam ya. Kalbim şaha kalkmış son sürat atıyordu. Sadece yutkundum. Buna karşılık Ahu güldü.

"Banyoda sağdaki dolapta hiç açılmamış diş fırçası var. Gülperi ve Ayperi için yedek her zaman olur. İstediğin her şeyi kullanabilirsin. Şimdi ben yayını bitirmeye gidiyorum sende ister yatağa git ister televizyon izle. Kendi evindeymiş gibi rahatça istediğini yap." Aramızdaki yakınlıktan haz alarak ellerimi saçlarına atıp geriye doğru taradım.

"Duş alabilir miyim?" Diye sordu mest olmuş sesiyle. Saçıyla oynanmasını seviyordu bunu aklımın bir köşesine not düştüm.

"Tabi ki alabilirsin. Banyonun yanında küçük bir oda var. Oradaki dolaplarda istediğin kadar temiz havlu var. Sorun etmezsen üstündekileri de kirliye atıp benim dolabımdan istediğini giyebilirsin. Al çekmecede hiç açılmamış iç çamaşırları da var."

Ben bunları anlatırken hala saçını sevdiğim için eğilip kafasını göğsüme koymuştu. Böyle sevilesi olması o kadar tatlı gelmişti ki gözüme yayını falan siktir edip kucakladığım gibi yatağa götürmek istemiştim.

"Mmm" diye bir mırıldanma döküldü dudaklarından. Sonra gülme sesi geldi.

"Kalbin çok hızlı atıyor."

"E nasıl atmasın yollarına çiçekler döşediğim kalbimde bahar açtırdı."

"Umay sen cidden mükemmelsin." Kucağından kalkıp yanağıma bir öpücük bıraktı. Eridim kaldım öyle. Bir süre arkasından bakıp kendime gelmeyi bekledikten sonra bende kalktım.

Yayının son sohbetini yapıp kapattım. Son yarım saattir izleyenlere Ahu'yu anlatıyordum. O kadar aşıktım.

"Umay'ın gece çok yorucu geçecek." Dedi Özgün sesinden bile hinlik akıyordu.

"Sadece uyuyacağım lan." Keşke yorulsam ya ama imkansız çünkü Ahu regl. Aynen tek engelimiz bu.

"Hadi hadi kaçın kurasısın sen."

"Salak, Ahu regl ya hani." Dedi Zühre.

"Ee, ne ne olacak en azgın zamanında şu anda."

Bak doğru bir noktaya parmak basmıştı.

"Eşeğin aklına karpuz kabuğu sokma olum kızı kaçıracak evden sonra." Gülperi hemen araya girmişti.

"Katılıyorum." Zühre ona katıldığını belirtmişti.

"Neyse ben kaçar. İyi geceler hepinize."

"Sana artık geceler iyi tabi." Özgün asla boş geçmiyordu.

"Çalış senin de olsun yarram." Dedikten sonra sesi kapattım. Kapıya dönünce Ahu'yu yine beni izlerken yakalamıştım. Yüzünde kocaman bir gülümseme vardı.

"Terbiyesiz." Dedi gülümsemesini asla bozmadan.

"Özgün hep ağzımı bozuyor benim ya." Annesine şikayet eden çocuk edasıyla söylemiştim. Benim bir suçum yok hepsi onun suçu.

Elinden tutup yatak odasına yönlendirdim. Bu gece de ölmezsem gerisi kolay olacaktı ya.