Aslında ben Hadesin oğlu değilim,gerçek babam kim bilmiyorum.Tek hatırladığım şey siyah perelinli bir adam ve bana söyledikleri "ben senin ailenden biri değilim.Senin gerçek babam yeraltı tanrısı Hades" dedi ve giydiği perelini bana verdi.Sekiz yaşıma kadar o adamın yüzünü hatırlıyordum ama şimdi hafızamdan silindi,ne kadar çabalarsam çabalayım yüzünü bir türlü hatırlayamıyorum.
O adam gittiğinden beri ormanda yalnız yaşadım.Yemeğimi kendim avladım,suyumu kendim buldum,kıyafetlerimi ve silahlarımı kendim yaptım yani baya becerikliyimdir ama asla Hades kadar kötü biri olamam.
Ormanda ilk ok ve yayımı yaşlı bir ağaçtan yapmıştım ve ağacın canı yanıyor düsüncesiyle bir gece boyunca ağlayıp ağaçtan özür dilemiştim.İlk olarak bir tavşanı vutmaya çalışmıştım ama becerememiştim sonra bulduğum evlerden yoyevek çaldım ama "ya insanların başka yiyecek bir şeyleri yoksa" düşüncesinden geri vermiştim ve on yaşıma kadar meyve ve sebzeyle yetinmiştim.
Kapı çaldı annem yani Persephoni içeri girdi.Beni anlayan tek kisi annemdi o Zeusun kızıydı beni on iki yaşında buraya getirmişti ve bana sadece yeryüzünde yemek vermişti.
-Derrick sen iyi misin?
-Hayır...O lanet herif tanımadığım bir kızı öldürmemi istiyor.Daha adını bile bilmiyorum.
Bana doğru yaklaştı
-Biliyorum özür dilerim evlat
Sinirle arkamı döndüm
-Sen benim annem değilsin.Sen benim üvey annemsin
Heryerimden dumanlar çıkmaya başladı.Persephoni beni tuttu
-Derrick sakin ol! Bak istersen ormana git ,Foxar'ıda yanına al ve babana kulak asma
Dumanlar söndü.Fazla sinirlendiyimde dumanlar etrafımı sarar ve bir ejdarja olurum.
Annem haklıydı belki uçurum bulurumda atlayıp ölürüm.
