"Görünüşe bakılırsa yeni ortağımsın"
"Evet hwang yeji ama sadece ortağın değilim"
"Anlamadım"
"Yatağımda adımı sayıkladığın gün anlarsın"
Annelerinden kalan moda şirketini yönetecek birbirlerinden habersiz iki kız
Yeji her zamanki gibi yine şirket işleriyle uğraşıyordu. Ryujin gittiğinden beri işleri daha da yoğundu ayrıca Ryujin ilk gittiği zamanlar herşey normaldi ama zamanla ryujin hiç bir mesaja bakmadı yeji defalarca aradı,mesaj attı ancak dönüs alamayınca vazgeçti.
İkiside artık farklı yasantılara sahipti chaeyoung ve Lisa artık okullarını bitirmiş ve şirkette yejiye yardım ediyorlardı.
Yeji klasik bir gün yaşıyordu şirket evrakları ile uğraşırken Bir telefon geldi
"Selamm naberr"
"İyii sen"
"Bende iyii"
"Boş musun birlikte birşeyler yapalım"
"Olur ne yapalım"
"Bara gitmeye ne dersin ha?"
"Iıı şey peki yarım saate buluşalım"
Arayan jennieydi. Yeji hazırlandı ve çıktı.
***
"Efendim uçuş vaktiniz geldi bavulunuz da hazır"
"Sağol minji"
Ryujin son kez eşyalarını kontrol edip evden çıktı ve arabaya bindi bu gün Kore'ye geri dönüyordu.
Uzun bir yolculuğun ardından hava alanına geldiler ve uçağa bindi birkaç saatlik yolculuğun ardından Kore hava alanına indi Karşısında onu bekleyen minho, junkook ve jissoyu görünce gülümsedi ve yanlarına gitti
"Selam bunlar kim?"
"Ah tanıştırayım bu jisung nişanlım"
"Çok memnun oldum"
"Peki junkook o da senin nisanlın.mı?"
"Hayır canım kocam taehyung"
Junkookun söylediği ile herkes gülmüştü
Diğerleri gitmişlerdi şimdi de ryujin ve jisso bı kafede oturuyorlardı
"Ryujin bara gidelim mii?"
"Olur gidelim"
***
"Eğleniyor musun?"
"Evet ama burası çok gürültülü Ben biraz dısarı çıkıp gelicem"
"Tamam çok uzun sürmesin"
"Tamam"
Yeji kendini dışarı attı kaldırıma oturdu ve derin nefes aldı kalabalık yerleri sevmezdi zaten anksiyetesi vardı şuan kriz geçiriyordu ancak bunu jennie belli etmemeye çalışıyordu çünkü onun endişelenmesini istemedi.
***
"Hey jisso ben biraz dışarı çıkıp hava alıcam"
"Tamamdır çabuk dön"
"Tamam"
Ryujin kendini dısarı attığında yerde oturan kızı gördüğü anda dona kaldı bu kişi yejiden başkası değildi.
Ryujin hala olan karşısında şaşkıca kala kalmıştı ardından kendine gelip yavaşça yejinin yanına gitti ve oturdu yeji ağlıyordu ve tüm vücudu titriyordu ayrıca nefes almakta zorlanıyordu ryujin ne olduğunu anlamıştı.
"Yeji yeji beni duyuyor musun?"
Yeji tanıdık bir ses ile şaşırdı bu ryujindi tabiki aşık olduğu kadının sesini nasıl unuturdu ki Yeji kafasını çevirdi ve ryujine baktı o an öylece dona kalmıştı 5 yıl sonra karşısındaydı işte
yeji sakinleşince kendine geldi ve hemen ayağa kalktı tam arabasına yürüyeceği sırada bir el yejiyi durdurmuştu
"Yeji lütfen konuşalım sevgilim "
"Sevgilim ha sen ne cürretle bana sevgilim diyorsun?"
"Yeji lütfen yapma böyle bak gel konuşalım"
"Ryujin git lütfen ne bekliyorsun benden ya bı anda gidiyorsun ne telefonlarıma ne de mesajlarıma cevap veriyorsun başka kızlarla fotoğraflar paylaşıyorsun sonra 5 yıl sonra gelip konusalım diyosun şaka mısın sen ya ne sanıyorsun beni bırakıp sonra istediğinde geri gelip sevgili olmayı mı senden nefret ediyorum keşke seninle hiç karşılaşmasaydım seni hiç sevmeseydim neler çektim biliyor musun ha ne kadar acı çektim sen neredeydin peki yanımda mıydın ben taciz edildiğimde yanımda mıydın ben bu kadar acı çekerken sen neredeydin ryujin söylesene senden iğreniyorum bı daha sakın karşıma çıkma."
Yeji hüngür hüngür ağlıyordu. Arkasını döndü ve gitti.
Ryujin ise sadece duruyordu duyduklarına inanamıyordu o an kendinden o kadar iğrendi ki ve gözlerinden damlayan yasları iyice serbest bıraktı
O gün o sokakta yağmurun altında iki kişininde kalbi paramparça olmuştu yeji artık ryujinden ryujinde kendinden nefret ediyordu.
***
Dramatik bir bölüm oldu bölümü yazarken biraz ağladım😞🥺
Oy ve yorum yaparsanız sevinirimmmm🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
