🥀7. BÖLÜM- belirsizliğin içindeki mutluluklar🥀

113 10 12
                                    

Doruk:gözlerini açtı...

Demir:vallahi açtı!

Güneş:iste bizim Alimiz ya.

Acelya:bırakmadı bizi.

Gülin:geri döndü bize.

Selvi ve Adil birbirine sarılmış mutluluktan ağlıyorlardı.

Selvi:uyandı oğlumuz Adil... uyandı...

Adil:uyandı tabi ya... bırakmadı bizi...

Tanju içeri girdi, o girince Ferman' da Ali den ayrılmıştı.

Tanju:ödümüzü kopardın be Ali.

O sırada koridordan ece nin sesi geldi Ece sonradan gelebilmisti çünkü işi uzamıştı herkesi ağlarken görünce telaşlanmıştı.

Ece:ne oldu Ali' ye!? Niye ağlıyorsunuz ne oldu?!

Adil: sakin ol kızım sakin..

Ece: Ali iyi mi hocam? Nolur bir şey olmadı diyin!

Adil:Ali uyandı kızım, Ali bize geri döndü...

Ece duydukları karşısında mutluluktan ufak bir şoka girdi fakat yinede koşarak içeri daldı.

Ece:Ali!

Ali:Ece...

Ece:Ali'm!

Ece koştu ve hızla sevgilisine sarıldı hem sarılıyor hemde ağlıyordu.

Ece:yüreğimi ağzıma getirdin Ali... çok korkuttun beni...

Ali:özür dilerim birtanem...

Tanju:pekala Açelya içeri gelsin son kontrolleri yapıp normal odaya alalım Ali beyi.

Ali:hocam, bey ne ya aynı hastanız mışım gibi.

Tanju:e zaten öylesin Alicim şuan ben doktorum sen hastasın, sakın bana 2 güne iş başına geçerim deme.

Ali:ama neden hocam?

Tanju:sence Ali? Tamamen iyilesmeden hayatta hastaneye adım attırmam sana, şimdi durumuna göre hastanede kalacaksın bir iki gün ondan sonra evde dinleneceksin.

Ali:peki hocam.

Diğerleri çıkar içeri Açelya girer dikisleri kontrol ederler.

Ali: adam beni baya baya bıçaklamış ya.

Tanju:az kalsin dalağından oluyordun oğlum dua edelim karaciğerinde problem çıkmasın.

Ali:okadar kötü mü?..

Açelya:yani yaptığımız testlerde bir sıkıntı yok karaciğer' in yavaş yavaş kendini yenilemesi gerekiyor.

Ali:teşekkür ederim... bu arada hocam ben kaç gündür uyuyordum?

Tanju:2 gündür uyuyorsun Ali.

Ali:anladım.

Açelya:pekala o zaman, hocam Aliyi odaya alıyoruz değil mi?

Tanju:alabiliriz.

Ali:abimi buldum ve durumum iyi daha mutlu olamazdım. Tekrar teşekkür ederim size beni iyilestirdiniz.

Tanju:biz yapmamız gerekeni yaptık Ali asıl savaşan sendin.

Açelya:ve ayrıca daha da mutlu olabilirsin çünkü abinin sana doyecekleri var Ali.

Ali:gerçekten mi? Ne diyecek ki?

Açelya:biraz bekle anlarsın.

Ali' yi sedyeye katıp çıkartırlar. Herkes kapının önünde bekliyordu.

kayıp hayatlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin